Έκπληξη αποτέλεσε, κυρίως στους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας, η απόφαση του αρχηγού της να εξοστρακίσει από την όποια μελλοντική κυβέρνηση του κόμματος τα άτομα του στενού οικογενειακού περιβάλλοντός του. Και τούτο γιατί η δήλωση είχε ως στόχο, πρώτα και καλύτερα, την αδελφή του, Ντόρα Μπακογιάννη.
Μία παλιάς βέβαια κοπής, αλλά έμπειρη κατά γενική ομολογία πολιτικό, και η οποία θα ήταν αναμφίβολα χρήσιμη σε ένα κυβερνητικό σχήμα, ειδικά στους τομείς της εξωτερικής πολιτικής, λόγω της γνωστής και πετυχημένης προϋπηρεσίας της στο ανάλογο πόστο. Ίσως έτσι ήθελε να δείξει ότι διαθέτει την ανάλογη δύναμη και πυγμή να προχωρήσει αποκομμένος από τα ‘βαρίδια’ του παρελθόντος που επικάθονται στο σώμα όχι μόνο της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και του σύγχρονου πολιτικού βίου της χώρας.
Τουτέστιν οικογενειοκρατία, δημιουργία αυλής και συνέχιση τοιουτοτρόπως της όποιας πιθανής διαπλοκής. Πολλοί διατείνονται ότι ήταν μια καθαρά προσχεδιασμένη απόφαση και κατάσταση μεταξύ των δύο, η οποία έγινε για λόγους καθαρά τακτικής, αλλά για μερικούς ίσως όχι. Και τούτο διότι υπάρχει η ανάλογη εμπειρία από την ξεκάθαρη δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη για τον γιο του παλαίμαχου βουλευτή Πειραιά Ιωάννη Τραγάκη, πριν λίγους μήνες, όταν ο πατέρας δήλωσε, άγνωστον κι εδώ γιατί, ότι θα παραδώσει τη θέση και την έδρα του σε εκείνον μετά την αποστρατεία του από την ενεργό πολιτική ζωή! Φυσικά οι δύο περιπτώσεις δεν μπορούν να συγκριθούν μεταξύ τους γιατί πρόκειται για διαφορετικού ειδικού βάρους ονόματα. Η αδελφή του νυν προέδρου έχει μια μακρόχρονη πολιτική πορεία την οποία για να είμαστε ειλικρινείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει κανένας, τουλάχιστον στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας.
Από την άλλη μεριά βέβαια, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι τα κόμματα ως ζώντες οργανισμοί, έχουν ανάγκη την ανανέωση και τον καινούργιο και φρέσκο αέρα τόσο σε πρόσωπα, όσο και σε ιδέες. Η δήλωση αυτή του σημερινού Προέδρου, όμως, εγκυμονεί εξαιρετικούς κινδύνους αναταραχής στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας, γιατί το φαινόμενο της αδελφής του προέδρου δεν είναι το μοναδικό.
Πολλοί άλλοι σημερινοί βουλευτές και κάποιοι υποψήφιοι επίσης βουλευτές έχουν στενές οικογενειακές σχέσεις με νυν πολιτικά στελέχη, κι αναφέρουμε για παράδειγμα την Όλγα Κεφαλογιάννη, τον Μιχάλη Βαρβιτσιώτη και κάποιους άλλους στην ελληνική επικράτεια. Μερικοί πιο υποψιασμένοι πιστεύουν ότι η αδελφή του θα αξιοποιηθεί σε άλλο πόστο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά αυτό δεν αποκλείει επ’ ουδενί όσα αναφέραμε παραπάνω. Δεν γνωρίζουμε, για να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα, αν η παραπάνω δήλωση του αρχηγού της Νέας Δημοκρατίας χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα μελλοντικής κάθαρσης στο εσωτερικό του κόμματός του στην επόμενη προεκλογική περίοδο, αλλά υπάρχουν τόσα άλλα που θα του προσάψουν χωρίς κανένα έλεος οι ‘αντίπαλοι’!
Μήπως ο ίδιος δεν είναι, άραγε, γιος πρώην πρωθυπουργού και μάλιστα σημαίνοντος πολιτικού στελέχους που σημάδεψε τα μέγιστα την πολιτική ζωή του τόπου και του κόμματός του για πολλές δεκαετίες; Γιατί όλα αυτά δεν ισχύουν για όλους ανεξαιρέτως, και το κυριότερο για τον εαυτό του; Αλλά θα βρει κι άλλα εξίσου βασικά ερωτήματα και διλήμματα μπροστά του, εκτός όλων αυτών. Ερωτήματα που του απηύθυνε ο σημερινός πρωθυπουργός, κατ’ επανάληψη στη Βουλή, και στα οποία απέφυγε να δώσει ξεκάθαρη απάντηση.
Θα πρέπει να απαντήσει σε ένα σωρό ερωτήματα που βαραίνουν την παράταξή του, όπως κάτι περίεργα δάνεια για εφημερίδες που δεν ξεπληρώθηκαν ακόμα και το δυσβάσταχτο χρέος της Νέας Δημοκρατίας προς τις τράπεζες που ανέρχεται, όπως και εκείνο του ΠΑΣΟΚ άλλωστε, σε κάποια εκατομμύρια ευρώ. Και εκεί θα πρέπει να δώσει επαρκείς και λογικοφανείς εξηγήσεις, όπως φυσικά και να λάβει κρίσιμες αποφάσεις για την επιλογή της επιλεκτικής χρησιμοποίησης νέων στελεχών στον κορμό της Νέας Δημοκρατίας. Κι’ οι απαντήσεις του, όπως είναι φυσικό, δεν ενδιαφέρουν μόνο την κύρια “αντίπαλη” πολιτική παράταξη της Νέας Δημοκρατίας, αλλά και τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του κόμματός του!