-Καλό μήνα σε όλους μας, καλό χειμώνα και καλό νέο εκκλησιαστικό έτος!
Οι μπόρες και τα αστραπόβροντα των τελευταίων ημερών, δεν νομίζω πως κατάφεραν να σβήσουν την πυρά του καλοκαιριού που φέτος ήταν ανυπόφορη, και μάλλον συνεχίζεται…
Την κάψα μας δροσίσανε, εν μέρει, οι εξαιρετικές πολιτιστικές εκδηλώσεις που οργάνωσαν η Περιφέρεια Κρήτης, οι Δήμοι, οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι και το πλήθος των κατά τόπους εθελοντών!
-Γλεντήσαμε, βουρλιστήκαμε με τις ηχητικές εντάσεις, διαολιστήκαμε από τις υποχρεωτικές αγρυπνίες των «ταραταντούμ» στις πλατείες των εν παντί τόπω πόλεων και κωμοπόλεων, γελάσαμε, «κουλτουριαστήκαμε», δροσιστήκαμε στις παραλίες και τα Όρη, σταυροκοπηθήκαμε και ευλογηθήκαμε στα πληθωρικά πανηγύρια του καλοκαιριού και ευχηθήκαμε αλλήλοις «και του χρόνου»! Αμήν!
Από αύριο γιατί σήμερα είναι Κυριακή αργία) «μέσα τα κεφάλια».
Όχι πως τις μέρες του καλοκαιριού οι Άρχοντες μας παραθερίζουνε, αλλά μια μικρή χαλάρωση υπήρχε. Και συμμετοχή υπάρχει (ενίοτε με προσποιητή μέθεξη), στα δρώμενα που προσκαλούνται να «τιμήσουν» με την παρουσία τους. (επιβεβαιώνω εκ πείρας και νομίζω πως ταιριάζει εδώ η γνωστή παροιμία: («τραγούδα Μύρω και σκοπό μη γυρεύεις …»).
-Ως αναρμόδιος πια (αλλά υπεύθυνος και ενημερωμένος πολίτης), κάνει ο νους μου «σούφερα»:
-Στα γραφεία των Αρχόντων και των ανευθυνοϋπεύθυνων αρμοδίων έχουν στήσει χορό τα προβλήματα που διαγκωνίζονται για λύσεις. Μονολογώ τυχαία:
• Στο πεδίο μάχης του ΒΟΑΚ οι άνθρωποι (κυρίως νέοι) χύνουν το αίμα τους…
Ένα χρόνο σφάζονται στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη και έχει πέσει πάνω τους ο κόσμος όλος να τους σταματήσουν να σκοτώνονται.
Πενήντα χρόνους σκοτώνονται στο ΒΟΑΚ και ακόμα παλεύουμε να λύσουμε τις απαλλοτριώσεις, τις διοδεύσεις, και τα εργολαβικά ξεκαθαρίσματα, αδιαφορώντας για τον κόσμο που σκοτώνεται. (Βαρέθηκαν και οι ταξιδιώτες του μεγάλου δρόμου της Κρήτης να ψάχνουν καθημερινά παπάδες να τους διαβάσουν τη «συγχωρητική ευχή» ή να τους κάνουν κανένα εξορκισμό του κακού, πριν μπουν στην «Εφιάλτια» οδό! (όπως λέμε: Ολυμπία οδός, Ιονία οδός κλπ.).
•Διψάμε εδώ στα κεντροανατολικά και μια σοβαρή κουβέντα, δηλαδή να περιέχει απόφαση, δεν γίνεται. Ιδέες, ιδέες, πειράματα και συγκρούσεις λωτοφάγων. Ο Αλμυρός εκρέει στη θάλασσα όπως και τόσες άλλες ροές δυτικά. Νερό ναι, κι ας τρέχει… λέγαμε κάποτε (που ήταν άφθονο) αδιαφορώντας για τη σπατάλη του!
Πως τώρα εδώ να μην «υπερηφανευθώ» για τον μοναχικό μου κάποτε αγώνα για το περίφημο φράγμα Αποσελέμη; Ένα ναι απέναντι σε πολλά όχι! Πέρασε το μοναχικό δικό μου ναι και λίγες αλλά ουσιαστικές ευτυχώς παρεμβάσεις.
Σκέφτομαι: Αν δεν είχε γίνει έτσι, τι θα γινόταν σήμερα με τις κλιματικές αλλαγές, τις ξηρασίες, το σχεδόν στέγνωμα και των υδροφόρων οριζόντων; Τι θα πίναμε στο Ηράκλειο και ανατολικά; Πορτοκαλάδες;).
• Βλέπω και στις εφημερίδες τον κακό χαμό με τις κοπές των πεύκων στο Ηράκλειο. Ναι, εκείνων που πέφτουν και σκοτώνουν ακαριαία ανθρώπους. Εκτός του ότι πεθαίνουν πευκόπληκτοι, (αλλά ακαριαία) υπάρχει άλλο κακό που κάνουν τα γεροντόπευκα και τα κόβει ο υπεύθυνος αντιδήμαρχος; Απλά σκοτώνουν ή απειλούν με «ακαριαίο» θάνατο!
Στη ζυγαριά λοιπόν, να δούμε πόσοι και ποιοι θα πάνε με το μέρος του Χάροντα.
• Χρειάζεται όμως και αλλού ζυγαριά για να κατανοήσουμε τι χάνουμε και τι παίρνουμε. Για το τόπο μου λέω εκεί στο Ωραιοροπέδιο Λασιθίου.
Πολύχρονες προσπάθειες και έκτακτα γεγονότα (όπως κατακρήμνιση ενός βράχου στον Άνω Σπήλιο, εκεί στο Δικταίον Άντρον με τους χιλιάδες επισκέπτες), υπέμνησαν την ανάγκη αναβάθμισης του Σπηλαίου, βελτίωση της πρόσβασης για να αυξηθεί η επισκεψιμότητα της περιοχής (και τα έσοδα όλων) και κυρίως εξασφάλιση των επισκεπτών από κίνδυνο διαγραφόμενου ατυχήματος που εδώ και πολλά χρόνια θεωρούν ορατό αρμόδιοι σπηλαιολόγοι που επιθεώρησαν τον χώρο.
Με διάφορες υπηρεσιακές περιπέτειες, φαίνεται πως φθάσαμε επιτέλους στο ζητούμενο moment. Η ΥΠΠΟ, κ. Λ. Μενδώνη έφερε στο σημείο της υλοποίησης τα υπεσχημένα από πολλά χρόνια. Και άρχισαν τα δύσκολα…
>Η χρηματοδότηση (κάπου δεκαπεντέμιση+ εκατομμύρια (15,5 μιλιούνια ευρώ) έχει ημερομηνία λήξης (μάλλον τέλος επόμενου χρόνου).
>Το σπήλαιο θα πρέπει να κλείσει ΠΡΟΣΩΡΙΝΑ για την εκτέλεση του έργου.
(οι επαγγελματίες της περιοχής παραπονούνται για την αναμενόμενη προσωρινή
απώλεια εσόδων).
>Εάν ματαιωθεί η εκτέλεση του έργου, υπάρχει ο άμεσος κίνδυνος να κλείσει το Σπήλαιο ΕΠ´ ΑΟΡΙΣΤΟΝ! για λόγους ασφαλείας των επισκεπτών (απόφαση λογική και αναγκαία και αναμενόμενη από το ΥΠΠΟ, μέχρι την επόμενη ευκαιρία χρηματοδότησης).
-Το δίκιο όλων είναι προφανές!
Πού γέρνει όμως η ζυγαριά;