Είναι άξιος ενδελεχούς ανάλυσης ο τρόπος, που θα ζήλευε και ο πλέον επιδέξιος ταχυδακτυλουργός, με τον οποίο κυβερνούν οι Συριζαίοι, με τον ψευδεπίγραφο τίτλο της “κομμουνιστογενούς Αριστεράς”.
Μετά από μια βαθιά αντιδραστική, αντιλαϊκή πολιτική τους ενέργεια, σηκώνουν υποκριτικά αριστεροφανείς παντιέρες, για φερετζέ κάλυψης της πολιτικής τους αυτής παρέκκλισης… Ενώ, π.χ. πωλούν μεγάλο τμήμα της ΔΕΗ σε ιδιώτες, κάτι που θεωρούσαν σαν κόκκινη γραμμή, πραγματοποιούν, σαν πιστοί κομμουνιστές Μνημόσυνο στη μνήμη των πεσόντων ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ, ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟΥ ΤΗΣ ΠΑΟΥΕΡ, ΗΛΕΚΤΡΟΦΩΤΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΣ, ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ ΤΟΥ 1944 .
Στην πράξη, λοιπόν, εφαρμόζουν τις πιο ακραία νεοφιλελεύθερες πολιτικές, εις βάρος των μικρομεσαίων αλλά και των φτωχών, εργαζομένων και ανέργων τους οποίους υποτίθεται ότι εκπροσωπούν στο πολιτικό φάσμα της χώρας μας και για “ξεκάρφωμα” ψηφίζουν τον νόμο για την νομική επιλογή του φύλου, με δήλωση του ενδιαφερομένου, αρκεί να έχει κλείσει το… 15ο έτος της ηλικίας τους…
Δεν αποτελεί ίσως υπερβολή η πρόσφατη άποψη του Μίκη θεοδωράκη, ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι η πιο συντηρητική κυβέρνηση από το 1831 μέχρι σήμερα.
Όσοι πολιτικοί αναλυτές ασχολήθηκαν με το θέμα αυτό, στην προσπάθεια τους να διαβάσουν τις ενδόμυχες σκέψεις των κυβερνώντων διχάζονται, ανάμεσα σε τρεις διαμετρικά αντίθετες ερμηνείες:
Α)Πρόκειται, άραγε, για φλογερούς, εραστές της γλυκιάς εξουσίας, την οποία είχαν στερηθεί, ούτε καν γευτεί στο παρελθόν, και τώρα που συνειδητοποίησαν τι έχαναν, τόσα χρόνια, δεν θέλουν να την χάσουν, κάνοντας κάθε μορφής συμβιβασμούς με δυσμενέστατες, για τη χώρα και τον δοκιμαζόμενο λαό της, επιπτώσεις;
Β) Η μήπως έχουν ένα σκοτεινό, υποχθόνιο μελετημένο σχέδιο, τέτοιο που να αποκοιμίζει και να μην” τρομάζει “τους αστούς, ώστε κερδίζοντας, βήμα-βήμα, να μετατρέψουν μακροπρόθεσμα την ελληνική κοινωνία σε εκείνη των παμπάλαιων ονείρων τους, δηλαδή σε κομμουνιστική, όταν παρεμφερές καθεστώς, σήμερα πάρχει μόνο στη Βόρεια Κορέα;
Γ) Η μήπως τελικά αντίθετα με τα παραπάνω, υπηρετούν συνειδητά, τουλάχιστον η ηγεσία τους, από την αντίθετη κατεύθυνση, με “καραμπόλα” το “αστικό καθεστώς“ και τους βασικούς πυλώνες της Δύσης, σαν μια δαιμόνια “πέμπτη φάλαγγα”, με τον μανδύα του “κομμουνιστή”, ώστε να είναι υπεράνω πάσης υποψίας…
Η τολμηρή αυτή άποψη στηρίζεται στα παρακάτω αδιαμφισβήτητα γεγονότα, σαν αποτέλεσμα της πολιτικής της “Πρώτης Φοράς Αριστεράς”.
- Μετά δεκαετίες έντονου αντιαμερικανισμού, στη χώρα μας, καθόλου αδικαιολόγητου λόγω της αμερικανοκίνητης δικτατορίας των συνταγματαρχών και της υπό την αμερικανική ανοχή εισβολής και κατοχής του 40% της Κύπρου, από τους Τούρκους… συμμάχους μας, σήμερα, ως δια μαγείας, ο αντιαμερικανισμός έχει σχεδόν μηδενισθεί στην χώρα μας, μαζί με τους “αγανακτισμένους”, που θα καίγανε το… μπιπ ..τη ΒΟΥΛΗ.
- Το ΝΑΤΟ και η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ δεν είναι πια το ίδιο συνδικάτο, αλλά φορείς ασφάλειας και οικονομικής σταθερότητας και μονόδρομος… και η ΣΟΥΔΑ προσφέρεται δώρο στους “φονιάδες των λαών”, για επέκταση της σημαντικότατης αυτής βάσης, μέσω της οποίας εποπτεύεται ο ευαίσθητος χώρος της Μέσης Ανατολής. Η επικείμενη συνάντηση του έλληνα πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο της Αμερικής το επιβεβαιώνει.
- Η “ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ” και οι ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ αποτελούν πλέον ικανή και αναγκαία συνθήκη για οικονομική ανάκαμψη της οικονομίας μας και πάταξη της ανεργίας, είναι πλέον το ζητούμενο ενώ μέχρι πρότινος αποτελούσαν απαγορευμένη κόκκινη γραμμή…
Οι ΚΟΛΛΕΚΤΙΒΕΣ, ΤΑ ΣΟΒΙΕΤΙΚΑ ΚΟΛΧΟΖ αποτελούν πια κακές ιδέες από το παρελθόν.
Η αλλαγή της κυβερνητικής πολιτικής όσον αφορά την επένδυση της καναδικής εταιρείας εξόρυξης χρυσού στην Χαλκιδική, καθώς και την επένδυση στο ΕΛΛΗΝΙΚΟ κλπ, αποδεικνύουν τη στροφή αυτή, δίνοντας το μήνυμα ότι ήταν άκρως αναγκαία και μοναδική λύση .
- Με το να αποδεχθούν τα νέα ΜΝΗΜΟΝΙΑ ως αναγκαία και απαραίτητα, για να μην έχουμε το καταστρεπτικό GREXIT, χρεώνοντας επί πλέον τη χώρα με άλλα 86 δις.ΕΥΡΩ, έσβησαν οριστικά την ρετσινιά του ΓΕΡΜΑΝΟΤΣΟΛΙΑ και του ΔΩΣΙΛΟΓΟΥ, όπως χαρακτήριζαν πολιτικούς της σημερινής Αντιπολίτευσης, όταν έφεραν το πρώτο μνημόνιο, ως αποτέλεσμα της χρεωκοπίας της χώρας από τον υπερδανεισμό 2004-2009, της κυβέρνησης Καραμανλή του μικρού….
ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΙΘΕΤΑΙ ΠΛΕΟΝ ΕΙΝΑΙ: -Η πανηγυρική δικαίωση αυτή των βασικών στρατηγικών επιλογών του αστικού καθεστώτος από την πολιτική μιας “κομμουνιστογενούς Αριστεράς” είναι άραγε αποτέλεσμα μιας ξαφνικής αφύπνισης της από μία σειρά από ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ που είχε, ή το αποτέλεσμα ενός σατανικής έμπνευσης σχεδίου ανατροπής από τα μέσα, των χιμαιρικών απόψεων αυτής της Αριστεράς.
– Είναι άραγε κάτι σαν οι έλληνες… Γκορμπατσώφ, τον Γ.Γ του ΚΚΣΕ, που κατάφερε αναίμακτα, από τα μέσα, να οδηγήσει σε κατάρρευση το Σοβιετικό καθεστώς;
-Η μήπως το Βατερλώ αυτό της Αριστεράς, των αρχών και η απώλεια του “ηθικού πλεονεκτήματος της “ είναι προϊόν μιας σειράς λαθών των ηγετών της, στην εναγώνια προσπάθεια τους να παραμείνουν στην ΕΞΟΥΣΙΑ;
– Εμείς μόνο σκέψεις μπορούμε να κάνουμε στην προσπάθεια μας να ερμηνεύσουμε τα ανερμήνευτα. Αυτό που είναι σίγουρο βέβαια είναι ότι η άκρως φιλελεύθερη δυτικότροπη πολιτική τους έχουν ως αποδέκτες τους δανειστές μας και τους ισχυρούς της Δύσης, στους οποίους η κυβέρνηση υποκλίνεται ραγιαδίστικα, εκλιπαρώντας την προστασία τους ενώ μέχρι πρότινος τους αναθεμάτιζε.
– Ενώ η αριστεροφανής πολιτική σε ανώδυνα για την οικονομία θέματα με μνημόσυνα η “προοδευτικά νομοθετήματα” έχει αποδέκτη το 3.5% του παλαιού ΣΥΡΙΖΑ, των πρώην κομμουνιστών, οι οποίοι έκπληκτοι παρακολουθούν τις ΟΒΙΔΙΕΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΙΣ του πολιτικού τους φορέα, προτείνοντάς τους υπομονή και ανοχή στις παρεκκλίσεις του, υποσχόμενοι ότι ο βασικός σκοπός, που αγιάζει τα μέσα, δήθεν παραμένει ο ίδιος.
Άλλωστε η διγλωσσία είναι ένα από πιο χαρακτηριστικά στοιχεία των κυβερνώντων.
Δεν είναι, βέβαια, καθόλου εύκολο να καταλάβει ο κοινός θνητός, τι ακριβώς συμβαίνει σήμερα στον συλλογικό νου του ΣΥΡΙΖΑ.
– Για να μπορέσει κάποιος να αποτολμήσει μια κάποια ερμηνεία πρέπει να εντοπίσει τις διαφορές ανάμεσα στη ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ, κατά τον Αριστοτέλη (που είναι συνώνυμη της ΛΟΓΙΚΗΣ, μέθοδος αναζήτησης της ΑΛΗΘΕΙΑΣ, μέσα από τον ΔΙΑΛΟΓΟ, κατά τον οποίο από τη ΘΕΣΗ και την ΑΝΤΙΘΕΣΗ, καταλήγουμε στη ΣΥΝΘΕΣΗ) και του ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΟΥ ΥΛΙΣΜΟΥ, με την κομμουνιστική έννοια του όρου, κατά τον οποίο δεν ισχύει τίποτα από τις παραπάνω αριστοτελικές σκέψεις.
Στον Διαλεκτικό Υλισμό το αποτέλεσμα δεν προκύπτει από την αντιπαράθεση δύο αντιτιθέμενων απόψεων ώστε να βρεθεί η χρυσή τομή στη σύνθεσή τους, αλλά το αποτέλεσμα είναι ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΟ, καθόσον Ο ΣΚΟΠΟΣ ΑΓΙΑΖΕΙ ΤΑ ΜΕΣΑ, και οι όποιες συζητήσεις μπαίνουν στην κλίνη του Προκρούστη και διαστρεβλώνονται έτσι τα γεγονότα, παραποιείται η αλήθεια, ώστε να υπηρετηθεί ο αρχικός ΣΤΟΧΟΣ.
Ο χρόνος και η ζωή θα δώσει απάντηση στα εύλογα αυτά ερωτήματα.