Η Βιβλιοθήκη της Βουλής έχει βαλθεί να μας καταπλήξει. Τούτο το καλοκαίρι ανέσυρε από το “θησαυροφυλάκιο” ένα όχι τόσο γνωστό έργο, την “Έκθεση περί Ληστείας” του Γεωργίου Λασσάνη και την παρουσιάζει στο φιλομαθές κοινό.
Η “Έκθεση περί Ληστείας” είναι γραμμένη στα 1856. Πρόκειται για την αναφορά προς το Υπουργείο Εσωτερικών του τότε νομάρχη Αττικοβοιωτίας Γεωργίου Λασσάνη (1793-1870) για το δυσεπίλυτο πρόβλημα που αντιμετώπιζαν οι Αρχές του νεοσύστατου ελληνικού κράτους στο α’ μισό του 19ου αι., τη ληστεία. Ο Κοζανίτης άλλοτε Φιλικός και αγωνιστής του 1821 συντάχτης της αναφοράς επιθυμεί να συμβάλει στην πάταξη της ληστείας και τη σύλληψη των γνωστών ληστών της εποχής του.
Έτσι, τον βλέπουμε να “παρακολουθεί” και, κατόπιν προσωπικής και επιτόπιας έρευνας σε μια γλώσσα απλή και κατανοητή, να περιγράφει τον τρόπο ζωής και δράσης, τις συνήθειες των ένοπλων ληστών γύρω στο 1850, του Νταβέλη, του Καλαμπαλίκη, του Φουντούκη, του Μπελούλια κ.α., αλλά και να υποδεικνύει ποιοι θα μπορούσαν να βοηθήσουν την Αστυνομία να τους συλλάβει. Πέραν τούτων, ο Λασσάνης μάς γνωρίζει και τους δήμους της Αττικοβοιωτίας με τις κωμοπόλεις και τους οικισμούς τους και, έμμεσα, ήθη και έθιμα των κατοίκων των εν λόγω περιοχών.
Βέβαια, όταν γίνεται λόγος για ληστεία στον ελληνικό 19ο αιώνα, ο νους μας πάει, πέραν του Νταβέλη, και στη σφαγή στο Δήλεσι του 1870, κατά την οποία λήσταρχοι της Αττικοβοιωτίας συνέλαβαν, κράτησαν όμηρους και, εν τέλει, θανάτωσαν Άγγλους και Ιταλούς τουρίστες. Τούτο, όμως, δεν μειώνει στο παραμικρό τις πριν απ’ αυτό το λυπηρό συμβάν προσπάθειες, στις οποίες ήθελε να συνεισφέρει ο Λασσάνης με το πόνημά του, των ελληνικών κυβερνήσεων για πάταξη τούτου του νοσηρού φαινομένου…
Καταλήγοντας, θα σημειώσουμε ότι η υπό τη γενική επιμέλεια της κ. Ελένης Δρούλια πολύτιμη για τους Νεοέλληνες φιλίστορες παρούσα έκδοση της Βουλής των Ελλήνων οφείλει πολλά και στην προσεγμένη μεταγραφή και στην κατατοπιστικότατη εισαγωγή και στα καλογραμμένα και ψιλοδουλεμένα, ιστορικά και “κοινωνιολογικά” κ.α., σχόλια του κ. Στάθη Κουτρουβίδη. Σχόλια τα οποία, όπως θα διαπιστώσετε, έρχονται να παράσχουν κάθε αναγκαία “βοήθεια” στους αναγνώστες για την πρόσληψη του κειμένου του Γ. Λασσάνη και την κατανόησή του και, τέλος, τον σχηματισμό μιας ολοκληρωμένης “εικόνας” για τους ληστές, τον τρόπο και τους χώρους της δράσης τους στα μέσα του ελληνικού 19ου αι….
*Ο Γεώργιος Η. Ορφανός είναι υποψήφιος διδάκτωρ στο Τμήμα Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του Α.Π.Θ. φιλόλογος, Msc Διαχ/σης Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Διαχ/σης Πληροφ/κων συστημάτων