Τι φταίνε οι γονείς και οι παππούδες να ζούνε με φόβο και με τρόμο κάθε μέρα όταν τα παιδιά τους κινδυνεύουν στους δρόμους που κυκλοφορούν και μόνο το βράδυ που γυρνούνε ήσυχα θέτουνε και κοιμούνται και οι… ας τους πούμε αρμόδιοι το μόνο που κάνουν είναι να αδιαφορούνε;
Κάθε φορά που σκοτώνονται στην άσφαλτο, για λίγο συζητιέται, μα μένουνε στα λόγια και ύστερα δυστυχώς πάλι ξεχνιέται! Αφού οι αρμόδιοι είναι άσχετοι, ανίκανοι ή αδιαφορούνε, άρχισαν να ενδιαφέρονται στα σχολεία οι εκπαιδευτικοί και μπράβο τους. Τη λύση του προβλήματος προσπαθούνε να βρούνε. Με ημερίδες τακτικές μήπως οι αδιάφοροι συγκινηθούνε και τα παιδιά στις αίθουσες κάπως να εκπαιδευτούνε.
Κι εγώ, που λέτε, γράφω και ξαναγράφω για το θέμα αυτό το τρομερό μα φαίνεται τα λόγια μου πάνε στα κεφάλια που έχουνε κενό! Έχω κάνει πολλές προτάσεις που δεν χρειάζονται λεφτά και όργανα πολλά, αλλά τα παλιά μέτρα και το κατεστημένο καλά κρατεί. Ενώ χρειάζονται νέες ιδέες, νέα μέτρα αποτελεσματικά, κάθονται και… “πυρώνουνε” όλα αυτά τα παλιά. Ας ήξερα γιατί δεν εκσυγχρονίζονται με τα κράτη τα ευρωπαϊκά. Α, γιατί πώς θα ξεχωρίζουμε μετά πως είμαστε με τ’ ανατολικά! Το κυριότερο που λείπει από μας είναι η πειθαρχία και τούτο συμβαίνει, διότι υπάρχει έλλειψη παιδείας και τιμωρίας. Γι’ αυτό θα πρέπει να μπει αμέσως το μάθημα αυτό στα σχολεία και εις τους δρόμους το μάθημα για τιμωρία!
Η ασυνειδησία και η κακή νοοτροπία δεν κόβεται με λόγια, κόβεται με σωστή εκπαίδευση και με την τιμωρία.
Αλλά επειδή θα πρέπει να περάσουνε πολλές γενιές με την παιδεία, θα πρέπει δηλαδή έως τότε να σκοτωνόμαστε; Αυτά είναι αστεία. Όπως και με τον ΒΟΑΚ. Νομίζουνε πολλοί ότι θα μασέ σώσει χωρίς να σκέφτονται πως δεν ζει κανείς έως να τελειώσει… Και τι θα γίνει άμα τελειώσει δηλαδή, στους άλλους δρόμους δεν θα σκοτώνονται κι εκεί;
Από τον Μοχό μέχρι τη Σταλίδα είναι μόνο εννιά χιλιόμετρα και έχουνε σκοτωθεί δέκα νέοι τα τελευταία χρόνια. Επειδή μ’ αρέσει πάντα να μιλάω με παραδείγματα, θα σας πω μόνο ένα. Θυμάστε την αρχή όπου το πρόστιμο για τη ζώνη ήταν 30 ευρώ; Βεβαίως το θυμάστε. Θυμάστε αν βάζαμε τη ζώνη; Όχι ,δεν τηνε βάζαμε. Θυμάστε μετά που το 30άρι έγινε 500άρι; Το θυμάστε. Ξεκινούσε κανείς χωρίς πρώτα να βάλει τη ζώνη; Όχι βέβαια. Κόπηκε αμέσως η κακή συνήθεια και η νοοτροπία; Εκόπηκε σαν τη κλωστή. Γιατί όμως δεν γίνεται το ίδιο για όλες τις άλλες παραβάσεις; Μήπως είναι αυτό που είπε ο υπουργός; Αμα είναι υψηλά τα πρόστιμα, δεν θα μπορεί ο κόσμος να τα πληρώνει; Άρα καλύτερα να είναι χαμηλά να εισπράττει το κράτος πολλά λεφτά και ας σκοτώνονται! Μπα, όχι, όχι, δεν το πιστεύω…
Μου είχε πει κάποιος διοικητής της Τροχαίας ότι αν στους 100 νέους που σκοτώνονται με τα δίκυκλα φορούσαν όλοι τα κράνη τους θα σώζονταν οι 90! Οι περισσότεροι χάνονται από κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις! Και γιατί δεν βάζετε 1.000 ευρώ, κύριε υπουργέ, στο κράνος να μην σκοτώνονται; ΓΙατί δεν θα ‘χουν να πληρώσουν; Ε, άμα δεν θα ‘χουν, θα μάθουν να βάζουν το κράνος τους, κύριε υπουργέ του ΣΥΡΙΖΑ.
Τι κακό πράμα έχω εγώ βρε παιδί μου να μην μπορώ να ακούω ανοησίες! Αυτό που χρειάζεται η χώρα μας και δεν το ‘χει είναι ανθρώπους διορατικούς, τολμηρούς, αποφασιστικούς, να παίρνουνε αποφάσεις στο άψε σβήσε όπου υπάρχει ανάγκη, χωρίς πολλά και άσκοπα λόγια, χωρίς πολλά συμβούλια, διαβουλεύσεις, θεωρίες που πιάνονται στις λεπτομέρειες και χάνουν τις ουσίες! Την άλλη φορά με άλλες ιδέες και προτάσεις…