Είναι το «μαύρο κουτί», όπως προβλέπεται από τους κανόνες ασφαλείας της Ελληνικής και Διεθνούς κείμενης νομοθεσίας, ο μηχανισμός που τοποθετείται σε κατάλληλο χώρο στα πλοία και τα αεροπλάνα για να καταγράφει όλα τα λειτουργικά δεδομένα, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για τη διερεύνηση των αιτιών πρόκλησης ενός σοβαρού αεροπορικού ή ναυτικού ατυχήματος.
Αυτό το κουτί υπό τη μεταφορική του έννοια αναζητούν να διαβάσουν τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στην προσπάθειά τους να αναζητήσουν τα αίτια της εκλογικής ήττας που προέκυψε από τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών της 7ης Ιουλίου.
Τα πρώτα στοιχεία που προκύπτουν για το κόμμα της Αριστεράς είναι ότι δυσκολεύονται να κατανοήσουν εάν τελικά έχασαν… νικώντας ή αν κέρδισαν… χάνοντας στις εκλογές. Πάντοτε θεωρείται δύσκολος ο απολογισμός για μια εκλογική ήττα, αλλά τουλάχιστον το ευκολότερο υποτίθεται ότι θα ήταν να κάνουν αυτοκριτική για τα λάθη τα οποία υπέπεσαν όταν κυβερνούσαν.
Αν κρίνουμε από τις μετεκλογικές αλλά κυρίως τη συζήτηση στη Βουλή για τις προγραμματικές δηλώσεις, η πλειοψηφία των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζουν να πιστεύουν ότι έχουν το αλάθητο. Με απίστευτο εγωϊσμό και αλαζονεία μέσα από το κείμενο της Κεντρικής Επιτροπής περιγράφονται διάφορες θεωρίες για τα αίτια της εκλογικής ήττας.
Την αποδίδουν σε μια αναπόφευκτη φθορά του ΣΥΡΙΖΑ εξαιτίας του προγράμματος προσαρμογής. Λένε για την κόπωση των Λαϊκών και μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων από τις επιβαρύνσεις των οικονομικών μέτρων της προηγούμενης δεκαετίας. Δαιμονοποιούν τα προηγούμενα μνημόνια χωρίς να γίνει καμιά αναφορά στο δικό τους τρίτο μνημόνιο απεχθέστερο των πρώτων.
Καμιά αναφορά στην αποτυχημένη «περήφανη» διαπραγμάτευση με τους δανειστές, τα capital controls, το περιβόητο δημοψήφισμα.
Καμιά συζήτηση για τις υπέρμετρες αυξήσεις των φόρων και των εισφορών, που μείωσε τις συντάξεις των παλαιών συνταξιούχων και μείωσε 40% τις συντάξεις των νέων.
Καμιά συζήτηση για την καθυστέρηση στις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα, τις ανεξήγητες αναβολές στις επενδύσεις και τις πραγματικές αξιολογήσεις στον Δημόσιο τομέα.
Καμιά αναφορά για τις αλαζονικές συμπεριφορές ορισμένων υπουργών που προκάλεσαν την κοινωνία και τα μειωμένα πολιτικά αντανακλαστικά στην αντιμετώπιση σοβαρών περιστατικών Πολιτικής Προστασίας.
Οι συντάκτες του κειμένου για τα αίτια της ήττας εκτιμούν ότι η συγκυβέρνηση της Αριστεράς πέτυχε πολλά στην οικονομία, στην εξωτερική πολιτική όπου γίνεται ειδική αναφορά για τη συμφωνία των Πρεσπών, στην Παιδεία, αλλά θεωρούν πως τα κατορθώματα της κυβέρνησης υπονομεύθηκαν από τα μέσα ενημέρωσης, με αποτέλεσμα να χάσουν τις εκλογές.
Περιγράφουν ακόμη ότι η Ν.Δ. εκμεταλλεύτηκε την κοινωνική κατάσταση και εξαπάτησε τους πολίτες με υποσχέσεις που δεν πρόκειται να υλοποιηθούν.
Παράλληλα κατηγόρησε το ΚΙΝΑΛ, το ΚΚΕ και τον Βαρουφάκη ως συνοδοιπόρους της Ν.Δ. στην αποδόμηση των επιτυχιών του ΣΥΡΙΖΑ, με αποτέλεσμα να φταίνε όλοι για την ήττα εκτός από τους ίδιους.
Κανείς από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να πιστέψει ακόμη σε μια ήττα που έφερε άνετη πλειοψηφία και αυτοδυναμία της Ν.Δ., γι’ αυτό και αδυνατούν να αντιληφθούν τα πραγματικά αίτια που οδήγησαν σ’ αυτήν.
Είναι τα πραγματικά αίτια όπως αυτά αποτυπώθηκαν στη συνείδηση της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού.
Η ασυνέπεια λόγων και έργων κυρίως στην αποτυχία εφαρμογής του δικού τους προγράμματος που είχε εξαγγελθεί το 2014 στη Θεσσαλονίκη.
Είναι η αποτυχία στην οικονομία, η αφαίμαξη της μεσαίας τάξης, η διάλυση της δημόσιας υγείας, της ασφάλειας, της Παιδείας και οι λανθασμένες επιλογές στα εθνικά θέματα.
Μετά από τα παραπάνω, πιστεύουμε ότι άδικα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ αναζητούν το «μαύρο κουτί» για τα αίτια της εκλογικής ήττας των εκλογών της 7ης Ιουλίου, γιατί δεν υπήρξε συντριβή στην πτώση της κυβέρνησης της Αριστεράς, αλλά μια απλή ανώμαλη πολιτική προσγείωση…