Μια θαυμάσια έκδοση από τις εκτυπώσεις ΔΕΤΟΡΑΚΗ «Η Πολιτική μου Επανάσταση» της Μαρίας Πλουμίδου είδε πρόσφατα το φως της δημοσιότητας χαράσσοντας από το ξεκίνημά της, όπως φάνηκε, μια θαυμάσια πορεία στα γράμματα και τη ζωή.
Το περασμένο Σάββατο 18 Νοεμβρίου, στην αίθουσα εκδηλώσεων του πετρόκτιστου Διδακτηρίου των Αρχανών που τόσο ωραία αναπλάστηκε τον τελευταίο καιρό με τη στοργική προσφορά της Περιφέρειας Κρήτης και του πανάξιου περιφερειάρχη κου Σταύρου Αρναουτάκη, έγινε η παρουσίαση του θαυμάσιου βιβλίου της τ. δημάρχου Αρχανών κας Μαρίας Πλουμίδου με τίτλο: «Η πολιτική μου επανάσταση».
Το βιβλίο προλογίζει ο περιφερειάρχης Κρήτης κος Σταύρος Αρναουτάκης.
Η έκδοση, προσεγμένη απόλυτα, αφιερώνεται από τη συγγραφέα στη νεολαία μας και στους συνεργάτες της δημοτικούς συμβούλους. Ο σχεδιασμός του ωραίου εξωφύλλου και η σελιδοποίηση έγινε από την Κ. Μ. Πετράκη. Στο εξώφυλλο εκτός από τη φωτογραφία της κωμόπολης των Αρχανών υπάρχει και η εικόνα του μεταλλίου που αποτελεί το έμβλημα των Αρχανών.
Την εισαγωγή και την επιμέλεια του βιβλίου έχει πραγματοποιήσει με επιτυχία η αρχαιολόγος-πολιτισμολόγος κ. Ευθυμία Γ. Μωραϊτάκη. Μια φράση από το κείμενό της συγκινεί ιδιαίτερα. «Η Μαρία Πλουμίδου αγάπησε την Αρχάνα όπως αγαπά ο αετός τα ύψη και οι μέλισσες τη μελισσοφωλιά».
Φιλολογική επιμέλεια: Δέσποινα Μαρκατάτου, Φωτεινή Θυμέλη. Και η επιμέλεια γενικά του βιβλίου ακολουθεί έναν δρόμο σωστό και αντάξιο της συγγραφέως κ. Μαρίας Πλουμίδου, της πρώτης Ελληνίδας δημάρχου και μάλιστα στους δύσκολους καιρούς της μεταπολίτευσης, τότε που η Χούντα είχε αφήσει βαθειά τα ίχνη της και ο λαός βίωνε ακόμα τα δυσάρεστα της βίας και της ανελευθερίας. Χρειαζόταν καιρός ακόμα για την εξομάλυνση της δημοκρατικής ζωής.
Μέσα σ’ αυτό το βαρύ κλίμα η κ. Μαρία Πλουμίδου κλήθηκε από τον λαό να του συμπαρασταθεί ολόψυχα, να ξεπεράσει τα δεινά και να ακολουθήσει τον ομαλό δρόμο της Δημοκρατίας. Η κυρία Μαρία Πλουμίδου γεννημένη από τη φύση της μαχητική και ανυποχώρητη στο δίκαιο, ήταν η κατάλληλη στην ανάληψη του ρόλου να χτίσει τη σωστή «πολιτική της επανάσταση» ενάντια στον υλισμό, τη βία, την παρανομία και την επιβολή του «εγώ» εις βάρος μιας κοινωνίας του «εμείς», γαλουχημένη από την οικογένειά της και από τις διδαχές κορυφαίων πατριωτών, αγωνιστών της τιμής, όπως ο Στρατηγός Μακρυγιάννης.
Η μικρή τότε Μαρία πήγε στην Αθήνα κοντά στον αδελφό της Αχιλλέα Πλουμίδη, γράφτηκε στο 5ο Γυμνάσιο Θηλέων όπου και τελείωσε χωρίς όμως να μπορεί λόγω… κοινωνικών φρονημάτων να συνεχίσει πανεπιστημιακές σπουδές και να γίνει γιατρός σαν τον πατέρα της. Το είχε στο αίμα της να βοηθά τους πονεμένους και να σώζει ζωές στο μέτρο του δυνατού.
Έτσι ρίχτηκε στον σκληρό αγώνα της ζωής. Δημιούργησε με τον άνδρα της αείμνηστο Μανώλη Παπαδάκη μια θαυμάσια οικογένεια με παιδιά κι εγγόνια. Κι ο αγώνας συνεχιζόταν ασταμάτητος όχι μόνο για την οικογένειά της μα και για την κοινωνία που κλήθηκε να υπηρετήσει, ηρωικά και αλύγιστα στις δυσκολίες της ζωής.
Την είχε όμως προικίσει ο θεός και η φύση με μια σπίθα που σιγόκαιγε μέσα της και της χάριζε κουράγιο και δύναμη γι’ αυτό πάντα τα κατάφερνε.
Η παρουσία της στον Δήμο Αρχανών ήταν καταλυτική για την πορεία του και τη ζωή των ανθρώπων μας με δεκάδες προβλήματα και ανασφάλεια που έπρεπε να αντιμετωπίσει έχοντας και ευθύνες οικογενειακές, με μικρά παιδιά και χωρίς τις απαραίτητες για τις δημοτικές ευθύνες γνώσεις.
Κι όμως γιγαντώθηκε, έτρεξε, κινήθηκε με αποφασιστικότητα για να πετύχει. Και πέτυχε γιατί είχε σύμμαχό της τον Θεό μα και τη μεγάλη πλειοψηφία των Δημοτών. Τολμηρή η απόφασή της να γίνει δήμαρχος σε θέση προνόμιο αποκλειστικά των ανδρών.
Πολλά και σπουδαία τα δρώμενα στον Αρχανιώτικο Δήμο. Ένα από τα πρώτα η κεντρική θέρμανση του σχολείου μας που ως δασκάλα που υπηρέτησα στον τόπο μας νιώθω ευγνωμοσύνη και χαρά για την επιτυχία του. Πολλοί δούλεψαν γι’ αυτό το θέμα αλλά και η νεαρή τότε δήμαρχος με στοργή και προσήλωση.
Μα και πολλά άλλα θέματα απασχολούσαν τον Δήμο εκείνη την εποχή, όπως παρατίθενται στην πορεία της ύλης του βιβλίου. Προβλήματα με το πόσιμο νερό, την αγροτική οδοποιία, τη συντήρηση του δημοτικού καταστήματος, συμμετοχή στον αγώνα για τις βάσεις, συνάντηση και υποδοχές υψηλών προσώπων όπως του προέδρου Δ. Κωστή Στεφανόπουλου και Κ. Τσάτσου κ.ά., λειτουργία του Αγροτικού Ιατρείου και όλα αυτά συνδυασμένα με δικαστικές υποθέσεις και τρεξίματα της δημάρχου με άδικες καταγγελίες στις οποίες -όλες- αθωωνόταν. Επί δημαρχίας της κ. Μ. Πλουμίδη έγινε δημοπρασία κτημάτων του Παϊσίου και πολλοί ακτήμονες αγρότες απόκτησαν κλήρο και οικονομική ανάσα για τις οικογένειές τους. Ακόμη ιδρύθηκε λαϊκή αγορά με επιτυχία και για πρώτη φορά. Επίσης αναφέρεται στο βιβλίο η εκδήλωση για τα αποκαλυπτήρια του ανδριάντα του Γ. Καπετανάκη Γενικού Αρχηγού Τεμένους 1897, στην πλατεία Αρχανών όπου τοποθετήθηκε (έργο Γ. Παρμακέλη).
Και ακολουθεί στο τέλος το Επίμετρο με τη σύντομη ιστορία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στο οποίο η κ. Μ. Πλουμίδου αναφέρει ότι «…το πέρασμά μου από την Τ.Α. ήταν για μένα ένα ιδιαίτερα δύσκολο πολυθεματικό πανεπιστήμιο και θεωρώ ότι ήμουν τυχερή για τις γνώσεις αυτές».
Ακολουθούν ιδιαίτερου ενδιαφέροντος στοιχεία για την Τ.Α. και τον θεσμό. Γίνεται αναφορά στη για την ψήφο και τον τρόπο που ψήφιζαν οι ψηφοφόροι με σφαιρίδια το 1864. Η κατάργηση του ψηφοδελτίου και η αντικατάστασή του κρίθηκε αναγκαία λόγω της αγραμματοσύνης των ψηφοφόρων που έπεφταν θύματα των κομματαρχών. Αξίζει να αναφέρουμε την περιγραφή του τρόπου ψήφισης σε εκείνες τις εκλογές:
Γράφει, λοιπόν, η κ. Πλουμίδου:
«Οι πρώτες εκλογές με σφαιρίδια έγιναν το 1865. Το σφαιρίδιο ήταν μικρός βώλος από μολύβι που ο ψηφοφόρος το έριχνε σε ειδικά κατασκευασμένη κάλπη, με δύο χωρίσματα, το ένα του ΝΑΙ και το άλλο του ΟΧΙ. Το χώρισμα του ΝΑΙ είχε λευκό χρώμα και του ΟΧΙ μαύρο. Θετική ψήφος λοιπόν, ήταν το ΝΑΙ και αρνητική το ΟΧΙ. Όταν, λοιπόν, κάποιος ψηφοφόρος καταψήφιζε κάποιον διατυμπάνιζε μετά ότι «τον μαύρισε». Η έκφραση αυτή εξακολουθεί να λέγεται μέχρι σήμερα. Μερικοί ανόητοι φανατικοί κομματικοί δάγκωναν τη μολυβένια ψήφο, για να δείξουν την αφοσίωσή τους στον εκλεκτό υποψήφιο. Έμεινε, λοιπόν, κι αυτό: «το έριξα δαγκωτό». Τα πράγματα άλλαξαν και το 1914 επανήλθε το ψηφοδέλτιο έντυπο αυτή τη φορά».
Τα παλιά ψηφοδέλτια είχε καθιερώσει η βαυαρική αντιβασιλεία το 1833. Ήταν λευκά και ο ψηφοφόρος συμπλήρωνε ο ίδιος την προτίμησή του, κάτι δύσκολο για τους αγράμματους. Γι’ αυτό έγινε η αλλαγή.
Στο επίμετρο επίσης υπάρχουν πληροφορίες για δυο κρητικές πόλεις στην Αργολίδα. Η μια είναι η Μινώα στην οποία κατοίκησαν οι διεσπαρμένοι σε όλο το βασίλειο της Ελλάδος Κρήτες που ήσαν αγωνιστές αλλά έχασαν τις εστίες τους και τους δόθηκε ο χώρος σε ένδειξη ιδιαίτερης εύνοιας προς τους αγωνιστές. Εκεί, λοιπόν, κατοίκησαν οι αυτοεξόριστοι Κρητικοί.
Η άλλη πόλη είναι η κοινότητα της «Κάντιας» από το Χάνδακα-Κάντια-Ηράκλειο. Στο επίμετρο αναφέρεται επίσης η ετυμολογία των ονομάτων Αρχάνες και Γιούχτας καθώς κ.ά. ενδιαφέροντα ιστορικά στοιχεία.
Γενικά τελειώνοντας την παρουσίαση του βιβλίου «Η πολιτική μου Επανάσταση» της κ. Μαρίας Πλουμίδου διαπιστώνουμε και βεβαιώνουμε την απέραντη χαρά που μας χάρισε η μελέτη του.
Θεωρούμε το περιεχόμενό του πολύτιμο για πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία του τόπου μας και ιδιαίτερα για τους Αρχανιώτες, πολλοί από τους οποίους ιδίως κάποιας … ηλικίας έχουν βιώσει πολλά αναφερόμενα στοιχεία που τα θεωρούμε ιστορικά με μεγάλη σημασία.
Συγχαίρομε θερμά την εξαίρετη συντοπίτισσά μας κα Μ. Πλουμίδου, τη δυναμική γυναίκα σε όλους τους τομείς της ζωής, την ακαταπόνητη αγωνίστρια που δε λύγισε ποτέ αλλά πάντοτε με αξιοσύνη στάθηκε στα μετερίζια για το καλό του τόπου.
Για όσα πρόσφερε και προσφέρει στην ΑΡΧΑΝΑ την ευχαριστούμε θερμά.