Όταν ο άνθρωπος γεννιέται με αρχές και η ποιότητα του νοητικού του επιπέδου είναι υψηλής, ομολογουμένως, στάθμης, τότε ανεμπόδιστα μπορεί και εφαρμόζει τον κανόνα «και τούτο ποιείν κ’ ακείνο μη αφιέναι».
Η πολυμέρεια των γνώσεων και η ικανότητα του συγγραφέα κ. Γιώργου Σχορετσανίτη, δεν τον περιόρισε στο να ασκεί και μάλιστα με επιτυχία το ιατρικό επάγγελμα το οποίο μέχρι πρότινος μετερχόταν. Με την ίδια επιτυχία ανοίχθηκε και κάλυψε και τους συγγραφικούς τομείς, με περιηγητικό, πολιτιστικό, ιστορικό και κοινωνικό ενδιαφέρον.
Το άνοιγμά του βεβαίως δεν είναι εντελώς τυχαίο. Γνωρίζει καλά ότι διαθέτει λεκτικό πλούτο, που σημαίνει επίπεδο και έντεχνο λόγο, αφηγηματική ικανότητα, όπως και επίπονη και «ανέσπερη» εργατικότητα. Όλα του τα έργα είναι προϊόν αγάπης και εσωτερικής παρόρμησης.
Αναδεικνύεται ακόμα ως επινοητικός, υποδειγματικός και ευρηματικός διαχειριστής του χρόνου. Στον εαυτό του, η έννοια του χρόνου παίρνει τις πραγματικές της διαστάσεις. Γνωρίζοντας το βάρος και τη δύναμη του λόγου του, έχει συγγράψει σαράντα ένα βιβλία με ποικίλο περιεχόμενο, που αποτελούν καταστάλαγμα των γνώσεων και του ερευνητικού του ενδιαφέροντος.
Στο τελευταίο του βιβλίο, ο συγγραφέας κάνει επισυναγωγή των κριτικών σημειωμάτων του που δημοσιεύτηκαν το έτος 2020, τα οποία προσφέρει στον αναγνώστη σε μορφή καλαίσθητου βιβλίου.
Η ποικιλία ακόμα και η ποιότητα, καθώς και η πυκνότητα των κατά καιρούς δημοσιευμένων άρθρων του, συμπορεύεται με την αξία του βιβλίου του.
Δεν παραλείπει βέβαια σε κάθε βιβλίο του να χρησιμοποιεί ως ενημερωτικό μέσο τη φωτογραφική τεκμηρίωση, χρήσιμη για το πλάτιασμα και την ευρύτερη ενημέρωση. Η «ευκατάνυκτος» ευχή μας, συνοδεύει και εύχεται τη συνέχεια της ευγενικής και μορφωτικής προσπάθειας του συγγραφέα.
Οι εκδόσεις Οδός Πανός-Σιγαρέτα στην Αθήνα, προσθέτουν στα κατά καιρούς βιβλία του Γιώργου Σχορετσανίτη, την πρέπουσα καλλιτεχνική αξία.
Δείγμα γραφής από την αναφορά στο βιβλίο Γερμανικό φθινόπωρο του Στιγκ Ντάγκερμαν
…Ο Στιγκ Ντάγκερμαν δεν ψάχνει για εκδίκηση και μίσος, ούτε προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Κοιτάζει τα πράγματα με διεισδυτικά, σοφά και έντονα αναρχικά μάτια από απόσταση, με ειλικρίνεια και συμπόνια.
Η αναντίρρητη και προφανής αρετή του Ντάγκερμαν είναι ο αναρχισμός του μυαλού και του πνεύματός του και ίσως αυτό να κάνει τελικά το «Γερμανικό Φθινόπωροª ένα υπέροχο αλλά και συνταρακτικό, ταυτόχρονα, βιβλίο. Η αναρχία για εκείνον ήταν το τέλειο συνώνυμο της ανθρωπότητας.
Έναν άλλο παράγοντα που θα πρέπει να λάβουμε υπ’ όψιν διαβάζοντας το βιβλίο, είναι ο συνδυασμός της αφέλειας και της ευφυΐας του συγγραφέα, που παρατηρεί εκ του σύνεγγυς, στην μεταπολεμική περίοδο, την εν λόγω χώρα. Απλές ιστορίες και αφηγήσεις με μοναχικούς χαρακτήρες, σκιαγραφούνται ποιητικά με φόντο το τσουχτερό και διεισδυτικό κρύο, την γενικευμένη αθλιότητα και την πλήρη απουσία, κάποιας έστω, ελπίδας στον θολερό ορίζοντα.
Ο συγγραφέας μας πληροφορεί για τις άχρηστες, σε μεγάλο βαθμό, δίκες μέσα σε δικαστήρια που δίκαζαν μικρές και ασήμαντες περιπτώσεις, την ίδια στιγμή που τα πραγματικά και βασικότερα στελέχη των Ναζί κατάφεραν να ξεφύγουν από εκεί και να εγκατασταθούν ανενόχλητα στην άνεση και τη βεβαιότητα των «συμμαχικών» χωρών…
* O Γιώργος Ι. Παναγιωτάκης είναι συγγραφέας-ιστορικός ερευνητής