Αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης είναι πρωτοφανές ακόμη και για τα ελληνικά δεδομένα, όπου οι βανδαλισμοί και οι καταστροφές της δημόσιας περιουσίας από τους αναρχοαυτόνομους και λοιπούς αντιεξουσιαστές είναι καθημερινό φαινόμενο.

Οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και τα επεισόδια που γίνονται κατά της παρουσίας των αστυνομικών δυνάμεων στην προσπάθειά των να προστατεύσουν την εκτέλεση των έργων εξωραϊσμού του χώρου που 30 χρόνια βρισκόταν υπό καθεστώς κατάληψης, έχουν πλέον ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.

Σε όλο τον ανεπτυγμένο δυτικό κόσμο, ακόμη και στις φτωχές χώρες της Αφρικής, αντιλαμβάνονται την αξία της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης και σέβονται τις εγκαταστάσεις των πανεπιστημίων, αναγνωρίζοντας την ιερότητα των χώρων.

Λίγες μέρες μετά το ξεκίνημα των εργασιών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο για να γίνει το επονομαζόμενο «Στέκι στο Βιολογικό» ενιαία βιβλιοθήκη, οι αναρχικοί μπήκαν μέσα και γκρέμισαν όλα όσα είχαν κατασκευαστεί.

Το θέατρο του παραλόγου που παίζεται το τελευταίο διάστημα στο Α.Π.Θ. είναι τραγικό.

Μια μικρή φανατική μειοψηφία παραβιάζει τον νόμο και καταπατά  τα δικαιώματα χιλιάδων φοιτητών που σπουδάζουν, εμποδίζοντας την εκτέλεση των έργων εξωραϊσμού του Πανεπιστημίου.

Σήμερα όλοι αγανακτούν επειδή οι αναρχικοί δεν επιτρέπουν στο Αριστοτέλειο να πραγματοποιηθούν οι αποφάσεις της Συγκλήτου, όταν επί τριάντα ολόκληρα χρόνια που κρατούσε η κατάληψη του χώρου κανείς δεν είχε ασχοληθεί με το θέμα.

Οι καταληψίες παρέμεναν εκεί ως προστατευόμενο είδος και καμία διοίκηση, καμία κυβέρνηση δεν τους είχε ενοχλήσει και είναι η πρώτη φορά που ο πρύτανης αποφάσισε να συγκρουστεί μαζί τους.

Μπορεί το θέμα των βανδαλισμών του Α.Π.Θ. να μην είναι πρώτο στην επικαιρότητα, όμως η μάχη που δίδεται για την κατασκευή της βιβλιοθήκης και την αναβάθμιση των υπηρεσιών στο πανεπιστήμιο έχει τεράστιο συμβολισμό.

Η αποκατάσταση της νομιμότητας στο Α.Π.Θ. θα σημάνει το τέλος ανοχής στο δόγμα μπαχαλοποίησης όλων των προηγούμενων δεκαετιών που εξέθρεψαν την κουλτούρα της βίας, της ανομίας και της καταστροφής της δημόσιας περιουσίας.

Προπηλακισμοί εκπαιδευτικών, στοχοποίηση  φοιτητών που δεν  «συμπορεύονται» με τους καταληψίες, ευλογούνται και επιδοκιμάζονται από κόμματα της αντιπολίτευσης στο όνομα της χαμένης ασυλίας και της δήθεν πανεπιστημιακής αλληλεγγύης.

Με όλα τα παραπάνω καταντήσαμε στην Ελλάδα για να φτιάξουμε μια βιβλιοθήκη σε ένα πανεπιστήμιο να χρειαζόμαστε την προστασία ισχυρών αστυνομικών δυνάμεων.

Η Πολιτεία είναι αποφασισμένη και δεν πρέπει να υποχωρήσει στην κατασκευή της βιβλιοθήκης.

Το ερώτημα που τίθεται είναι αργότερα όταν η βιβλιοθήκη τελειώσει και τα βιβλία τοποθετηθούν στην θέση τους τι θα κάνουν οι «αλληλέγγυοι αντιρρησίες», θα μπουν μέσα να γκρεμίσουν την βιβλιοθήκη και θα την κάψουν μαζί με τα βιβλία;

Οι φορολογούμενοι Έλληνες πληρώνουν για να υπάρχουν Σχολεία και βιβλιοθήκες για να μπορούν να μελετήσουν και να σπουδάσουν τα παιδιά τους.

Η κυβέρνηση έχει υποχρέωση να διασφαλίσει την εκτέλεση όλων των απαιτούμενων εργασιών, να ενισχύσει το κύρος των πανεπιστημιακών και των πρυτανικών Αρχών και κυρίως να προστατεύσει την καθημερινότητα των φοιτητών και των καθηγητών.

Η αντιπολίτευση οφείλει να πάρει ξεκάθαρη θέση, να αφήσει τα μισόλογα και με σοβαρότητα και υπευθυνότητα να τοποθετηθεί κατά των παράνομων ενεργειών, καταδικάζοντας ουσιαστικά τις συμπεριφορές που δεν έχουν σχέση με το άσυλο στα πανεπιστήμια και την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών.

Πολλοί είναι εκείνοι ακόμη και άνθρωποι σοβαροί που έχουν ερωτηθεί και έχουν δημοσίως τοποθετηθεί, λέγοντας ότι η λειτουργία της Αστυνομίας στα πανεπιστήμια είναι ντροπή.

Όμως  μεγαλύτερη ντροπή είναι να καταστρέφεται η δημόσια περιουσία καθημερινά στο Α.Π.Θ. και ο νόμος για τη λειτουργία της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας που έχει ψηφιστεί να βρίσκεται ακόμη στο συρτάρι…