Είναι γνωστή η αφηρημάδα που είχε ο Αϊνστάιν. Έψαχνε την πίπα του, ενώ την είχε στο στόμα. Κάπως έτσι κι εγώ… Ψάχνω το κινητό, το κρατάω στο χέρι… ψάχνω το τσιγάρο, είναι στα χείλια μου, ψάχνω τα γυαλιά, τα φοράω στο κεφάλι μου. Να μην το ψάχνω, πια. Λογικά, … θα έχω και γκόμενα! … Και κάποτε, όταν είχαν προχωρήσει οι σχέσεις μας, μου διατύπωσε την επιθυμία της… -«Μωρό μου, σε παρακαλώ, θέλω να γίνω μάνα!» … -«ΟΚ», της είπα «κάτσε να φέρω τα χαρτιά να … μοιράσεις!»… Ποτέ μου δεν κατάλαβα τι σημαίνει: «Πύργοι –Νι- και θάλασσα»… Επίσης, λένε πως τώρα που ο ΟΦΗ δεν τα πάει και τόσο καλά, έχουν κλείσει και θα έρθει στη θέση του φουνταριστού σέντερ φορ, ο Έντης Ουρανής! Αμήν…
Είναι κι αυτά τα τσεκ – απ… -«Γιατρέ μου, τι εννοείς ότι έχω πρόβλημα με τον προστάτη μου; Τον Άγιο Μηνά, εννοείς;»… Άλλαξαν και οι εποχές. Κάθε πέρσι και καλύτερα… Με το παλιό ορθόδοξο ΠΑΣΟΚ, θα απολυμαίναμε τα χέρια μας με … Old Spice! Ενώ τώρα, ποιος ξέρει τι είναι αυτά τα απολυμαντικά υγρά που μας δίνουν… Λέγανε, τότε, πως σύντομα θ’ ανοίξει και η εστίαση. Θα μπαίνει μέσα ένας – ένας και όταν κουραστεί να χορεύει, θα φεύγει για να μπει ο άλλος!
Είναι και τα επικίνδυνα για τη μετάδοση του κορωνοϊού «οικογενειακά γκάδερινγκς» (!). Έτσι, στο τραπέζι, κάπου μεταξύ «τυρού και αχλαδιού», η μητέρα ρωτάει με ενδιαφέρον το γιο της: -«Πότε σκοπεύεις να βρεις μια καλή κοπέλα… να παντρευτείς; Έχουν περάσει τα χρόνια. Τριαντάρισες πια!». Και ο γιος αποκρίνεται: -«Μάλλον, προς το παρόν θα βρω κάτι οικονομικό, και να μείνω μόνος μου, για λίγο»… και η μητέρα: -«Να κάτσεις εδώ που κάθεσαι. Είσαι μικρός ακόμα!»…
Σε άλλη οικογένεια, η κόρη επιστρέφει από το σχολείο και ρωτάει: -«Μάνα, τι φαϊ έχουμε σήμερα;»… και η μητέρα: -«Σούπα βελουτέ, με βάση καβουρδισμένο φασίολο, μπέιμπι καροτάκια με εσάνς φρεσκοκομμένου σέλινου και τελείωμα με σταγόνες Worchestershire sause»… -«Α!!! κατάλαβα», λέει η μικρή, «φασολάδα θα φάμε πάλι σήμερα! … Και κοίτα, ρε μάνα, σε παρακαλώ, κάνε μου τη χάρη να μην ξαναρίξεις Knorr ή Maggi στο φαγητό»… και η μητέρα: –«Κορίτσι μου, είναι αργά… ο κύβος, ερρίφθη!»… και μετά το φαγητό: -«Μαμά, κάνε μου ένα χυμό πορτοκάλι, σε παρακαλώ»… -«Αχ!… είμαι πολύ κουρασμένη παιδί μου»… -«Τότε, βάλε τα πορτοκάλια στο πλυντήριο και γύρνα το στην ένδειξη «στίψιμο»!»…
Φίλος επέστρεψε μετά από χρόνια από τις ΗΠΑ και μας έλεγε: -«Παλιά δούλευα στη ΝΑSA… με απασχολούσαν για ένα… Διάστημα!»… Εμείς εδώ, περάσαμε και μια περίοδο «Παχέων Αγελάδων». Τη θυμούνται όλοι… με το ΠΑΣΟΚ, όταν χαλούσαν τα υδραυλικά στο εξοχικό, αντί να καλέσουμε τον υδραυλικό… αλλάζαμε εξοχικό! Άσε που επί ΠΑΣΟΚ καπνίζαμε και στην …εντατική! … Επίσης, με το ΠΑΣΟΚ αύριο θα έφευγες τριήμερο με τη ρωσιδούλα για Αράχωβα, ή Μέτσοβο… κάτσε τώρα σπίτι με την κυρά σου και μη βγάζεις άχνα. Άφησε, τότε, που για να σφουγγαρίσουμε, ανάβαμε θερμοσίφωνο!
Βραδάκι… Κομφούζιο, φωνές, κυκλοφοριακό… Λέει το περιπολικό: -«Έλα, κέντρο. Εδώ έχουμε μια περίεργη υπόθεση. Γυναίκα πυροβόλησε τον άνδρα της επειδή πάτησε εκεί που είχε σφουγγαρίσει»… -«Τη συλλάβατε;»… -«Όχι, …ακόμα είναι βρεγμένα!»… Και επειδή βρισκόμαστε μόλις στο τρίτο κύμα της πανδημίας, να το πάρουμε απόφαση ότι έχουμε μέλλον. Έτσι, κατά το «απαγορευτικό» (lockdown) των προσεχών Χριστουγέννων, θα επιτρέπονται μόνο 9 στολίδια στο χριστουγεννιάτικο δέντρο, στη φάτνη θα βρίσκονται η Παναγία και ο Χριστούλης, μόνο, και ο Ιωσήφ και οι τρεις μάγοι θα εισέρχονται ένας – ένας και με διπλή μάσκα!
Δεν ξέρω τι μπορεί να είχε καπνίσει ή πάρει ο … έτσι, όμως φεύγοντας μας είπε: -«Εύχομαι να έχετε μια υπέροχη μέρα, γεμάτη θετική ενέργεια και αισιοδοξία!»… Πάντως, για 40+ (δηλ.plus) καλά κρατιέμαι (από την κουπαστή για ν’ ανέβω τη σκάλα)! … Και να φανταστείς, ότι στις χρυσές εποχές, επί ΠΑΣΟΚ, με το που έβηχες, δεν έμπαινες καραντίνα, αλλά κατευθείαν έβγαινες στη σύνταξη! … Κι έτσι φτάσαμε στο σήμερα… Και γιατί να μην πιστεύουμε στον Άϊ Βασίλη; Εδώ πιστεύουμε πως έχουμε υπουργείο Ανάπτυξης! … Και όσοι έχουν μελετήσει το χειμώνα, μας λένε ότι το κρύο έχει πέντε στάδια: Το Αισθηματικό (Αχ! Κρρρρύο), το γεωγραφικό (τι κρύο έχει Εδώ!), το θρησκευτικό (τι κρύο είν’ αυτό, Θεέ μου), το Δολοφονικό (πεθάναμε από το κρύο) και το Διατροφικό (φάγαμε ένα κρύο!). Ίσως, με την πρόοδο της καραντίνας να δημιουργηθούν και άλλα είδη… Στην κατάσταση που βρισκόμαστε, το χειρότερο δεν είναι ότι πιστεύουμε στο μάτι, αλλά στο ότι πιστεύουμε πως είμαστε άξιοι ματιάσματος…
Με το καθισιό όλη μέρα, με κοκακόλες, σιροπιαστά, αλμυρά ξινά και μακαροναδοπίτσες, κάποιο όργανο θα ρετάρει: -«Γυναίκα, γρήγορα, κάλεσε ασθενοφόρο. Δεν αισθάνομαι καλά. Έχω ένα πόνο στο στήθος»… -«Πες μου τον κωδικό του κινητού σου, γιατί εμένα δεν έχει μπαταρία»… -«Άσ’ το, μωρέ… Σαν να νιώθω πως είμαι καλύτερα… μάλλον μου έχει περάσει!»… Δε θέλω να σας αγχώσω, αλλά σε δέκα – δεκαπέντε χρόνια, ο γιατρός που θα σας κάνει την επέμβαση, όποια κι αν είν’ αυτή, είναι τώρα μαθητής Λυκείου και βρίσκεται στο σπίτι του, κάθεται με το σώβρακο μπροστά στον υπολογιστή, ξύνει τα αχαμνά του και κάνει μαθήματα εξ αποστάσεως, τρώγοντας μερέντα και Doritos, πίνοντας Coca Cola!… Και κάποτε, όταν ήταν πιτσιρικάς, είχε ρωτήσει τον πατέρα του: -«Μπαμπά, ποια είναι η διαφορά του «δωρεάν» από το «τσάμπα»;… κι εκείνος του είπε: -«Θα σου εξηγήσω. Ας πούμε ότι το σχολείο που πας είναι δωρεάν. Όμως, εσύ τσάμπα πας!»…
Όταν κάτι περάσει στο χώρο του θρύλου, σου έρχεται ξανά και ξανά στο μυαλό… Με το ΠΑΣΟΚ, αν έστελνες 50 φορές μήνυμα στο «6» για σωματική άσκηση, θα πέρναγες Γυμναστική Ακαδημία, χωρίς εξετάσεις! … Και με αυτούς τους περιορισμούς κυκλοφορίας: -«Πού πάτε, κύριε;… -«Στην τελετή, κύριε αστυνόμε μου»… -«Τι τελετή;»… -«Βάφτιση»… -«Βάφτιση στις 11 τη νύχτα;»… -«Ναι,… ξέρετε, είμαι νονός της νύχτας!»… Και η γνωστή φράση: “δεινόν τό γῆρας, οὐ γάρ ἔρχεται μόνον”… Έτσι, έφτασα στην ηλικία που για να διαβάσω μήνυμα, κρατάω ο τηλέφωνο σε τέτοια απόσταση, που οι άλλοι νομίζουν ότι πάω να βγάλω σέλφι.! … Μου στέλνει SMS: «Θέλω να χωρίσουμε» και αμέσως μετά: «Σόρρυ, δεν ήταν για σένα» … και πήρα μια τρομάρα!… Πολύ λυπήθηκα με το φίλο μου. Κάθιδρος και καταβεβλημένος… -«Άσε, είμαι χάλια! Εδώ και τρεις μήνες έβλεπα μια κοπέλα»… -«Και τι έγινε;»… -«Σήμερα έβαλε κουρτίνες!»…
Κανονικά, αν κατορθώσουμε να φτάσουμε στην Πρωτοχρονιά, θα πρέπει να ονομαστούμε κι εμείς Ήρωες του ’21 !!!
Υ.Γ. Στην κρατική δυσκαμψία και βραδύτητα, στο θέμα του ιού, μία είναι η λύση: Εκπαιδεύστε τους «ντιλιβεράδες» των fast food, να χορηγούν το εμβόλιο. Σε μια βδομάδα θα έχουμε τελειώσει με τους εμβολιασμούς!!!