Του Γιώργου Αγγελάκη
Φεγγάρι ολόγιομο
που στάζεις αίμα.
Ό,τι μου έλεγε ήτανε ψέμα.
Το καταλάβαινα
μα δεν μιλούσα,
γιατί φεγγάρι μου
την αγαπούσα
Απόψε μόνο μη
με αφήσεις,
μα αν δεις να κλαίω
μην απορήσεις
Παρέα κάνε μου χρυσό φεγγάρι.
Το φως σου θα ‘χω αντί
για χάδι.
Ό,τι μου ζήτησε τις
το ‘χω δώσει
και δεν περίμενα να με προδώσει.
Τραγούδια σου ‘γραφα το κάθε βράδυ,
μα απόψε κάνε μου κι εσύ τη χάρη,
το παραθύρι της μην το φωτίσεις.
Να την ξεχάσω θα βοηθήσεις
Να την ξεχάσω δύσκολο είναι,
γι’ αυτό Φεγγάρι μου μαζί μου μείνε.
Πίσω να πάω μη με αφήσεις
Κι αν δεις πως πάω, να με εμποδίσεις.
Κι αν δεις να κλαίω μην απορήσεις.
Θα καταλάβεις σαν αγαπήσεις.
* Ο Γιώργος Αγγελάκης είναι μαθηματικός
