Η ελληνική κοινωνία, η ελληνική πολιτεία αντιμετώπισαν και εν πολλοίς συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν την τελευταία δεκαετία κατά κύριο λόγο τρεις μεγάλες προκλήσεις. Τρεις πολύ σοβαρές κρίσεις. Την κρίση χρέους που οδήγησε την ελληνική οικονομία στη χρεοκοπία και στα μνημόνια και δοκίμασε τις αντοχές της κοινωνικής συνοχής.
Το μεταναστευτικό και τις συνεχείς μεταναστευτικές ροές από την Τουρκία που έχει εργαλειοποιήσει ως μοχλό πίεσης προς την Ελλάδα και την Ευρώπη τους μετανάστες και έχει οδηγήσει σε απόγνωση τις κοινωνίες των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου. Την διαρκώς κλιμακούμενη απειλή της Τουρκίας με συνεχείς προκλητικές και επιθετικές ενέργειες κατά της Ελλάδας και των κυριαρχικών της δικαιωμάτων.
Τρία μεγάλα κεφάλαια της τελευταίας δεκαετίας που η λύση τους απαιτεί εθνική γραμμή, εθνική συνεννόηση της ελληνικής κοινωνίας και των πολιτικών κομμάτων.
Τρία μεγάλα ζητήματα που έβγαλαν από το κάδρο της επικαιρότητας, το άφησαν ξεχασμένο στη γωνία το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα που αντιμετωπίζει τα τελευταία χρόνια η χώρα μας. Ένα ζήτημα που απειλεί πλέον τον πυρήνα της επιβίωσής μας ως έθνος. Το Δημογραφικό.
Η Ελλάδα γερνάει. Δυστυχώς γερνάει επικίνδυνα. Και αν δεν ληφθούν μακροπρόθεσμα μέτρα, με απόλυτη εθνική συνεννόηση το Δημογραφικό από κρίση σήμερα θα καταστεί μία εθνική τραγωδία αύριο με δική μας ευθύνη.
Τα στοιχεία όλων των ερευνών καταδεικνύουν τη σοβαρότητα του προβλήματος εστιάζοντας σε δύο πολύ σημαντικά και ανησυχητικά ευρήματα. Τη χαμηλή γονιμότητα και τη γήρανση του πληθυσμού.
Ο πληθυσμός της χώρας το 1950 ήταν 7,6 εκ., ενώ το 2015 ήταν 10,8 εκατομμύρια. Όμως παρά τη φαινομενική αύξηση του πληθυσμού δυσάρεστα είναι τα ποιοτικά στοιχεία των ερευνών. Πρώτον, το 1950 ο μέσος όρος του πληθυσμού ήταν τα 30 έτη ενώ σήμερα είναι τα 43 έτη.
Μόνο για την τριετία 2015-2017 είχαμε 100.000 περισσότερους θανάτους από γεννήσεις
Δεύτερο, οι γεννήσεις ανά γυναίκα το 1950 ήταν κοντά στις τέσσερεις ενώ σήμερα ο δείκτης αυτός έχει πέσει στο 1,6. Τρίτον, σήμερα οι πολίτες άνω των 65 ετών είναι το 21% του πληθυσμού ενώ το 2050 η κατηγορία αυτή θα φθάσει στο 33%.
Τέταρτο στοιχείο, ο πληθυσμός της χώρας βαίνει για πρώτη φορά μεταπολεμικά από το 2011 μειούμενος, το 2017 το ισοζύγιο θανάτων-γεννήσεων ήταν αρνητικό. Μόνο για την τριετία 2015-2017 είχαμε 100.000 περισσότερους θανάτους από γεννήσεις.
Τα σενάρια των ερευνών σοκάρουν. Είναι Εθνική ανάγκη να ενεργοποιηθούμε. Άμεσα.
Το 2050 ο πληθυσμός θα μειωθεί στα 8,9 εκ. Το 2080 στα 7,3 εκ. Ενώ το 2100 το αισιόδοξο σενάριο μιλάει για 5,5 εκ ενώ το απαισιόδοξο για 4.7 εκατομμύρια. Ένας επικίνδυνος εχθρός απειλεί την Πατρίδα μας, την κυριαρχία, την ύπαρξη μας.
Τα πρώτα βήματα της πολιτείας είναι προς την σωστή κατεύθυνση. Με βασικούς πυλώνες ενός σχεδίου 4 κατευθύνσεων το οποίο περιλαμβάνει μείωση του βάρους για την απόκτηση παιδιού, στήριξη των εργαζόμενων γονέων –κυρίως των γυναικών, επιστροφή των νέων που έφυγαν και διαγενεακή αλληλεγγύη μέσω ενός σύγχρονου ασφαλιστικού συστήματος.
Η άμεση ενίσχυση για κάθε παιδί το οποίο θα γεννιέται στη χώρα μας ώστε να αντιμετωπίζονται οι αυξημένες ανάγκες του πρώτου καιρού που αποτελούν σημαντικό ανασχετικό παράγοντα στα νέα ζευγάρια είναι ένα μέτρο προς τη σωστή κατεύθυνση. Όπως και η αύξηση του αφορολόγητου για κάθε παιδί ή η υπαγωγή όλων των βρεφικών ειδών στο χαμηλό συντελεστή ΦΠΑ ή η συμμετοχή όλων των παιδιών στους παιδικούς σταθμούς. Στο ίδιο μήκος κύματος και τα μέτρα για την ενίσχυση της τρίτεκνης και πολύτεκνης οικογένειας.
Μέτρα που είναι μακριά από τις λογικές των σποραδικών επιδομάτων με μορφή φιλοδωρήματος. Αλλά τα μέτρα αυτά δεν επαρκούν.
Στο πλαίσιο των προτάσεων για τη χάραξη μίας μακροχρόνιας οικογενειακής πολιτικής πρέπει να δοθεί έμφαση και προτεραιότητα στην κοινωνική και οικονομική προστασία των οικογενειών, στην υποστήριξη της μητρότητας με τη δημιουργία ενός θετικού περιβάλλοντος για την οικογενειακή ζωή, στην εναρμόνιση της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής. Με στόχο πάντα τη σταθερότητα και την παρακολούθηση των εφαρμοζόμενων πολιτικών.
Οι καθοριστικοί όμως παράγοντες για την αναστροφή της σημερινής αρνητικής και ανησυχητικής δημογραφικής τάσης είναι η οικονομική ανάπτυξη και η ευημερία της ελληνικής κοινωνίας κάτι που θα καταστήσει κάθε πολίτη σίγουρο και ασφαλή για το μέλλον.
Το Δημογραφικό πρόβλημα δεν είναι απλά ένα άλλο ζήτημα. Είναι ένα εθνικό θέμα. Το ίδιο σοβαρό αν όχι σοβαρότερο από τα άλλα εθνικά θέματα. Και απαιτείται να αντιμετωπιστεί με σοβαρότητα και εθνική συναίνεση. Με ένα εθνικό πρόγραμμα διαρκείας πάνω από κόμματα.
Το Δημογραφικό όμως δεν είναι πρόβλημα που απειλεί μόνο την Ελλάδα και την ύπαρξή της. Είναι πανευρωπαϊκό. Η Ευρώπη το 2050 θα χρειάζεται 50.000.000 νέους εργαζόμενους για να μπορέσει να στηρίξει το κοινωνικό δίχτυ προστασίας των αδυνάμων. Να στηρίξει το κοινωνικό κράτος. Και στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει η Ευρώπη να βάλει την κρίση του δημογραφικού στην κορυφή της ατζέντας της. Να δώσει λύσεις. Σήμερα, όχι αύριο.