Νάμαι που βρέθηκα ξανά στα θρανία, παρά την ηλικία μου είπα να δοκιμάζω, ένα σεμινάριο για ανέργους, από τον ΟΑΕΔ 200 ώρες.

1000 ευρώ επιδότηση, σκέφτηκα, γιατί όχι.

Ξέρω ότι αυτά θα επιστραφούν στο διπλάσιο, ψίχουλα για ανέργους που πετάνε οι κάθε κυβερνήσεις ενώ τα κέρδη μόλις πέντε μεγάλων επιχειρήσεων ξεπερνούν φέτος τα 11 δισ. ευρώ.

Πλούτος που παράχθηκε από τους εργαζόμενους, αλλά σαν υπεραξία πέρασε στα χέρια  και στις τσέπες μιας χούφτας κηφήνων.

Πλούτος που αν τα μέσα παραγωγής ήταν κοινωνικοποιημένα. Θα επέστρεφε πίσω στο λαό με τη μορφή κοινωνικών αγαθών, τέτοιων που να ικανοποιούν τι σύγχρονες ανάγκες του.

Και φυσικά αυτές οι σύγχρονες ανάγκες δεν ικανοποιούνται, αφού δεν υπάρχουν βρεφονηπιακοί σταθμοί, παιδικοί σταθμοί, σύγχρονα νηπιαγωγεία, υγεία, παιδεία, ασφαλείς μεταφορές, θωράκιση της χώρας από αντιπλημμυρικά, αντιπυρικά  έργα αντισεισμικούς ελέγχους κτηρίων κ.λπ.

Στο σεμινάριο είμαστε είκοσι πέντε άνεργοι, από αυτούς  είκοσι δύο κοπέλες, όλες κάτω των τριάντα πέντε χρονών, οι περισσότερες παιδομάνες.

Όλες τους με το χαμόγελο και με περίσσια ευγένεια στα χείλη, γλυκομίλητες, έτοιμες να βοηθήσουν η μια την άλλη και όλους μαζί.

Μαχήτριες της ζωής, αφού προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με το πενιχρό εισόδημα του ταμείου ανεργίας και με την σκληρή δουλειά των συντρόφων τους.

Τους βγάζω το καπέλο και σκύβω το κεφάλι, όχι μόνο σε αυτές τις μανάδες που έτυχε να  γνωρίσω και να συναναστραφώ μαζί τους και που με γεμίζουν, με όμορφα συναισθήματα, με τον αγώνα τους, μα σε όλες τις μανάδες που στέκονται όρθιες και αξιοπρεπείς και τους λέω μέσα από εδώ, μέσα από αυτές τις γραμμές, μην σκύβετε το κεφάλι, σας ανήκει όλος κόσμος.

Αρκεί να οργανωθείτε, κι εσείς και οι συντρόφοι σας, μαζικά στα κλαδικά σωματεία σας, στις γυναικείες οργανώσεις,  στις επιτροπές ανεργίας, στα συνδικάτα και μέσα από εκεί χέρι χέρι μαζί με τους κομμουνιστές και κομμουνίστριες αγωνιστείτε για ό,τι μας  ανήκει. Γιατί εκεί πρωτοστατούν οι κομμουνιστές να αλλάξουν οι συσχετισμοί δυνάμεων, για να πάρουμε πίσω όσα μας έκλεψαν, οκτάωρο συλλογικές συμβάσεις, εργασίας, καλύτερες συνθήκες δουλειάς και πάνω απ’ όλα το δικαίωμα στην εργασία.

Την Κυριακή αυτή το αστικό σύστημα, αυτό που λέμε δημοκρατία, μας επιτρέπει να ψηφίσουμε τους εκπροσώπους μας στη Βουλή. Να επιλέξουμε εκείνα τα κόμματα που πιστεύουμε ότι εκπροσωπούν τα συμφέροντα μας. Όλα τα κόμματα που μας καλούν σήμερα να τα ψηφίσουμε, κυβέρνησαν τα προηγούμενα χρόνια, τάζοντας μας κάθε φορά πριν τις εκλογές λαγούς με πετραχήλια.

Αλλά μόλις έκαναν κυβέρνηση πετούσαν στα σκουπίδια τις προεκλογικές δεσμεύσεις φέρνοντας κάθε φορά για το λαό, νέα βάρη για τους ανθρώπους του μόχθου, νέα βάρη για την Λαϊκή οικογένεια..

Τρία δυσβάσταχτα μνημόνια, με περικοπές στους μισθούς κατά 40%, πετσόκοσμα των συντάξεων, την αύξηση της φορολογίας και την μείωση του αφορολόγητου, τους πλειστηριασμούς με πάνω από πενήντα χιλιάδες εξώσεις μέχρι τώρα, φτωχών οικογενειών.

Ξεπούλησαν την πατρίδα μας για ένα κομμάτι ψωμί, αεροδρόμια, λιμάνια, μέσα μαζικής μεταφοράς, ΟΣΕ με αποτέλεσμα το έγκλημα στα Τέμπη. Χρυσός, βωξίτης, μεταλλεύματα, ορυκτός πλούτος, όλα στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο.

Έκλεισαν τα λιγνιτωρυχεία για την λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη και έβαλαν την ενέργεια στο χρηματιστήριο και έφεραν  υπέρογκες αυξήσεις στο ηλεκτρικό, το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο και την βενζίνα.

Μας πετάνε ψίχουλα επιδοτήσεις για το ρεύμα, με χρήματα του προϋπολογισμού, δηλαδή πάλι δικά μας χρήματα από τους φόρους που πληρώνουμε αντί να φορολογήσουν τα κέρδη των εταιρειών ενέργειας.

Μας φέρνουν πιο κοντά σε ένα  τρίτο μεγάλο πόλεμο με την πολιτική τους στην Ουκρανία βάζοντας μας ακόμη πιο βαθιά σε έναν  αδικαιολόγητο ιμπεριαλιστικό πόλεμο για τους δρόμος του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Ένα πόλεμο που μπορούσε να είχε τελειώσει πριν αρχίσει, αν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ ήταν λιγότερο προκλητικοί απέναντι στους Ρώσους και περισσότερο αυστηροί με τον φασίστα Ζελένσκυ. Δεν υπερασπίζονται τον πολύπαθο λαό της Ουκρανίας αλλά  μάχονται για τα δικά τους ενδοϊμπεριαλιστικά συμφέροντα, ρίχνοντας πολύ νερό στον ιμπεριαλιστικό μύλο της Ρωσίας.

Γέμισαν με στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ τη  χώρα μας με πρώτη τη βάση της Σούδας, ορμητήριο των ΝΑΤΟικών καταστρέφοντας χώρες και πολιτισμούς, διαμελίζοντας και διαλύοντας ολόκληρα κράτη και λαούς, όπως έκαναν στη Γιουγκοσλαβία, το Αφγαιστάν, τη Συρία, το Ιράκ, τη Λιβύη, τώρα το Σουδάν και την Υεμένη.

Βάσεις ορμητήρια για να δολοφονούν άλλους λαούς και με την συμετοχή μας τοσο σε εκστρατευτικά σώματα, πλοία, συστοιχίες πατριοτ, αλλά και με το 2% του ΑΕΠ μας δηλαδή περίπου 4,5 δισ. το χρόνο την συμμετοχή μας στο ΝΑΤΟ

Αρνούνται στους Παλαιστίνιους αδελφούς μας, ένα κομμάτι γης για πατρίδα, καταδικάζοντας τους στη μιζέρια, την πείνα και το θάνατο.

Αρνούνται την ελεύθερη διακίνηση των προσφύγων- βασικό ανθρώπινο δικαίιωμα – που εκείνοι με τους πολέμους τους δημιούργησαν και τους αφήνουν στα νύχια των διακινητών με εκατόμβες νεκρούς στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο, μετατρέποντας την Πατρίδα μας σε μια απέραντη φυλακή ανθρώπων που κρατάμε με το ζόρι.

Τα άψυχα κορμάκια των μικρών παιδιών που πνίγηκαν στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο  ας είναι η κατάρα τους και το κλάμα των μανάδων τα δάκρυα που θα τους πνίξουν στο μέλλον.

Εξοπλίζουν με ό,τι πιο σύγχρονο μονάδες καταστολής ΜΑΤ ΜΕΑ ΟΠΚΕ αστυνομία στα πανεπιστήμια για να μπορούν  να καταστέλλουν απεργίες, διαδηλώσεις να πνίγουν τις φωνές των εργαζομένων  να παρακολουθούν τα τηλέφωνα ο ένας  του άλλου, ενώ αφήνουν στο απυρόβλητο τις καταγγελίες του ΚΚΕ ότι από το 2014 παρακολουθείται ολόκληρη η έδρα της ΚΕ στον Περισσό. Η  αστυνόμευση απέναντι στο κοινό έγκλημα είναι σχεδόν ανύπαρκτη, με αποτέλεσμα, συμμορίες ανηλίκων, διακίνηση ναρκωτικών, ληστείες αθώων πολιτών, βιασμοί και κακοποιήσεις γυναικών, προώθηση στην πορνεία δωδεκάχρονων κοριτσιών και αγοριών, ποντάροντας στην ανέχεια και τη φτώχεια.

Όλη η σαπίλα, η βρωμιά και το πύον του καπιταλιστικού συστήματος, να μυρίζει παντού στην καθημερινότητα μας.

Το ΚΚΕ από την ίδρυση του το 1918 από την εργατική τάξη της χώρας μας, έθεσε τρεις βασικούς κανόνες για την πάλη των εργαζομένων.

Οργάνωση της εργατικής τάξης και των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων της φτωχής αγροτιάς για το μεγάλο ιστορικό ρόλο της εργατικής τάξης και των συμμάχων  την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος και την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής.

Κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Ατομικές  δημοκρατικές και συνδικαλιστικές ελευθερίες.

Συμμετοχή όλου του λαού στις αποφάσεις που τον αφορούν, από κάτω προς τα πάνω.

Σε όλα αυτά εκατό ολόκληρα χρόνια, στάθηκε όρθιο θυσιάζοντας τα καλύτερα παιδιά του που ανυστερόβουλα έδιναν τη ζωή τους για την υπόθεση των εργαζομένων  και των συμμάχων τους.

Είναι το κόμμα που ανέστησε το λαό μας οδηγόντας τον στην μεγάλη εποποιία της Εθνικής Αντίστασης, το ΕΑΜ τον Ηρωικό ΕΛΑΣ και την σπουδαία νεολαία την ΕΠΟΝ.

Τότε που οι Βασιλιάδες και όλα τα αστικά κόμματα έφυγαν στο Κάιρο αφήνοντας τον Ελληνικό λαό στην τύχη του και τους φυλακισμένους κομμουνιστές στα νύχια των φασιστών καταχτητών. Το κόμμα που λοιδορήθηκε, συκοφαντήθηκε και κυνηγήθηκε, όσο κανένα άλλο, με εκατόμβες νεκρούς βασανισμένους, δολοφονημένους, βιασμένες γυναίκες.

Καταδικασμένους σε θάνατο από τα τότε έκτακτα στρατοδικεία, φυλακισμένους και εξορισμένους, στα ξερονήσια της εξόντωσης.

Πολιτικούς εξόριστους στην ξενιτιά.

Όλα για τη καλυτέρευση των συνθηκών ζωής των εργαζομένων, την καλυτέρευση τη ζωής των ταπεινών των ανθρώπων του μόχθου.

Γι’ αυτό η αστική τάξη  και οι εκμεταλλευτές όσο κι αν προσπάθησαν, δεν μπόρεσαν να το ξεριζώσουν απ’ την καρδιά και την συνείδηση του λαού μας.

Γιατί είναι σάρκα από τη σάρκα του, αίμα από το αίμα του ψυχή από την ψυχή του. Σήμερα παλεύει ξανά για τα καθημερινά προβλήματα του λαού μας.

Είναι μπροστά σε κάθε διεκδίκηση σε κάθε απεργία, σε κάθε κινητοποίηση που οι άνθρωποι του μόχθου παλεύουν γα καλύτερες συνθήκες  ζωής.

Παλεύει για την ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος σε ταξική βάση, την συλλογική συμμετοχή και οργάνωση των εργαζομένων στα συνδικάτα, στους μαζικούς φορείς, στους φορείς των αυτοαπασχολουμένων στις επιτροπές ανεργίας, στους φοιτητικούς συλλόγους για την μεγάλη λαϊκή συμμαχία και την λαϊκή εξουσία, την πραγματική δημοκρατία δηλαδή, την δημοκρατία του λαού χωρίς διακρίσεις χρώματος, καταγωγής, θρησκείας ή σεξουαλικού προσανατολισμού.

Μέχρι όμως να δημιουργηθούν οι συνθήκες αυτές για την λαϊκή εξουσία η ψήφος μας στο ΚΚΕ είναι ψήφος για ένα ΚΚΕ πιο δυνατό, πιο ισχυρό στο λαό και στη βουλή, με περισσότερους βουλευτές για να μπορεί από καλύτερες θέσεις να παλεύει και μέσα και έξω από τη βουλή για τα δικά μας συμφέροντα, τα συμφέροντα των πολλών..

Μέσα από τούτο το κείμενο, αλλά και μέσα από την καρδιά μου, καλώ όλους τους φίλους μου, εκείνους που με διαβάζουν κάθε Παρασκευή και τα κείμενα μου τους αγγίζουν, τις φίλες μου μανάδες άνεργες από το σεμινάριο, να μην δειλιάσουν να πάνε μαζικά στα εκλογικά τμήματα και να ψηφίσουν δαγκωτό ΚΚΕ.

Οι άλλοι θα τα βρούν μεταξύ τους, θα τους τραβήξουν το αυτί οι Αμερικάνοι και τα ντόπια αφεντικά τους , να κάνουν κυβέρνηση για να φέρουν μεγαλύτερα δεινά στο λαό μας. Είμαστε όλοι μας και μόνοι τους.

Δεν υπάρχουν σωτήρες, όσα τάζουν και όσα λένε  θα τα πάρουν όλα πίσω.

ΜΟΝΟ Ο ΛΑΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΟ ΛΑΟ.