Τους τελευταίους μήνες σηκώθηκε πολύς κουρνιαχτός στο πολιτικό τεραίν και τώρα όλοι κοιτάζουν μπροστά να δουν προς τα που θα καθιζήσει η ενοχλητική σκόνη. Ο λόγος περί του επίμαχου ζητήματος του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών και της πιθανότητας ή δυνατότητας τεκνοθεσίας, ένα από τα νομοσχέδια τα οποία έφερε στην επικαιρότητα ο πρωθυπουργός στα πλαίσια των μεταρρυθμίσεων που υπεσχέθη στο εκλογικό του ακροατήριο προεκλογικά.
Όμως ακόμα δεν εξακριβώθηκε τί ήταν εκείνο που τον ανάγκασε να δρομολογήσει την υλοποίησή του στη δεδομένη στιγμή. Τα όσα διημείφθησαν πριν λίγες εβδομάδες, γνωστά τοις πάσι. Τόσο στο κυβερνητικό στρατόπεδο, όσο και στο χώρο της, πολλαπλώς, παραπαίουσας αντιπολίτευσης. Οι αντιδράσεις όλων συνεχίζονται ακόμα σε όλα τα ακροατήρια, αλλά ειδικά σε εκείνο της κυβερνώσας παράταξης, είναι μάλλον αυτό που ελκύει το ενδιαφέρον των περισσότερων, για διάφορους λόγους που θα εξηγήσουμε ευθύς αμέσως.
Παρά τα εστιασμένα σεμινάρια και τα μετεκπαιδευτικά μαθήματα προς τους βουλευτές και υπουργούς της, είδαμε πολλούς από αυτούς να γυρίζουν την πλάτη στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο όταν αυτό ήρθε στη Βουλή προς ψήφιση.
Πολλές από τις απόψεις εκείνων, πάντως, ήταν γνωστές εδώ και καιρό από τους ίδιους οι οποίοι είχαν ήδη τοποθετηθεί επί του θέματος δημοσίως, με τον καθένα να εκφράζεται με την προσωπική του προσέγγιση και τα δικά του βεβαίως επιχειρήματα. Το Μέγαρο Μαξίμου, από τη μεριά του, είναι σίγουρο ότι εδώ και εβδομάδες πριν, ασχολήθηκε με συνεχείς μετρήσεις προσθέτοντας και αφαιρώντας από τις λίστες του τους υπέρμαχους και τους αρνούμενους να το ψηφίσουν.
Όμως, το συγκεκριμένο νομοσχέδιο που αφορά τους γάμους των ομόφυλων ζευγαριών και τη δυνατότητα τεκνοθεσίας, ήταν και είναι ένα ζήτημα καθόλου μα καθόλου εύκολο στη διαχείριση τόσο στα στελέχη, όσο και στους ψηφοφόρους της ΝΔ., όπως διαπιστώσαμε άλλωστε τις προηγούμενες μέρες, ειδικά στο ένα άκρο του πολιτικού φάσματός της. Ήδη άρχισαν να ταλαντεύονται πολλές ομάδες ψηφοφόρων της, να διαταράσσονται κάποιες σχέσεις και να δοκιμάζονται ευαίσθητες ισορροπίες στο εσωτερικό της.
Η δημόσια τοποθέτηση του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά και της Εκκλησίας στο επίμαχο θέμα, ταρακούνησαν το εσωτερικό ακροατήριο και προκάλεσαν αναμφίβολα διαιρέσεις και διαχωρισμούς.
Οι ανακατατάξεις αυτές, ίσως να μην κάνουν την εμφάνισή τους ετούτη τη στιγμή, δεδομένου ότι ο νυν πρωθυπουργός φρόντισε και μετακίνησε το κόμμα του προς το παραδοσιακό κέντρο του πολιτικού εκκρεμούς της χώρας μας, ενσωματώνοντας στα στελέχη και την κυβέρνησή του πολιτικούς άλλων χώρων και ειδικά από το εξασθενημένο αυτή τη στιγμή, ΠΑΣΟΚ. Όλοι όμως τώρα στρέφουν το βλέμμα τους προς τα εμπρός, ενώ διάφορα σενάρια παρουσιάζονται στο προσκήνιο.
Οι επόμενοι μήνες θα είναι δύσκολοι για την κυβερνώσα παράταξη, αφού θα φανούν ξεκάθαρα στις δημοσκοπήσεις οι οποίες δεν θα αργήσουν να δημοσιοποιηθούν, οι όποιες μετακινήσεις και ταλαντώσεις ψηφοφόρων της, και το σπουδαιότερο προς ποια συγκεκριμένα κατεύθυνση.
Τα στελέχη και οι ψηφοφόροι της, έχουν σχέσεις με την Εκκλησία, εμφορούνται από τις γνωστές ‘συντηρητικές’ απόψεις σε κρίσιμα κοινωνικά θέματα και η διαχείριση των προβλημάτων που θα αναδυθούν, μάλλον δεν θα αποδειχτεί εύκολη υπόθεση. Οι επόμενοι μήνες θα είναι ενδιαφέροντες όχι με την έννοια της αμφισβήτησης του πρωθυπουργού, γιατί κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά δύσκολο στην παρούσα συγκυρία, αλλά στην ομαδοποίηση πολλών στελεχών μέσα στο ίδιο τους το κόμμα.
Παράλληλα, σε εκείνο το ακροατήριο που στέκεται στο ένα της άκρο, είναι παραπάνω από γνωστές οι γκρίνιες και οι δυσαρέσκειες για τον παραγκωνισμό πολλών ιστορικών μελών της για την υπουργοποίηση στελεχών που δεν προέρχονται από τα σπλάχνα της παράταξης της ΝΔ, αλλά του ΠΑΣΟΚ.
Για τον πρωθυπουργό, όπως φάνηκε στα πέντε σχεδόν χρόνια της διακυβέρνησής του, η κεντρώα στροφή της ΝΔ, υπήρξε και αποτελεί φαίνεται επιλογή εκπεφρασμένη, όχι τόσο με λόγια, αλλά κυρίως με πράξεις πρόσκλησης εξωκοινοβουλευτικών προσώπων και ξεπερνώντας οριοθετημένες παραδοσιακές γραμμές του πολιτικού φάσματος. Τα κατά καιρούς εκπεφρασμένα επιχειρήματά του γνωστά.
Πολλά απ’ αυτά τα στελέχη πράγματι αποδείχτηκαν πολύ ικανά και συνεχίζουν να προσφέρουν πολλά σε κρίσιμα υπουργεία. Πολύ έξυπνα ο ίδιος αποφεύγει τον όρο δεξιός και αριστερός, που παραπέμπουν σε προηγούμενο αιώνα, και προτιμά τους πολύ σωστότερους, σήμερα, συντήρηση και πρόοδος. Το κατά πόσο όμως είναι διατεθειμένο το σώμα των ψηφοφόρων του να υιοθετήσει όλα τα παραπάνω, μένει να αποδειχτεί όχι μόνο στις δημοσκοπήσεις αλλά και στις ερχόμενες ευρωεκλογές.
Το νομοσχέδιο, που είναι ήδη νόμος του κράτους, για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και όλων των συναφών διατάξεων, αναμφίβολα θα είναι ένα καλό τεστ, της γαλάζιας παράταξης. Πάντως και άλλες φορές, συγκεκριμένα το 2015 και το 2018, η κυβερνώσα παράταξη είχε παρεμφερή προβλήματα όπου καταγράφηκαν αρκετές διαφοροποιήσεις, αλλά τα ξεπέρασε σταδιακά. Το τι θα γίνει τώρα, θα αρχίσουμε να το διαπιστώνουμε σύντομα!