Με βαθιά – βαθύτατη θλίψη αποχαιρετάμε σήμερα τον Νίκο Ροδιτάκη.
Έναν ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΑ που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στην επιστήμη μας, την οποία υπηρέτησε με ήθος, ανιδιοτέλεια, εντιμότητα, ειλικρίνεια, αξιοπρέπεια και επιδεικτική σεμνότητα.
Έναν ΑΝΘΡΩΠΟ, έναν ΕΝΕΡΓΟ ΠΟΛΙΤΗ που αγαπούσε την ΕΥΘΥΝΗ, την αναλάμβανε με περισσό ΘΑΡΡΟΣ, λειτουργούσε με ΕΞΩΣΤΡΕΦΕΙΑ και άνοιγε ΔΡΟΜΟΥΣ.
Ένα ΔΑΣΚΑΛΟ έναν ΜΕΝΤΟΡΑ για όλους εμάς που είχαμε την τύχη να συνεργαστούμε μαζί του από τα πρώτα βήματα της σταδιοδρομίας μας.
Έναν ΜΑΧΗΤΗ σε αγώνες μικρούς ή μεγάλους.
Έναν ΟΡΑΜΑΤΙΣΤΗ για το αύριο του τόπου μας, που έβλεπε ότι η ΚΡΗΤΗ θα μπορούσε σταδιακά να μετατραπεί αποκλειστικά σε παραγωγό Βιολογικών Προϊόντων. Έναν υποστηρικτή της προστασίας, διατήρησης & ανάδειξης του διαχρονικού ρόλου και των πολύτιμων αξιών της υπαίθρου.
Έναν υποδειγματικό ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΡΧΗ που με την αγαπημένη σύντροφο της ζωής του Ρένα, έκαναν μια θαυμάσια οικογένεια με παιδιά και εγγόνια.
Αγαπημένε μας συνάδελφε Νίκο,
υπηρέτησες με αυταπάρνηση, ντομπροσύνη και χωρίς εκπτώσεις την επιστήμη μας. Μοιραζόσουνα την γνώση, συμμετείχες ανιδιοτελώς σε εκπαιδεύσεις αγροτών σε όλη την Κρήτη, Διέθετες τον Εαυτό σου , την Ψυχή σου σε αυτό τον σκοπό.
Αναδείκνυες το έλλειμμα του ΓΕΩΠΟΝΟΥ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ, καυτηρίαζες τις πολιτικές που οδηγούσαν στην σταδιακή απαξίωση των Ερευνητικών Ιδρυμάτων και της αποξένωσής των από την παραγωγή.
Αντιστεκόσουνα με τον τρόπο σου, μέσα από την δουλειά σου είτε σαν Γεωπόνος εφαρμογών, είτε σαν απλός ερευνητής, είτε σαν Δ/ντής των 2 Ινστιτούτων, είτε σαν αναπληρωτής του Προέδρου του ΕΘΙΑΓΕ. Δεν μασούσες τα λόγια σου και δεν υπηρέτησες ποτέ τις πελατειακές σχέσεις.
Έκανες καθημερινή πράξη την σύνδεση της έρευνας με την παραγωγή και έτσι αντιμετώπισες σημαντικά και φλέγοντα προβλήματα όχι μόνο στην παραγωγική διαδικασία, αλλά και στην προστασία του περιβάλλοντος εν γένει.
Ήσουνα κόκκινο πανί για κάποιους μικρούς μικρότατους. Ενοχλούσες για αυτό που ήσουνα. Σε πολέμησαν. Έδωσες την μάχη σου την οποία και ΚΕΡΔΙΣΕΣ!
Ήσουνα ένα λαμπρό παράδειγμα στο ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΟ ΚΟΣΜΟ της Κρήτης. Κέρδισες τον σεβασμό όλων μας. Όχι μόνο των συναδέλφων, αλλά και των αγροτών και των απλών ανθρώπων.
Αγαπημένε μας συνάδελφε Νίκο,
Στην τελευταία μας επίσκεψη στο νοσοκομείο πριν από 15 μέρες, ήσουν όπως πάντα πολύ διαχυτικός, ζωντανός, τα μάτια σου έλαμπαν.
Μοιράστηκες διάφορες σκέψεις σου. Σχολίασες τα δρώμενα του Επιμελητηρίου, τις δυνατότητές του και την ευθύνη του. Ήσουνα ιδιαίτερα προβληματισμένος και ανήσυχος με τις πολιτικές εξελίξεις στην χώρα, πολύ αγανακτισμένος για την διαχρονικά παθητική αντιμετώπιση κάποιων πραγμάτων από τους πολίτες αλλά και πολύ χαρούμενος που έζησες σε αυτό τον ευλογημένο τόπο και ότι ο Μανόλης σου πρόσφατα σε πήγε και είδες το αμπέλι.
Όταν φεύγαμε, μου είπες:
Και τώρα να πεθάνω δεν με νοιάζει. Είμαι πλήρης. Τα έχω τακτοποιήσει όλα. Δεν έχω καμιά εκκρεμότητα. Είμαι περήφανος για τα παιδιά μου. Ο Μανώλης μου είναι σπουδαίος επιστήμονας και θα πάει μπροστά. Ο Ανδρέας μου επίσης. Οι οικογένειές τους θαυμάσιες. Η Ρένα πάντα δίπλα μου. Αν δεν ήταν αυτή δεν θα είχα καταφέρει τίποτα.
Και να θυμάστε: «Να ζεις την κάθε στιγμή με την οικογένειά σου ΣΗΜΕΡΑ. ΟΧΙ αύριο».
Νίκο Ροδιτάκη,
Ήσουνα παράδειγμα προς μίμηση μέχρι τέλους. Ήσουνα ΜΑΧΗΤΗΣ μέχρι τέλους. Άφησες σε όλους μας μια τεράστια παρακαταθήκη.
Εκ μέρους των Γεωτεχνικών της Κρήτης σού απευθύνω τον ύστατο χαιρετισμό και εκφράζω τα θερμά μου συλλυπητήρια στην οικογένειά σου.
Καλό σου ταξίδι.
(Οι Γεωτεχνικοί Κρήτης)