Περάστε κόσμε…
Ξύπνησαν μια Κυριακή πρωί μερικά εκατομμύρια Ιταλοί κι επειδή δεν είχαν τι να κάνουν, είπαν να φυτρώσουν…
Κι έτσι το βράδυ φύτρωσαν, μέσω της κάλπης, κάμποσα εκατομμύρια φασίστες!
Έτσι γίνεται στις μέρες μας.
Κοιμάσαι κεντρωος, φιλελεύθερος, χριστιανοδημοκράτης, σοσιαλδημοκρατης και ξυπνάς… Φασίστας.
Έτσι γιατί δεν ήξερες, ξεγελάστηκες, ψήφισες ερήμην σου, έφτασες στο αδιέξοδο της ακινησίας της σκέψης σου και πήγες και ψήφισες τους πνευματικούς γόνους του Μουσολίνι.
Ε όχι ρε γαμώτο…
Και μεγάλος είσαι, και ένα μέσο δείκτη νοημοσύνης έχεις, και εκπαίδευση σε πλείστες περιπτώσεις πανεπιστημιακη, και με σπίτι κι αυτοκίνητο, σύζυγο και παιδιά.
Και κυρίως τάμπλετ, υπολογιστή και κινητό.
Παντού πατας κουμπιά, και παράγεις κάτι που δεν ξέρεις, που και πως κι αν χρησιμοποιείτε.
Δουλεύεις όλο και περισσότερο και πληρώνεσαι όλο και λιγότερο.
Κι εκεί που η απόγνωση σε κατακλύζει, κάτι σου λείπει και δεν ξέρεις τι.
Ξεσπάς σε ό,τι σου δείχνουν σαν αίτιο.
Όχι γιατί δεν ξέρεις τι και ποιος σε ξεζούμιζει.
…Αλλά γιατί δεν μπορείς να αμφισβητήσεις αυτούς, που σ έφεραν ως εδώ.
Το χουμε πει και ξαναπεί…
Ο φασισμός δεν είναι ιδεολογία, είναι μια έκφανση ακροδεξιοσυμπεριφοριστικής, ταχτικής και τρόπου ζωής.
Μιας ζωής χωρίς συνέχεια ή μιας συνέχειας χωρίς ζωή.
Γιατί αν δε σκέφτεσαι το διπλανό σου, μάλλον που ζεις εν αγνοία σου.
Κι αν σήμερα ήσουν ψηφοφόρος της υμνωδού του Μουσολίνι, κάποια άλλα αδερφάκια υμνωδοί των Ναζί και του Χίτλερ, ξέρεις πως ετοιμάζονται.
Μην ξεχνάς όμως ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Κι ο αδύναμος είναι αυτός που την πληρώνει.
ΥΓ. Αν χθες τους εμπιστευθηκες, για τους δικούς σου λόγους, αύριο μην τους αφήσεις να σε κατασπαράξουν.
Οι δρόμοι μας δεν είναι αυτοί που μας έχουν ετοιμάσει, αλλά αυτοί που εμείς ανοίγουμε περπατώντας.
* Ο Γιώργος Μυλωνάκης είναι συνταξιούχος εκπαιδευτικός