Το 1936 η Παγκρήτια Ένωση Κρητών Αμερικής αποφασίζει να κατασκευάσει ένα μεγάλο έργο το οποίο να έχει Παγκρήτιο χαρακτήρα. Έτσι λοιπόν, μετά από παραχώρηση του οικοπέδου από το Δήμο Ηρακλείου, στις 22 Αυγούστου του 1953 εγκαινιάζεται το νέο νοσοκομείο και ονομάζεται Παγκρήτιο Βενιζέλειο. Από τότε έως τώρα το νοσοκομείο παρέχει αδιάλειπτα τις υπηρεσίες του προς την κοινωνία όχι μόνο του Ηρακλείου, όχι μόνο της Κρήτης αλλά και πολλών νησιών του Ν. Αιγαίου.
Σήμερα όμως τι; Ποιο πρόκειται να είναι το μέλλον αυτού του νοσοκομείου; Θα συνεχίσει η λειτουργία του όπως τη γνωρίζουμε ή έχουν άλλο σκοπό οι ιθύνοντες; Ποιος είναι ο τελικός σκοπός και ποιο το Ε.Σ.Υ που σχεδιάζουν;
Εμείς σαν απλοί πολίτες έχουμε την ιερή υποχρέωση να υπερασπιστούμε το Βενιζέλειο με σθένος και τόλμη.
Όχι υποτονικά σαν να βγάζουμε απλά μια υποχρέωση… Οφείλουμε να είμαστε δίπλα στο νοσηλευτικό προσωπικό, στο ιατρικό προσωπικό, στο διοικητή που βλέπει ότι δεν πάει καλά η κατάσταση και εναντιώνεται και εν τέλει να είμαστε όλοι μαζί ενωμένοι γιατί όλες οι μη διαχειρίσιμες καταστάσεις του Βενιζελείου θα επιστρέψουν πάνω μας.
Η πρώτη του Νοέμβρη πέρασε και όπως υποσχέθηκε η κυβέρνηση, οι αναισθησιολόγοι βοηθούν κυκλικά για την περάτωση των χειρουργείων. Για πόσο όμως;
Για τρεις μήνες; Και διερωτώμαι: Είναι αρκετά τα κρεβάτια των χειρουργείων για τον αριθμό των περιστατικών; Πώς θα εξυπηρετηθούν; Αλλά πιστεύω δε, ότι μετά τη λήξη του τριμήνου, αυτοί οι άνθρωποι που ήρθαν να βοηθήσουν και να παρέχουν τις υπηρεσίες τους θα ξαναπάνε στις ιδιωτικές κλινικές όπου δουλεύουν, όπως άλλωστε διαμηνύεται προς πάσα κατεύθυνση…Άρα που καταλήγουμε;
Στο πουθενά…Αν το υπουργείο Υγείας δεν έχει την πολιτική βούληση να διορίσει μόνιμο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, το πρόβλημα θα συνεχίσει να υπάρχει και όποιος δεν έχει την οικονομική άνεση να πάει σε ιδιωτικό ίδρυμα δυστυχώς η εξέλιξη της υγείας του θα επιδεινωθεί . Αυτήν είναι η αλήθεια… Οι μισθοί του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού πρέπει άμεσα να αυξηθούν. Εξάλλου βάζω εαυτόν στη θέση τους και εξάγω το συμπέρασμα ότι θα προτιμούσα σαφώς να δούλευα με περισσότερες απολαβές δεδομένου των σπουδών που έχω επιτελέσει.
Και ο αποδιοπομπαίος τράγος και πάλι ο λαός…Ο λαός που ενώ πληρώνει ανελλιπώς τις αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές του, είτε εργάζεται στον δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα και ευελπιστεί σε ένα δωρεάν και λειτουργικό εθνικό σύστημα υγείας, απογοητεύεται κάθε φορά που δε βρίσκει ραντεβού, κάθε φορά που οι αναμονές είναι τεράστιες και κάθε φορά που μονόδρομος είναι η επίσκεψη στον ιδιώτη γιατρό.
Εν συνεχεία δημιουργείται και το εξής εύλογο ερώτημα: Είναι φυσιολογικό μετά από συνεχόμενες και εξαντλητικές εφημερίες στο νοσοκομείο, να μπορέσει ο οποιοσδήποτε να επιτελέσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το έργο του; Δεν είναι ανθρωπίνως δυνατόν. Παρεμβαίνει λοιπόν ο παράγοντας της σωματικής αλλά και ψυχολογικής κόπωσης με απόλυτη συνέπεια τη μείωση της αποδοτικότητας. Δεν είναι οι γιατροί και οι νοσηλευτές υπερφυσικοί αν και πολλοί/ες από αυτούς/ές είναι οι ήρωές μας….
Άραγε το υπουργείο Υγείας αντιλαμβάνεται το μέγεθος του προβλήματος; Μα φυσικά και το αντιλαμβάνεται και το γνωρίζει πάρα πολύ καλά. Το θέμα είναι αν υπάρχει η πολιτική βούληση να παρέμβει… Έχει γνώση ακόμη και για τη μαζική μετακίνηση του προσωπικού από το Ε.Σ.Υ στον ιδιωτικό τομέα. Επίσης γνωρίζει και για τις τεράστιες λίστες των χειρουργείων που αυξάνονται συνεχώς χωρίς γιατρούς, νοσηλευτές και αναισθησιολόγους, αλλά και για τη φυγή στο εξωτερικό του εργατικού δυναμικού της χώρας μας.
Σύμφωνα με το πρότυπο χρηματοδότησης των δαπανών υγείας βλέπουμε συρρίκνωση των ΔΗΜΟΣΙΩΝ δαπανών ενώ αντίστοιχα αύξηση των ΙΔΙΩΤΙΚΩΝ. Η Ελλάδα έχει ένα από τα πιο ιδιωτικοποιημένα και ακριβά συστήματα υγείας στην Ε.Ε. Παράλληλα με την αύξηση της συμμετοχής στα φάρμακα και συγχρόνως με την αύξηση του κόστους για την τέλεση ιατρικών πράξεων, οι Έλληνες πολίτες παραμελούν τον εαυτό τους και την υγεία τους.
Πρέπει λοιπόν να υπάρξει κινητοποίηση από όλους μας ένθερμη και μαζική για τα προαναφερθέντα. Διότι προωθείται ένα Ε.Σ.Υ μικρότερο, με λιγότερους μόνιμους εργαζόμενους και περισσότερους ιδιωτικούς. Τόσο στο ιατρικό όσο και στο νοσηλευτικό προσωπικό. Και με διοίκηση πάντα ελεγχόμενη… Το Ε.Σ.Υ που με τόσο κόπο δημιούργησε ο αείμνηστος Γεώργιος Γεννηματάς δε θυμίζει σε τίποτα το σύστημα υγείας που οραματίζονται κάποιοι σήμερα. Αλλά ξεχνούν ότι το δικαίωμα στην υγεία είναι ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ, ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ και ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ!
* Ο Γιώργος Ξυλούρης-Καντρής ήταν υποψήφιος βουλευτής Ν. Ηρακλείου, ΠΑΣΟΚ Κίνημα Αλλαγής