Η Κρήτη δυστυχώς κατέχει το θλιβερό προνόμιο να έχει τα περισσότερα τροχαία ατυχήματα, σε σχέση με τον πληθυσμό της, από όλες τις άλλες περιοχές της χώρας μας.
Επειδή όμως τα τροχαία στην Κρήτη αντί να μειώνονται, αυξάνονται συνεχώς, πρέπει να εντοπισθούν οι αιτίες, οι οποίες προκαλούν το πρόβλημα και να αντιμετωπιστούν το συντομότερο δυνατό, διαφορετικά το πρόβλημα χρόνο με το χρόνο θα γίνεται όλο και εντονότερο.
Το οδικό δίκτυο της Κρήτης μπορεί να μη βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση, όμως όταν πέσεις στο γκερμό, δε φταίει ο γκρεμός, αλλά εσύ που δεν πρόσεχες και γκρεμίστηκες.
Μια λοιπόν από τις κύριες αιτίες είναι η συμπεριφορά του Κρητικού οδηγού, ο οποίος νομίζει ότι ο δρόμος φτιάχτηκε μόνο για τον εαυτό του και δε σέβεται τίποτα κατά την οδήγηση. Τρέχει με μεγάλη ταχύτητα, χωρίς να σέβεται τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας, δε φοράει τις ζώνες ασφαλείας, τις οποίες θεωρεί ότι τον καταπιέζουν και αν οδηγεί μοτοσυκλέτα δε φοράει το κράνος, γιατί τον ενοχλεί στο κεφάλι.
Οι ζώνες ασφαλείας όμως και το κράνος σώζουν ζωές. Πηγαίνει με παρέα σε κάποιο κέντρο να διασκεδάσει και πίνει άφθονο ποτό, ζαλίζεται και φεύγοντας, βλέπει τα δυο δάκτυλα του τέσσερα, όμως πιάνει το τιμόνι και οδηγεί. Επίσης κρατεί στο χέρι το κινητό και στο στόμα έχει αναμμένο το τσιγάρο, με αποτέλεσμα να μειώνεται η προσοχή του στην οδήγηση και να αυξάνεται η πιθανότητα πρόκλησης ατυχήματος.
Στις αστικές περιοχές κατασκευάζονται δρόμοι, στους οποίους το κεντρικό οδόστρωμα χρησιμοποιείται για τη διέλευση των τροχοφόρων οχημάτων και εκατέρωθεν του κεντρικού οδοστρώματος φτιάχνονται τα πεζοδρόμια, τα οποία χρησιμοποιούνται από τους πεζούς.
Όμως δυστυχώς η χρήση τους παραβιάζεται και από τις δύο πλευρές, αφού οι μεν οδηγοί των τροχοφόρων οχημάτων καταλαμβάνουν χώρο των πεζοδρομίων και παρεμποδίζουν τη διέλευση των πεζών, οι δε πεζοί κυκλοφορούν καταμεσής του δρόμου και εμποδίζουν την κανονική κυκλοφορία των μηχανοκινήτων μέσων.
Επίσης στα σημεία των δρόμων που υπάρχει σηματοδότηση δεν τηρείται η προτεραιότητα για τη διάβαση πεζών ή τροχοφόρων. Φαίνεται λοιπόν ότι μερικοί έχουν πάθει αχρωματοψία και αντί να περνούν με αναμμένο το πράσινο, περνούν με το κόκκινο, με αποτέλεσμα να έχομε σε αρκετές περιπτώσεις τροχαία ατυχήματα.
Οι ευθύνες λοιπόν δεν ανήκουν μόνο σε μια πλευρά, αλλά σε όλους, οδηγούς και πεζούς, αφού όλοι συμβάλλουν σε αυτό το απαράδεκτο φαινόμενο.
Όλα αυτά λοιπόν δείχνουν ότι δεν υπάρχει κυκλοφοριακή αγωγή και ο κάθε ένας κάνει ό,τι τον βολεύει, χωρίς να λαμβάνει υπόψη του όλους τους άλλους, με αποτέλεσμα τα θύματα χρόνο με το χρόνο αντί να μειώνονται, να αυξάνονται συνεχώς. Τα τροχαία ατυχήματα όμως δεν αφήνουν πίσω τους μόνο αυτούς που φεύγουν για το αιώνιο ταξίδι, αλλά και πολλούς άλλους ίσως και περισσότερους οι οποίοι μένουν ισοβίως ανάπηροι, με σωματικές βλάβες και ταλαιπωρούνται σε ολόκληρη τη ζωή τους.
Επειδή λοιπόν οι μεγαλύτεροι σε ηλικία δεν αλλάζουν εύκολα και δυστυχώς οι μικρότεροι αντιγράφουν τους μεγαλύτερους, πρέπει να γίνει ενημέρωση από ειδικούς στα παιδιά της σχολικής ηλικίας, ώστε να μάθουν τι πρέπει να κάνουν, για να μην κινδυνεύει η ίδια η ζωή τους. Διαφορετικά, αν δεν παρθούν μέτρα, το πρόβλημα θα συνεχίσει χρόνο με το χρόνο να μεγαλώνει όλο και περισσότερο.
*Ο Ιωάννης Ξηρουχάκης είναι πρώην διευθυντής ΕΛΤΑ