Συνεχίζοντας ο ιερός πατήρ μας λέει: Επειδή λοιπόν σας μίλησα για τη βλασφημία, θέλω να ζητήσω απ’όλους σας μια χάρη: Να σωφρονίσετε τους ανθρώπους που βλαστημούν στην πόλη σας. Ας περιορίσουμε τη μανία τους. Ας συνετίσουμε τη διάνοιά τους.
Ας φροντίσουμε για τη σωτηρία τους. Ας σταματήσουμε την παραφροσύνη τους αυτή. Ας βάλουμε φραγμό στα στόματά τους, ας τα κλείσουμε σαν να είναι θανατηφόρες πηγές κι ας τα μεταβάλλουμε στο αντίθετο. Και αν χρειαστεί να πεθάνουμε για την πράξη μας αυτή, κάτι τέτοιο θα μας αποφέρει μεγάλο κέρδος.
Ας μην αδιαφορούμε, λοιπόν, όταν βλέπουμε να βρίζεται ο κοινός μας δεσπότης. Η αδιαφορία αυτή θα φέρει μεγάλο κακό σ’ όλη την πόλη. Γιατί βαραίνει όλους μας το έγκλημα της βλασφημίας. Είναι αδίκημα δημόσιο. Και μην πεις τον ψυχρό τούτο λόγο: “Τι μ’ενδιαφέρει εμένα; Εγώ δεν έχω καμία σχέση με τον βλάσφημο”. Μόνο με το διάβολο δεν έχουμε καμία σχέση, ενώ με όλους τους ανθρώπους έχουμε πολλά κοινά.
Γιατί έχουν κι αυτοί την ίδια φύση μ’εμάς, κατοικούν στην ίδια γη, έχουν τον ίδιο Κύριο και προορίζονται ν’ απολαύσουν τα ίδια αγαθά μ’ εμάς. Ας μη λέμε, λοιπόν, ότι δεν έχουμε τίποτα κοινό μαζί τους, γιατί αυτός είναι σατανικός λόγος και φανερώνει διαβολική απανθρωπιά.
Δεν είναι άραγε άτοπο, όταν δούμε στην αγορά συμπλοκή ανθρώπων, να τρέχουμε να συμφιλιώσουμε τους διαπληκτιζόμενους, και -γιατί ν’αναφέρω ανθρώπους;- όταν δούμε κάποιο ζώο πεσμένο, όλοι να τρέχουμε να το βοηθήσουμε να σηκωθεί, ενώ για τους αδελφούς μας που χάνονται, ν’ αδιαφορούμε; Με φορτωμένο ζώο μοιάζει ο βλάσφημος, που έπεσε, γιατί δεν μπόρεσε να βαστάξει το φορτίο του θυμού του. Πλησίασε και σήκωσέ τον. Και με τα λόγια και με τα έργα.
Και με επιείκια και με αυστηρότητα. Ας είναι ποικίλο το φάρμακο της θεραπείας. Αν έτσι φροντίζουμε τη σωτηρία του πλησίον, γρήγορα και οι βλάσφημοι θα διορθωθούν και εμείς θα γίνουμε ποθητοί και αξιαγάπητοι.
Και το σπουδαιότερο, θ’ αξιωθούμε όλοι ν’ απολαύσουμε τα αγαθά που μας έχουν ετοιμαστεί, με τη χάρη και τη φιλανθρωπία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, στον οποίο μαζί με τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα, ανήκει η δόξα και η τιμή στους αιώνες των αιώνων. Θαυμάζουμε, βλέποντας πόση μεγάλη οδύνη αισθάνεται ο Μεγάλος αυτός Πατέρας, βλέποντας αυτή την κακή συνήθεια να εξαπλώνεται σαν άλλη λέπρα στις κοινωνίες των ανθρώπων.