Σε πιάνει η καρδιά σου, να βλέπεις τόσες μέρες, αυτή την τρομερή καταστροφή.
Χιλιάδες στρέμματα παρθένου δάσους να καίγονται. Χωριά ολόκληρα στο παρανάλωμά της φωτιάς, σπιτια, περιουσίες, μικρές επιχειρήσεις, εκατοντάδες αυτοκίνητα.
Σε πιάνει η καρδιά σου, να βλέπεις να εκκενώνονται δεκάδες χωριά και να μένουν στο έλεος της καταστροφής. Τον ηρωϊκο αγώνα των απλών ανθρώπων, να σώσουν ότι μπορούν, μαζί με τους πυροσβέστες να παλεύουν να σβήσουν τη φωτιά! Γυναίκες και άντρες, χωρίς διάκριση, άνθρωποι δουλευτές, άνθρωποι του μόχθου. Υλοτόμοι, μελισσοκόμοι, ρητινοσυλέκτες, άνθρωποι με καμένα πρόσωπα, με την απόγνωση στα μάτια, αλλά και με την απόφαση, ότι δεν υποχωρούν. Αυτός είναι ο λαός μας, αυτοί είναι οι άνθρωποι του μόχθου.
Σε πιάνει η καρδιά σου να βλέπεις τα άρρωστα γεροντάκια, να μεταφέρονται μαζι με τα κρεβάτια τους στα πλοία διαφυγής, το κλάμα των μικρών παιδιών και τις φωνές αγανάκτησης των μανάδων. Τα ουρλιαχτά και τις φωνές απόγνωσης, την αδυναμία του να μην μπορείς να κάνεις τίποτα από ένα σημείο και μετά γιατί η λαίλαπά που έρχεται είναι καταλύτης!
Η αισιοδοξία να βλέπεις τα νέα παιδιά, τη νέα γενιά που την κατηγορούν για αδιαφορία, να είναι πρώτοι στη μάχη, τα ταξικά συνδικάτα, το ΠΑΜΕ, τους κομμουνιστές που μπήκαν μπροστά στη μάχη, μαζί με το λαό. Τους πυροσβέστες, τους εθελοντές, τα φαναράκια μας. Εκένωσαν δεκάδες χωριά με το ζόρι, για να μην θρηνήσουμε –λέει –ανθρώπινες ζωές, αλλά αφήναν ανοχύρωτα,τα χωριά και τους οικισμούς. Όσοι νέοι αλλά και γυναίκες και άνδρες αρνήθηκαν να φύγουν, έμειναν πίσω με αποτέλεσμα να σώσουν ότι μπορούσαν. Είναι συγκινητική η ανταπόκριση των πυροσβεστών από άλλες χώρες να βοηθήσουν με κάθε τρόπο, μονό που κι εδώ άργησαν να ζητήσουν βοήθεια.
Αυτόν τον υπεροχο λαό, που όταν συμβαίνουν τέτοια γεγονότα μπαίνει μπροστά, βάζει μπέτη που λέμε, τον εμπαίζουν διαχρονικά τόσο οι προηγούμενες κυβερνήσεις, όσο και η σημερινή. Οι ευθύνες είναι τεράστιες και διαχρονικές, ποια αλήθεια θα αναλάβουν αυτή την ευθύνη γι’ αυτού το έγκλημα που συντελείται αυτές τις μέρες; Με ποια λόγια, ποιο τρόπο μπορείς να κατευνάσεις, την απόγνωση ην δυσαρέσκεια, τον πόνο και την αγανάκτηση αυτού του λαού, αυτών των τίμιων δουλευτάδων του μόχθού; Μιλάνε για κλιματική αλλαγή και προσπαθούνε να κρύψουν την αποτυχία τους σε αυτό. Ε ναι λοιπόν υπάρχει η κλιματική αλλαγή, που είναι τα μέτραπρόληψής;
Όλα τα αστικά κόμματα, όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, φέρνουν την ίδια ευθύνη με την σημερινή αφού όλα αυτά τα χρόνια ποτέ, δεν επένδυσαν στην πρόληψη, σε αντιπυρικά έργα, αντιπυρικές ζώνες, πυροσβεστικούς κούρνους, όπου υπήρχε πρόσβαση και εκεί που υπήρχαν δεν πρόβλεψαν γεννήτριες στα αντλιοστάσια με αποτέλεσμα, την διακοπή ρευματος και οι πυροσβέστες να μην έχουν νερό!
Το έγκλημα έχει διαπραχτεί χρόνια τώρα και με μια σειρά δασοκτόνους νόμους, για χρήση γης, αιολικά πάρκα, όπου τα γεράκια του κεφαλαίου και οι περιβόητοι πράσινοί επενδυτες, τους άνοιγαν την όρεξη για κατασρτοφική αποψίλωση.
Ας ρίξουμε μια ματιά στα Γερμάνια όρη, πως ήταν πριν από τρια χρόνια που πήρε φωτιά, πως είναι σήμερα, γεμάτο με ανεμογεννήτριες.
Δεκαεπτά εκατομμύρια ζήτησαν τα δασαρχεία φέτος για πρόληψη δόθηκαν μόνο 1,7 εκατομμύρια δηλαδή μολις το 10%
Αλλά αυτό γίνεται εδώ και χρόνια, για την προστασία του 65% της χώρας μας που είναι δάση, διατίθενται από τον προϋπολογισμό μόλις το 0.04%. Ο μέσος όροςτης ηλικίας των πυροσβεστών μας είναι 45 και 50 χρ.. το 14% των πυροσβστικών οχημάτων είναι σε ακινησία λόγω βλαβών ενώ οκτώ καναντερ για τον ίδιο λόγο είναι καθηλωμένα στο έδαφος. Από το 2016 και μετά όλες οι κυβερνήσεις διέθεσαν κάθε χρόνο μόλις 1,7 εκατομμύρια για πρόληψη και αντιπυρική προστασία.
Χρήματα που έπρεπε να διατεθούν για την πρόσληψη 4.500 πυροσβεστών και δασοπυροσβεστών, διατέθηκαν για την πρόσληψη αστυνομιών στα πανεπιστήμια.
Έτσι έχουμε 30 εκατομμύρια για την πρόσληψη αστυνομιών στα πανεπιστήμια.
Εκατόν είκοσι εκατομμύρια ενίσχυση της AEGEAN τρακόσια οκτώ εκατομμύρια για την Fraport, σαράντα εκατομμύρια για τα ΜΜΕ, 20 εκατ. Περίπου για αγορά νέων περιπολικών, 1,9 δις. για αγορά των RAFALκαι 6,5 δις στο ΝΑΤΟ!
Αυτά τα χρήματα είναι δικά μας, είναι από τον κρατικό προϋπολογισμό, είναι η βαριά φορολογία που πληρώνουμε κάθε χρόνο.
Κι όμως αυτά τα χρηματα, δεν διατίθενται για την θωράκιση του λαού, τις υποδομές που έχει ανάγκη. Διατίθενται για την θωρακιση του αστικού κράτους, για μεγαλύτερη αστυνόμευση, περισσότερα κατασταλτικά μετρά, δωράκια στο μεγάλο κεφάλαιο.
Βγήκαν με περισσή περηφάνια και έπαρση να μας πουν ότι δεν είχαμε ανθρώπινα θύματα όπως άλλες φορές και πως η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω απ’ όλα, ότι φταίει η κλιματική αλλαγή κ.λπ.
Τα πιο πάνω αριθμητικά στοιχεία τους διαψεύδουν παταγωδώς και όχι μόνο αλλά τους γελοιοποιούν μπροστά μάτια όλων αυτών που πάλεψαν με την φωτιά, με όλους εκείνους
που έχασαν το βίος τους και βγαίνουν στα ΜΜΕ κυβέρνησή και αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης, να ανταλλάσσουνε βρισιές για τους νεκρούς στο Μάτι και τούμπλαλιν.
Ναι δεν είχαμε νεκρούς, όπως στο Μάτι, όμως το βιος που χάθηκε, οι δουλειές και τα σπίτια κυρίως πρώτες κατοικίες, είναι δίκοπο μαχαίρι. Που θα βρουν δουλειά οι χιλιάδες μελισσοκόμοι, οι ρηνιτοσυλλέκτες οι υλοτόμοι π.χ. στην Εύβοια. Τι δουλειά θα κάνουν, οι ελεύθεροι επαγγελματίες που έχασαν τα μαγαζιά τους;
Ο πόνος είναι μεγάλος, η αγανάκτηση τεράστια, η απόγνωση το ίδιο.
Πέρα από την πραγματική αλληλεγγύη των συνδικάτων, των απλών ανθρώπων του λαού,
πρέπει αυτή η αγανάκτηση να γίνει κτήμα όλων μας να γίνει μαχητική πάλη, μαχητική διεκδίκηση, με ψηλά το κεφάλι, όπως πάντα κάνει ο λαός μας, να διεκδικήσουμε, πρώτα απ’ όλα, άμεση αποζημίωση στο 100% όλων των πυρόπληκτων, μέτρα προστασίας και θωράκισης τώρα για να μην έχουμε πλημμύρες, το χειμώνα, δουλειά μόνιμη σε όλους όσους έχασαν τις δουλειές τους. Τα λεφτά είναι δικά μας, απλά αυτοί τα διαχειρίζονται.
Να φέρουν με ένα νόμο και ένα άρθρο τώρα στη Βουλή για ψήφιση:
Καμία αλλαγή χρήσης στα καμμένα, καμία πώληση, αγορά ή επινοικίαση των καμμένων.
Μέχρι να έρθει η ώρα να ανατρέψουμε αυτό το αστικό κράτος φονιά, το καπιταλιστικό κράτος. Ένα κράτος φτιαγμένο και ραμμένο στα μέτρα των λίγων. Για να χτίσουμε μια άλλη κοινωνία, την κοινωνία που θα καλύπτει τις ανάγκες των πολλών με λαϊκή εξουσία και κεντρικό σχεδιασμό, όλων των δομών του λαϊκού κράτους χωρίς εμπορευματοποίηση της γης. Χωρίς εμπορευματοποίηση του πόνου, της αγωνίας και των αναγκών μας.
Μια κοινωνία που θα χτίσουμε εμείς οι ίδιοι δίκαιη δημοκρατική ισοτιμη,οπου όλα γη, δάση, εργοστάσια υπηρεσίες και μεγάλες περιουσίες θα είναι λαϊκές περιουσίες, περιουσία του λαού και ο λαός μας ξέρει πώς να περιφρουρεί την δική του περιουσία, ξέρει να την προσέχει!