Τι ζητά ένας δημότης από τη δημοτική αρχή; Σίγουρα δεν ζητά ούτε να λύσει τα ζητήματα τής άμυνας και της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, ούτε τα προβλήματα της παιδείας, της υγείας και της οικονομίας. Δεν ζητά ούτε να καθορίσει τις δομές της δικαιοσύνης, να οριοθετήσει τις εργασιακές σχέσεις, ή να πάρει μέτρα κοινωνικής πρόνοιας. Όλ’ αυτά, και πολλά άλλα, ανήκουν στη σφαίρα καθηκόντων της κεντρικής κυβέρνησης, που εκλέγει ο λαός στις γενικές εκλογές, επιλέγοντας αυτό ή εκείνο το πολιτικό κόμμα που πιστεύει ότι θα τα πραγματοποιήσει με επιτυχία, ανάλογα με τον ιδεολογικοπολιτικό του προσανατολισμό.

Καθήκον και φροντίδα της δημοτική αρχής είναι η καθημερινότητα, κοινή για όλους τους δημότες, ανεξάρτητα ιδεολογικών προτιμήσεων. Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, στις δημοτικές εκλογές δεν έχουν θέση τα πολιτικά κόμματα.

Όμως τι σημαίνει η έννοια “καθημερινότητα”; Είναι πολύ πλατειά και εμπεριέχει πολύ περισσότερα πράγματα από το κλείσιμο μιάς λακκούβας, τη διάνοιξη δρόμων για την απρόσκοπτη κυκλοφορία, τη συνεχή υδροδότηση, τον άπλετο νυκτερινό φωτισμό, την πλήρη καθαριότητα των κοινόχρηστων χώρων. ‘Ολ’ αυτά αποτελούν αναγκαίες πράξεις διαχείρισης μιας υφιστάμενης κατάστασης. Όμως η “καθημερινότητα” είναι και δημιουργία.

Κυρίως αυτή, γιατί απαιτεί σχεδιασμό και προϋποθέτει ικανά μυαλά με πλατειούς ορίζοντες και μακρόπνοο σχεδιασμό.

Για τη δημιουργία πάρκων και χώρων πρασίνου ώστε να μπορεί ν’ αναπνεύσει η κάθε γειτονιά, για τη δημιουργία χώρων άθλησης ώστε να προσελκύονται οι δημότες και όχι μόνο οι νέοι, για τη δημιουργία νηπιαγωγείων και βρεφονηπιακών σταθμών ώστε οι γονείς ν’ ασχολούνται απερίσπαστοι στην εργασία τους, για τη συντήρηση και την καθαριότητα των σχολικών κτιρίων ώστε να διασφαλίζεται η σωματική ακεραιότητα και η υγεία των μαθητών, για τη φροντίδα των ηλικιωμένων, των ανήμπορων και των άστεγων ώστε να επιτελείται καθημερινά το χρέος στο συνάνθρωπό μας, για την ανάδειξη του πολιτισμού μας ώστε να διατηρείται άσβεστος και ν’ αναδεικνύονται οι τοπικοί καλλιτεχνικοί δημιουργοί.

Η δημιουργική τοπική αυτοδιοίκηση προϋποθέτει πολύ περισσότερα απ’ όλ’ αυτά. Όμως, η τοπική αυτοδιοίκηση οριοθετείται από τις αρμοδιότητες της κεντρικής κυβέρνησης. Η “αναρμοδιότητα“ αποτελεί συνήθη δικαιολογία της απραξίας των δημοτικών αρχόντων. Πόσο μάλλον, που καμμιά φορά τα όρια είναι δυσδιάκριτα.

Επομένως, με ποιά κριτήρια καλείται ο δημότης του Ηρακλείου να επιλέξει τη νέα Δημοτική αρχή; Η παράταξη “ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ“, κατάφερε να συγκεντρώσει γύρω της αυτόφωτες προσωπικότητες, άντρες και γυναίκες, που ενώ προέρχονταν από όλο το κομματικό φάσμα, προσήλθαν αυτόβουλα, φέρνοντας έναν άλλο αέρα, άλλο ήθος και άλλο ύφος στα δημοτικά δρώμενα.

Καθένας και καθεμιά, καταξιωμένοι στον κοινωνικό τους βίο, δεν έχουν να καταθέσουν την κομματική τους ταυτότητα, αλλά μια επιτυχημένη διαδρομή και μια μοναδική ικανότητα να υλοποιήσουν ένα πρόγραμμα δημιουργικό και μοναδικό, που το επεξεργάστηκαν ανοιχτά μυαλά με όραμα και φαντασία. Όσο για τις αρμοδιότητες που μπορεί να επικαλύπτονται από την κεντρική κυβέρνηση, η υπόσχεση του επικεφαλής Αλέξη Καλοκαιρινού είναι ενδεικτική. “Θα φυτρώνουμε και εκεί που δεν μας σπέρνουνε“. Το εννοεί.