Το Σκοπιανό πρόβλημα δεν είναι ούτε σημερινό ούτε χθεσινό, κοντεύει να τριανταρίσει και όμως οι δύο όμορες Χώρες, Ελλάδα και Σκόπια, αλλά και Διεθνείς Οργανισμοί, δεν μπόρεσαν, παρά τις προσπάθειες που έγιναν, να δώσουν κάποια λύση στο πρόβλημα.
Η μόνη λύση λοιπόν την οποία αποδέχτηκε και συμφώνησε η χώρα μας, να δοθεί ως προσωρινή, αλλά ουδέν μονιμότερο του προσωρινού, είναι Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (π.Γ.Δ.Μ.), η οποία χρησιμοποιείται στις σχέσεις των δύο χωρών. Την ίδια ονομασία όμως χρησιμοποιούν και πολλοί Διεθνείς Οργανισμοί όπως ο Ο.Η.Ε, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, το Συμβούλιο της Ευρώπης και αρκετοί άλλοι. Επίσης περισσότερες από 140 Χώρες μεταξύ των οποίων και η Τουρκία, έχουν αναγνωρίσει τα Σκόπια με το όνομα σκέτο Μακεδονία.
Επειδή όμως το πρόβλημα αυτό μοιάζει, σαν να είναι ένας σκουπιδότοπος, ο οποίος μολύνει ολόκληρη την περιοχή, πρέπει να εκκαθαριστεί. Έτσι λοιπόν αποφάσισαν οι Πρωθυπουργοί των δύο όμορων χωρών, Ελλάδας και Σκοπίων, να δοθεί ένα συγκεκριμένο όνομα στη γειτονική μας χώρα, προκειμένου να σταματήσουν να δημιουργούνται συνεχώς προβλήματα στις σχέσεις των δύο γειτονικών χωρών.
Το όνομα λοιπόν το οποίο συμφώνησαν οι δύο Πρωθυπουργοί Ζάετς και Τσίπρας να δοθεί στη γειτονική μας Χώρα, είναι «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας». Οι αντιδράσεις όμως για το όνομα είναι αρκετές, τόσο στην Ελλάδα όσο και στα Σκόπια. Αυτό όμως δείχνει ότι ούτε ο ένας έχει κερδίσει τα πάντα, αλλά ούτε ότι και ο άλλος έχει χάσει τα πάντα. Η αλήθεια πρέπει να βρίσκεται κάπου στη μέση, δηλαδή ότι δεν υπάρχει ούτε ο απόλυτα νικητής, αλλά ούτε και ο εντελώς ηττημένος.
Άλλωστε για να επιτευχθεί μια συμφωνία, χρειάζονται να γίνουν και κάποιες υποχωρήσεις εκατέρωθεν, διαφορετικά η συμφωνία μπορεί και να μην ολοκληρωθεί ποτέ. Αλλά και μια κακή συμφωνία όμως είναι πολύ καλύτερη από μια μη συμφωνία, η οποία άλλωστε θα κριθεί στο μέλλον. Για να πάρει όμως σάρκα και οστά η νέα συμφωνία, πρέπει να γίνουν αρκετά πράγματα κυρίως από την πλευρά των Σκοπίων, όπως είναι οι αλλαγές στο Σύνταγμά τους κ.λπ., διαφορετικά άνθρακες ο θησαυρός.
Το παράδοξο είναι ότι και στην πρώτη προσωρινή ονομασία, υπήρχε το όνομα Μακεδονία (π.Γ.Δ. Μ.) και τότε υπήρξαν ελάχιστες αντιδράσεις, ενώ τώρα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Φαίνεται ότι αυτό οφείλεται στον τρόπο σερβιρίσματος, γιατί η μόνη διαφορά είναι ότι τώρα για το όνομα χρησιμοποιούνται λιγότερες λέξεις. Πάντως το όνομα Μακεδονία υπήρχε και υπάρχει. Επειδή όμως η χώρα μας έχει αρκετά προβλήματα με τους γείτονές της, καλόν θα είναι να περιορίζονται όσο το δυνατό περισσότερο. Τώρα λοιπόν είναι η κατάλληλη στιγμή, ώστε με τους από βορρά γείτονές μας να περιορίσομε τις διαφορές μας στο ελάχιστο.
Οι προς Ανατολάς γείτονές μας με τις επεκτατικές βλέψεις που έχουν σε βάρος της χώρας μας, δυστυχώς μένουν αμετανοητοι, παραβιάζοντας συνεχώς τις διεθνείς συμφωνίες και το διεθνές δίκαιο. Με την επίλυση λοιπόν του προβλήματος για το όνομα της γειτονικής μας χώρας, θα μπει τέλος σε μια διαμάχη, που υπήρχε μεταξύ τους τώρα και πάνω από 25 χρόνια.
Αυτό βέβαια είναι προς το συμφέρον και των δύο χωρών και ιδιαίτερα για τη χώρα μας, της οποίας αφενός θα αναβαθμισθεί ο ρόλος στα Βαλκάνια και αφετέρου θα αποτραπεί ο κίνδυνος διείσδησης της Τουρκίας στη γειτονική μας Χώρα. Τέλος δεν πρέπει να παραβλέπομε το γεγονός ότι σύσσωμος ο ξένος τύπος, ανεξάρτητα από την πολιτική του θέση υποστήριξε τη νέα συμφωνία, όπως άλλωστε και οι κυβερνήσεις πολλών χωρών.