Όπως ευθαρσώς δηλώνει η Κυβέρνησή μας δεν υπάρχουν ευθύνες για τους 93 νεκρούς στο Μάτι. Εμείς δεν έχουμε λόγους να μην την πιστεύουμε. Αμ τι, κορόϊδα είμαστε; Μπορεί η μπόρα να πάρει κι εμάς, κι εμείς από αλεξιβρόχια είμαστε όλοι εφοδιασμένοι. Μπορεί όταν χτίζαμε το φτωχικό μας πριν περάσουμε από την πολεοδομία να περάσαμε από τον Βουλευτή μας (για κάποιες τέτοιες δύσκολες στιγμές τους χρειαζόμαστε) από κεί και πέρα όμως όλα νόμιμα και τυπικά.
Και τον κόκορα τον σφάξαμε στα θεμέλια και το ευχολόγιο περί ενάρξεως οικοδομικών εργασιών δυορόφου κτιρίου το ψάλαμε με κατάνυξη. Ύστερα, κατά το εθιμοτυπικό, ευθυγραμμίσαμε τη σίτα μας με την σίτα του γείτονά μας και αφήσαμε (θέλαμε και τον αφήσαμε) τον δρόμο πλάτους ενός μέτρου και τριών εκατοστών για να φθάνει σε μας ο Ταχυδρόμος με το ποδήλατό του.
Ταχυδρομείο τουλάχιστον έπρεπε να παίρνουμε, αν κι αυτό δεν είναι τόσο απαραίτητο, υπάρχει σήμερα και το e mail. Όλα τα σκεφθήκαμε προκειμένου να μεγεθύνουμε κατά επτά τετραγωνικά εκατοστά το οικόπεδό μας. Δεν ξέρεις, κορίτσια έχουμε, αύριο ο γαμπρός μπορεί να μην μείνει ευχαριστημένος από τα τετραγωνικά χιλιοστά και να διαλυθεί ο αρραβώνας, όλα πρέπει να τα προβλέπουμε, νοικοκυραίοι ανθρώποι είμαστε.
Ένα μόνον δεν προβλέψαμε, πως είμαστε κρετίνοι εκ γενετής. Και γι αυτό δεν φταίμε εμείς, τα υλικά γένεσης των παππούδων φταίνε. Πάλι εμείς δικαιωνόμαστε. Δίκιο στο δίκιο έφτασε και φωτιά. Αυτό δεν το είχαμε προβλέψει και δεν το χώραγε και το νούμερο της φαντασίας μας. Είχαμε χτίσει εκεί δα και μία Εκκλησία, αλλά φαίνεται πως και ο Άγιος κατάλαβε τι καραμπάμ βλάκες είμαστε και απέστρεψε τους οφθαλμούς του απ ημών. Βλέπετε υπάρχουν και όρια στις ανοχές των Αγίων.
Πήρε φωτιά, που λέτε, πήγαν να χωρέσουν οι πυροσβεστικές αλλά δυστυχώς δεν μπορούσαν να διασταυρωθούν με τροχοφόρα δίκυκλα. Ή τα ποδήλατα ή οι πυροσβεστικές. Εμείς είχαμε αποφασίσει εκ των προτέρων τα ποδήλατα. Τα ποδήλατα όμως δεν είχαν απάνω τους μάνικες και βυτία νερού. Τι να πεί κανένας για τις κακοτεχνίες των ποδηλατοβιομηχανιών. Χάθηκε ο κόσμος δηλαδή το κάθε ποδήλατο να έχει απάνω του και ένα βυτίο πέντε τόνων; Έλα ντε!
Μετά ήρθε η ώρα του λαού. Όχι για να ψηφίσει, αλλά για να αποξηρανθεί και αργότερα να αποτεφρωθεί. Βρε αμάν, βρε ζαμάν, η κυβέρνηση φταίει. Ετούτη ή καμιά πενηνταριά προηγούμενες; Ευκαιρίας δοθείσης η σημερινή ανέκραξεν: οι προηγούμενες και οπωσδήποτε και οι επόμενες, μόνον εμείς είμαστε οι αθώοι. Η απόφαση στο μάνε μάνε βγήκε απαλλαχτική. Τα λευκά κρίνα μοιάζουν τώρα τόσο πολύ με τους Υπουργούς!
Το θέμα τώρα είναι τι θα γίνει από δώ και πέρα μέχρι τα πέρατα της μελλοντικής ιστορίας. Το σωστό είναι για να αποφύγουμε ποινές, γκρίνιες και στενοχώριες να απαλλαγεί σύσσωμος ο Ελληνικός λαός με την αμέριστη αγάπη για τα οικόπεδά του εντός και εκτός πόλεως. Να καταδικαστούν οι 85 απανθρακωθέντες.
Αυτούς έτσι κι αλλοιώς φυλακή δεν μπορείς να τους πας, τους τιμώρησε ήδη ο Πανάγαθος και Φιλεύσπλαχνος Θεός. Άρα, το παιχνίδι τελείωσε, συνεχίστε τις περιφράξεις σας, προστατεύστε πρώτα την περιουσία σας κι αν περισσέψει μυαλό προστατέψτε και τα παιδιά σας από απανθρακώσεις- αποτεφρώσεις. Αν σας περισσεύει χρόνος, αλλιώς συνεχίστε τις δεήσεις υπέρ των κεκοιμημένων δούλων.
Αμήν.