Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που παρατηρούσαμε, σε ανύποπτο μάλιστα χρόνο, ορισμένες Κυριακάτικες εφημερίδες να διανέμουν δωρεάν και κατ’ επανάληψη, με τη μορφή προσφοράς, βιβλία με θέμα το Ισλάμ.
Δεν ξέρω βέβαια αν οι εκδότες τους ήξεραν τότε κάτι παραπάνω για αυτά που συμβαίνουν σήμερα ή αν πρόκειται για σύμπτωση. Όσοι από τους αναγνώστες αυτών των εφημερίδων, πήραν τότε τα βιβλία για το Ισλάμ και δεν τα πέταξαν, είμαι σίγουρος πως τώρα θα τα ξεφυλλίζουν…
Έτσι κι αλλιώς πάντως, καλό θα είναι τούτη την ώρα να πάρουμε όλοι μας μια ιδέα, για το τι πιστεύουν οι «ανήσυχοι» γείτονές μας, που «δεν έχουν το Θεό τους»! Ανοίγουν διαρκώς μέτωπα προς πάσα κατεύθυνση, προκαλώντας τόσο την Ελλάδα όσο και την παγκόσμια κοινότητα.
Έτσι έγινε και τώρα με την απόφαση του ισλαμοεθνικιστή προέδρου τους, να μετατρέψει ξανά την Αγιά-Σοφιά σε τζαμί. Η Αγιά-Σοφιά, με διάταγμα του Συμβουλίου των Υπουργών, στις 24 Νοεμβρίου του 1934, επί Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, είχε μετατραπεί από ισλαμικό τέμενος σε μουσείο
. Η πράξη αυτή, αποτέλεσε μια κίνηση καλής θέλησης της νεοσύστατης τότε Τουρκικής Δημοκρατίας, στην προσπάθειά της να αναπτύξει στενότερους πολιτισμικούς αλλά και πολιτικούς δεσμούς με τη Δύση.
Σχεδόν εκατό χρόνια μετά την ίδρυση της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας, ο αθεράπευτα ματαιόδοξος, αυταρχικός, αλαζόνας, φιλόδοξος, αμοραλιστής, οπορτουνιστής, λαϊκιστής, «σουλτάνος» Ερντογάν, σε ρόλο «πορθητή», εφορμά και γκρεμίζει τον κοσμικό προσανατολισμό της χώρας του ως κληρονομιά του Κεμάλ, υπονομεύοντας τους δεσμούς που είχε συνάψει τόσα χρόνια η Τουρκία, όχι μόνο με την χριστιανική Δύση, αλλά και με την χριστιανική Ευρασία. Διχάζει έτσι την ίδια του τη χώρα, αλλά και τους συμμάχους της.
Ο τούρκος πρόεδρος με την κίνησή του αυτή, αγνόησε επιδεικτικά τους Αμερικανούς, τους Ρώσους και τους Ευρωπαίους, ικανοποιώντας έτσι ένα πάγιο αίτημα των Τούρκων ισλαμιστών. Εκείνο όμως που ουσιαστικά επιχείρησε να ικανοποιήσει, είναι η προσωπική του φιλοδοξία να κερδίσει την συμπάθεια και τις ψήφους, από μια μεγάλη μερίδα του τουρκικού πληθυσμού.
Με αυτή του την πράξη επιδιώκει να εντυπωσιάσει και να κερδίσει στις συνειδήσεις των Τούρκων πολιτών, τη θέση ενός αδιαμφισβήτητου ηγέτη, ενός άλλου «σύγχρονου Κεμάλ», στη θέση του Κεμάλ και ακόμα παραπάνω. Το όραμα του Ερντογάν είναι μια σύγχρονη αναβίωση των παλαιών εποχών της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Την ίδια στιγμή επιχειρεί να αποπροσανατολίσει τον κόσμο από τα ουσιαστικά προβλήματα της τουρκικής οικονομίας, που έχουν επιδεινωθεί τώρα εξαιτίας της πανδημίας.
Το ισλαμοεθνικιστικό καθεστώς δεν φαίνεται να τα πηγαίνει καλά με την αντιμετώπιση της κατάστασης που έχει διαμορφώσει η πανδημία στο εσωτερικό της χώρας, με αποτέλεσμα τα προβλήματα που προϋπήρχαν και πριν την εμφάνιση του κορονοϊού, να έχουν ενταθεί τώρα, ανεβάζοντας το ήδη επιβαρυμένο πολιτικό κόστος του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), στους μεγαλύτερους τουρκικούς δήμους, όπως είναι της Άγκυρας και της Κωνσταντινούπολης.
Η Αγιά-Σοφιά, αποτέλεσε ίσως το τελευταίο «χαρτί» που «έπαιξε» ο Ερντογάν, προκειμένου να συσπειρώσει γύρω του τους ισλαμιστές και εθνικιστές ψηφοφόρους, εκβιάζοντας παράλληλα τη στήριξή τους, όχι μόνο στο εσωτερικό μέτωπο ενάντια στην «Κεμαλική» αντιπολίτευση, αλλά και στο εξωτερικό υπέρ των επεκτατικών σχεδίων της Άγκυρας σε Λιβύη και Συρία. Εκεί όπου κρατά τον στρατό «απασχολημένο» για να νιώθει ο ίδιος περισσότερο ασφαλής. Γιατί εδώ σίγουρα ισχύει το, «φοβάται ο Γιάννης το θεριό…».
Ο μήνας Ιούλιος δείχνει να είναι μοιραίος για τους Τούρκους! Οι τελευταίες αποφάσεις που προκάλεσαν παγκόσμιες αντιδράσεις, έρχονται λίγα εικοσιτετράωρα πριν από την επέτειο της συμπλήρωσης τεσσάρων χρόνων από το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 2016, αλλά και λίγες ημέρες πριν από την επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, στις 20 Ιουλίου του 1974.
Αν υλοποιηθούν όλα όσα διεμήνυσε στο διάγγελμά του ο Ερντογάν, η πρώτη ισλαμική προσευχή αναμένεται να πραγματοποιηθεί στην Αγιά-Σοφιά, την προσεχή Παρασκευή, στις 24 Ιουλίου του 2020, η οποία δεν αποτελεί τυχαία επιλογή, αφού παραπέμπει στην ημέρα υπογραφής της «Συνθήκης της Λωζάνης», στις 24 Ιουλίου του 1923.
Από επίσημα κυβερνητικά χείλη και όχι μόνο, ακούγονται καθημερινά προτροπές για «κυρώσεις» και για «αντίποινα» κατά της Τουρκίας. Άλλοι πάλι μιλούν για «Δεύτερη Άλωση της Πόλης»(Το ίδιο βέβαια διακηρύσσουν και οι τούρκοι εθνικιστές), υπονοώντας ως μόνη λύση τη σύγκρουση, που γνωρίζουμε καλά πως θα απέβαινε καταστροφική για τη χώρα μας. Αυτοί οι άνθρωποι ζουν ακόμα με τον μύθο του «Μαρμαρωμένου Βασιλιά».
Κανείς όμως από την κυβέρνηση αλλά και από την αντιπολίτευση, δεν συνιστά «ψυχραιμία», αναλογιζόμενοι προφανώς το πολιτικό κόστος. Οι υστερικές αντιδράσεις το μόνο που πετυχαίνουν είναι να δυναμιτίζουν ακόμα περισσότερο τις τεταμένες ελληνοτουρκικές σχέσεις. Δεν είναι λίγες, ούτε ασήμαντες οι διαφορές που έχουμε ήδη με την Τουρκία, για να αναγορεύσουμε τώρα την Αγιά-Σοφιά ως «το Μήλον της Έριδος»…
Η μετατροπή του διαχρονικού συμβόλου της ορθοδοξίας σε τέμενος μας πληγώνει όλους. Ας είμαστε όμως περισσότερο ρεαλιστές. Η Αγιά-Σοφιά είναι μνημείο στην τουρκική επικράτεια και η διαχείρισή του εμπίπτει στις αρμοδιότητες της Άγκυρας. Η μετατροπή του σε τζαμί δεν αποτελεί παραβίαση του Διεθνούς Δικαίου. Αποτελεί όμως παραβίαση των κανόνων της UNESCO, που λειτουργεί (υποτίθεται) ως θεματοφύλακας για την προστασία των μνημείων που έχουν χαρακτηριστεί ως «Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς», όπως είναι και η Αγιά-Σοφιά, το «κόσμημα» του παγκόσμιου πολιτισμού!
Η UNESCO θα πρέπει τώρα να εγγυηθεί τη διατήρηση των ψηφιδωτών του μνημείου, όπως και την επισκεψιμότητά του για όλους, ανεξαρτήτως θρησκεύματος.
Η λέξη «αχταρμάς» είναι τουρκικής προέλευσης(aktarma) και σημαίνει το ανακάτεμα, το μπέρδεμα, την ανάμιξη, τη σύγχυση και τη δημιουργία αναστάτωσης. Είναι συνώνυμη της αραβικής λέξης «κουλουβάχατα». Αυτό ακριβώς έχει καταφέρει σήμερα η Τουρκία.
Να κάνει τον κόσμο κουλουβάχατα! Παραβιάζει διεθνείς συνθήκες και κυριαρχικά δικαιώματα, καταστρατηγεί συμφωνίες, παίζει «παιχνίδια» με τους τζιχαντιστές στη Συρία, «παίζει κρυφτούλι» με τα γεωτρύπανα στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, εμπλέκεται στον εμφύλιο της Λιβύης, ακροβατώντας ανάμεσα στις υπερδυνάμεις των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της Γαλλίας, προωθεί μετανάστες στην Ευρώπη, εκβιάζει, εξαπολύει απειλές και τις πραγματοποιεί. Δεν υπολογίζει κανέναν, γιατί απλά γνωρίζει πολύ καλά, πως την υπολογίζουν όλοι αυτοί που είναι υποχρεωμένοι σήμερα να υποκρίνονται πως αντιδρούν…
Πέραν των δηλώσεων πολεμικής ετοιμότητας που επαναλαμβάνονται σχεδόν καθημερινά από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, στην κυβέρνηση εκτιμούν πως δεν συμφέρει την Τουρκία ένα θερμό επεισόδιο, το οποίο όμως θεωρούν «πολύ πιθανό» οι διάφοροι αναλυτές.
Δεν είναι όμως λίγοι κι εκείνοι που υποστηρίζουν την άποψη πως, σε περίπτωση πολεμικής σύγκρουσης με την Τουρκία, η Ελλάδα θα είναι μόνη της, παρά τους συμμάχους που διαθέτει σε διπλωματικό επίπεδο. Είναι μια πικρή αλήθεια, που δυστυχώς δεν αλλάζει.
Αν θεωρούν πάντως οι Τούρκοι πως οι προσευχές τους θα εισακουστούν από το Θεό τους, καλύτερα μέσα από έναν ναό χριστιανικής πίστης και λατρείας, τότε σίγουρα η Αγιά-Σοφιά, ως διαθρησκευτικό μνημείο, διαθέτει πραγματικά μεγάλη χάρη!
https://moschonas.wordpress.com