Στο άρθρο αυτό θα εξετάσουμε τους θανάτους από κορωνοϊό και τους θανάτους ανά 1.000.000 στον κόσμο, την Ελλάδα, την Πορτογαλία, τη Σουηδία και το Βέλγιο.
Επιλέξαμε τις τρεις αυτές χώρες για τις συγκρίνουμε με την χώρα μας διότι έχουν πληθυσμό που δεν διαφέρει κατά πολύ από τον δικό μας (ο πληθυσμός των χωρών αυτών και του κόσμου δίνονται στον Πίνακα). Και οι τέσσερις χώρες είναι μέλη της Ε.Ε. και, με εξαίρεση τη Σουηδία, και της Ευρωζώνης. Η Ελλάδα και η Πορτογαλία είναι από τις φτωχότερες ενώ η Σουηδία και το Βέλγιο από τις πλουσιότερες χώρες-μέλη της Ε.Ε.
Δεν θα εξετάσουμε τα κρούσματα, κυρίως διότι είναι άγνωστος ο πραγματικός αριθμός τους.
Ο αριθμός αυτός, ανάμεσα στα άλλα, εξαρτάται από: τον αριθμό διαγνωστικών τεστ που έχουν γίνει στον πληθυσμό, καθώς και την επιλογή του δείγματος του πληθυσμού στον οποίον έχουν γίνει. (στον τομέα αυτό η χώρα μας υστερεί πολύ), τη γήρανσή του πληθυσμού, τα μέτρα που έλαβαν οι διάφορες χώρες, πόσο έγκαιρα επιβλήθηκαν και αν και πόσο τηρήθηκαν από τον πληθυσμό. Εξαρτώνται ακόμα και από το κλίμα της κάθε χώρας και αν και κατά πόσο έχει πολλές επαφές με τον υπόλοιπο κόσμο κλπ
Σε αντίθεση με τον άγνωστο πραγματικό αριθμό των κρουσμάτων από κορωνοϊό, ο αριθμός των θανάτων από αυτόν καταγράφεται και ανακοινώνεται (για την ακρίβειά τους την ευθύνη φέρουν τα κράτη που τα ανακοινώνουν).
Τα στοιχεία που χρησιμοποιούμε είναι αυτά που ανακοινώνει ο Π.Ο.Υ. και οι ημερομηνίες που επιλέξαμε απέχουν 10 ημέρες η μια από την άλλη. Τα στοιχεία δίνονται στον Πίνακα ο οποίος χωρίζεται σε τέσσερα μέρη.
Στο πρώτο μέρος δίνονται το ύψος στο οποίο έφτασαν οι θάνατοι από τον κορωνοϊο στον κόσμο και στις 4 χώρες την 11η, 21η και 31η Μαρτίου, την 10η, 20η και 30η Απριλίου και την 10η Μαΐου. Στο δεύτερο μέρος δίνεται ο πληθυσμός τους και στο τρίτο μέρος οι θάνατοι ανά 1.000.000 κατοίκους.
Από το πρώτο και τον τρίτο μέρος του Πίνακα φαίνεται ότι τόσο οι θάνατοι από κορωνοϊό όσο και οι θάνατοι ανά 1.000.000 αυξάνονται συνεχώς, αλλά από το τρίτο δεκαήμερο σε σχέση με το δεύτερο ο ρυθμός αύξησης τους μειώνεται συνεχώς, με διαφορετικούς, όμως, ρυθμούς σε κάθε χώρα και στον κόσμο. Τελικά, όμως, ο ρυθμός μείωσης το τελευταίο σε σχέση το δεύτερο δεκαήμερο είναι σχεδόν ο ίδιος και στις 4 χώρες και υψηλότερος από εκείνο στον κόσμο.
Συγκρίσεις ανάμεσα στις χώρες και στον κόσμο μπορεί να γίνουν μόνο στους θανάτους ανά 1.000.000 πληθυσμού. Από το δεύτερο μέρος του Πίνακα φαίνεται στο Βέλγιο είναι πάρα πολύ υψηλοί, στη Σουηδία αισθητά χαμηλότεροι, στην Πορτογαλία πολύ χαμηλοί και στη χώρα μας εξαιρετικά χαμηλοί.
Εξαιτίας των διαφορών που προαναφέρθηκαν οι θάνατοι ανά 1.000.000 κατοίκους στη χώρα μας την 10η Απριλίου ήταν 28 φορές χαμηλότεροι από εκείνους στο Βέλγιο και τη 10η Μαΐου 60 φορές. Σε σχέση με εκείνους της Σουηδίας ήταν, αντίστοιχα 10 και 22 φορές χαμηλότεροι και με εκείνους της Πορτογαλίας 5 φορές και 8 φορές χαμηλότεροι.
Σε σχέση με τις άλλες χώρες του κόσμου, σύμφωνα με τα στοιχεία του ιστότοπου WORLDMETER την
11η Μαΐου σε θανάτους ανά 1.000.000 κατοίκους ανάμεσα:
– Στις 170 χώρες με πληθυσμό υψηλότερο των 400.000 κατοίκων , το Βέλγιο κατείχε την 1η θέση με τους περισσότερους, η Σουηδία την 5η, η Πορτογαλία τη 13η και η Ελλάδα την 43η. Οι υπόλοιπες 124 είχαν λιγότερους θανάτους ανα 1.000.000 κατοίκους από τη χώρα μας και 19 από αυτές κανένα, 8, μάλιστα από αυτές είχαν πληθυσμό μεγαλύτερο από εκείνο της χώρας μας.
– Στις 40 ευρωπαϊκές χώρες το Βέλγιο κατείχε την 1η θέση, η Σουηδία την 9η, η Πορτογαλία τη 13η και η Ελλάδα την 31η. 9 χώρες είχαν λιγότερους θανάτους ανά 1.000.000 κατοίκους. Από αυτές 5 είναι μέλη Ε.Ε. (Κύπρος, Βουλγαρία, Μάλτα, Λετονία και Σλοβακία). Οι άλλες τέσσερις είναι η Ρωσία, η Λευκορωσία, το Μαυροβούνιο και η Αλβανία.
Το ερώτημα που γεννάται είναι σε τι οφείλονται αυτές οι πολύ μεγάλες διαφορές. Προφανώς ο αριθμός των θανάτων εξαρτάται από εκείνο (έστω μόνο των κλινικά διαγνωσμένων) των κρουσμάτων και από τα όσα προαναφέρθηκαν γι’ αυτά στην αρχή του άρθρου. Εξαρτάται, φυσικά, και από την επάρκεια και ετοιμότητα του εθνικού συστήματος υγείας της καθεμιάς χώρας, δηλαδή την επάρκεια ιατρικού, νοσηλευτικού, βοηθητικού και διοικητικού προσωπικού των νοσοκομείων, τα νοσοκομεία και τον αριθμό των κλινών και των μονάδων εντατικής θεραπείας που διαθέτουν καθώς και την υλικοτεχνική υποδομή (σε όλα αυτά η χώρα μας υστερεί, και οι δύσκολες καταστάσεις αντιμετωπίζονται μόνο χάρη στην αυτοθυσία του προσωπικού των νοσοκομείων).
Εκτός, όμως, από τα όσα προαναφέρθηκαν οι θάνατοι από κορωνοϊό (αλλά και από άλλες ασθένειες) εξαρτώνται και από τη οργάνωση της κοινωνίας και ειδικότερα τη φροντίδα των ηλικιωμένων, όπως φάνηκε στις περιπτώσεις του Βελγίου, της Σουηδίας και της Γαλλίας και σε άλλα κράτη στα οποία ένα σημαντικό ποσοστό των θανάτων από κορωνοϊό σημειώθηκε στα γηροκομεία, στα οποία δεν υπήρχε η απαιτούμενη φροντίδα. Το ότι στη χώρα μας δεν συνέβη το ίδιο οφείλεται στο γεγονός ότι πολλούς ηλικιωμένους τους φροντίζουν τα παιδιά τους με την ανεκτίμητη βοήθεια που προσφέρουν σ’ αυτούς γυναίκες μετανάστριες από άλλες χώρες που είναι μόνιμα και νόμιμα εγκατεστημένες στην Ελλάδα.
* Ο Μανόλης Γ. Δρεττάκης είναι πρώην: Αντιπρόεδρος της Βουλής, Υπουργός και Καθηγητής της ΑΣΟΕΕ.