Η Τουρκία του Τ. Ερντογάν  κόβει τις σχέσεις του με την Ουάσιγκτον  και το Ισραήλ και συσφίγγει τις σχέσεις του με την Χαμάς, στην προσπάθεια του να κατοχυρωθεί ως  βασικός παράγων για την ειρήνευση στη Μέση Ανατολή και μάλιστα ως εγγυήτρια δύναμη  μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ για την ίδρυση του Παλαιστινιακού κράτους.

Η ρήξη Άγκυρας – Ουάσιγκτον εμφανίστηκε ευθύς εξ αρχής  της κρίσης στη Γάζα, με τον Τούρκο πρόεδρο να καθυβρίζει σχεδόν τις ΗΠΑ για την αποστολή του αμερικανικού αεροπλανοφόρου ανοιχτά της Γάζας, που ισοδυναμεί με φυσικό ναυτικό αποκλεισμό της περιοχής. Δι’ αυτού του τρόπου, οι αμερικανικές δυνάμεις  απέτρεψαν οποιαδήποτε προσπάθεια,  δια θαλάσσης,  είτε απομάκρυνσης Παλαιστινίων και μαχητών της Χαμάς από τη Λωρίδα της Γάζας, είτε αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας (χωρίς να αποκλείεται και η στρατιωτική βοήθεια) στην περιοχή, όχι προς υποστήριξη του Ισραήλ.

Η αμερικανική στρατιωτική κίνηση αυτή έβγαλε τον Ερντογάν από τα ρούχα του, διότι έκοψε μαχαίρι τα σχέδια της Άγκυρας να παρέμβει δια θαλάσσης   για την εκτόνωση της κρίσης στη Λωρίδα της Γάζας και επομένως την  αυτόματη αναγωγή του Ερντογάν σε μεσολαβητή- ρυθμιστή των εξελίξεων, με το προνόμιο ότι η Τουρκία δεν είναι ούτε αραβική χώρα, ούτε ισλαμιστική, αλλά βαθιά μουσουλμανική που θέλει να δράσει υπερ της παγκόσμιας κοινότητας των μουσουλμάνων.

Αυτή την στιγμή η κρίση στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις είναι σοβαρή, με πολλές σκέψεις  για την απομάκρυνση, αν κριθεί απαραίτητο, των αμερικάνικων δυνάμεων από την τουρκική βάση στο Ιντσιρλίκ, ενώ πολύ δύσκολα πλέον – και παρά την απομάκρυνση Μενέντεζ από το προσκήνιο – η αμερικανική κυβέρνηση θα προχωρήσει στην αναβάθμιση και πώληση αμερικανικών F -16 στην Τουρκία.

Η αμερικανική κυβέρνηση στην πραγματικότητα απομάκρυνε και απομόνωσε αμέσως  την Τουρκία από το να εμπλακεί ενεργά στην διευθέτηση της κρίσης στη Γάζα και στην ανάπτυξη ενός «Παν- μουσουλμανικού  μετώπου» εναντίον του Ισραήλ. Δι’ αυτού του τρόπου, η Άγκυρα τίναξε μόνη της στον αέρα τις κοπιώδεις προσπάθειες του Ερντογάν να τερματίσει  την έχθρα με το Ισραήλ, μέχρι του σημείου, αυτές τις ημέρες (αν δεν είχε ξεσπάσει η κρίση), Τουρκία και Ισραήλ να συζητούσαν στην Άγκυρα μεγάλες ενεργειακές συμφωνίες, που θα αποτελούσαν απειλή  για τα ενεργειακά σχέδια Κύπρου και Ελλάδας στην Αν μεσόγειο.

Η δυσαρέσκεια Ερντογάν  αλλά και η αρνητική διάθεση των ΗΠΑ απέτρεπαν τον Τ. Ερντογάν να παραστεί στην πρόσφατη διεθνή Διάσκεψη για την ειρήνευση στη Γάζα, αφού έτσι και αλλιώς το αστέρι του Ερντογάν δεν θα έλαμπε στην αίθουσα.

Ο Ερντογάν στράφηκε αμέσως προς την Χαμάς και έδωσε στη δημοσιότητα τη συνομιλία του με τον πολιτικό ηγέτη της Χαμάς, Ισμαήλ Χανιγελτ, σύμφωνα με την οποία η Τουρκία εργάζεται για να αποσταλεί στη Γάζα ανθρωπιστική βοήθεια και για την μεταφορά τραυματισμένων Παλαιστινίων (άρα και μαχητών της Χαμάς) στην Τουρκία με ό,τι συνεπάγεται αυτό για την τύχη τους αλλά κυρίως για το σημείο εγκατάστασής τους.

Συσφίγγοντας τις σχέσεις της με την Χαμάς και όχι με την Παλαιστινιακή Αρχή του Αμπού Αμπάς, η Τουρκία είναι η μόνη δυτική -μέχρι τώρα – χώρα και νατοϊκή δύναμη που φανερά και προκλητικά αλλάζει στρατόπεδο και συνεργάζεται ανοιχτά με τρομοκρατική οργάνωση στην περιοχή της Μέσης Ανατολής.

Ο Ερντογάν με την στήριξη του στη Χαμάς, εξακολουθεί να πλασάρει την εικόνα του ως αξιόπιστου(;) μεσολαβητή ανάμεσα στη Χαμάς και το Ισραήλ για τη δημιουργία «λύσης δύο κρατών» και με την Τουρκία ως εγγυήτρια δύναμη του κράτους αυτού «κατά το πρότυπο της Κύπρου».

Μέχρι στιγμής δεν έχει εμφανιστεί  ισχυρός υποστηρικτής των προτάσεων Ερντογάν από τα κράτη της περιοχής, αλλά ο Ερντογάν δεν το βάζει κάτω, έχοντας κηρύξει τριήμερο πένθος στη χώρα του για τα θύματα της Γάζας, δεν παρεμπόδισε την αποχώρηση όλων των διπλωματών του Ισραήλ από το έδαφος της Τουρκίας, ενώ καλεί μονίμως όλους «τους μουσουλμάνους του κόσμου» σε δράσεις για το Παλαιστινιακό Κράτος.