– Ένα μεγάλο χωριό ξεκληρίζεται κάθε χρόνο και προπαντός νέοι και παιδιά στον εμφύλιο πόλεμο της ασφάλτου Διογένη!
– Μήστητή μου κύριε! Και ήντα κάνουνε μπρε οι αρμόδιοι; Δεν τα θωρούνε;
– Ποιοί αρμόδιοι Διογένη, είδες εσύ κάνενα;-οϊ… Μα γιάντα δε βάνουνε μπρε κάμερες στσί δρόμους, γροικώ και λένε;
– Διότι τις απαγορεύει Δ. η δημόσια αρχή, προσωπικών δεδομένων!
– Και ηντάνε, κοινά; Δεν έχουνε αυτοί παιδόγγονα;!
– Μάλλον όχι Δ. διότι αν είχανε και πάθαινε κάποιο κανένα θε μου ξεμήστεψε κάποιο θανατηφόρο δυστύχημα, θα άλλαζαν γνώμη.
– Καλά, και το κράτος ήντα κάνει;
– Καλά είναι, δόξα το θεό…
– Μ’αυτό έπρεπε να βάνουνε ανθρώπους απούχουνε κοπέλια ε; Μα γιάντα είπες πως τσι απαγορεύουνε τις κάμερες;
– Διότι Διογένη, ξέρεις τι είναι να είσαι μεσ’ταμαξι και να σε δει η κάμερα; Είναι έγκλημα!..
– Έ βαγγελίστρα μου! Ντα άμα είναι ετσά, δεν τσι θωρούνε στσι δρόμους που προπατούνε χιλιάδες ανθρώπους;
– Διαφορετικά είναι Δ. διότι μέσα στο αμάξι μπορεί να είναι κάποιος παραβάτης, ή κάποιος να είναι με κάποια κοπέλα!
– Έ, άμα είναι ετσά, καλύτερα να σκοτώνονται τα κοπέλια μας!… Ντα κιεπαέ μαθές, δεν έπρεπε να βαλουνε στα σταυροδρόμια του χωριού μας απόκιανά τα σωμαράκια, απού γλακούνε και περνουνε από τα σταυροδρόμια χωρίς να ελεγχουνε ούτε να πηγαινουνε πιο σιγά; Να, παραλίγο οψές να πλακώσει ένα κοπελάκι μια μηχανή και ευτυχώς επρόλαβα και τόσυρα στη μπάντα!
– Αυτή Δ. είναι πάλι μια άλλη αρχή που απαγορεύει λέει κι αυτή τα σωμαράκια! Σαυτά τα επικίνδυνα σημεία!
– Μα ήντα αρχές είναι τούτεσάς, ας εκάτεχα και γώ!
– Αυτό έπρεπε Δ. κανονικά, να υπήρχανε άλλες έξυπνες μέθοδοι, που να απαγορέψουνε αυτές τις αρχές, οι οποίες απαγορεύουνε να σώζονται ζωές στους δρόμους!…
– Ετούτονά απούπες εδά είναι το καλύτερο! Μα βρίσκονται έξυπνοι;!..
– Τα μισά θανατηφόρα γίνονται μέσα στις πόλεις και τα χωριά!
– Οι ταμπέλες γράφουνε 30 και 40 χιλ. και εδώ τρεχουνε πάνω από 60 έως και 90 χιλ. Άμα δεις ένα να πηγαίνει κανονικά να μου “τρυπήσεις” τη μύτη! – Ε, να’χαμε δα τσι χωροφυλάκους απούχαμε στα χωριά παλιά, να σου πω εγώ!..
– Άλλο μεγάλο λάθος Διογένη κι αυτό. Το χωριό ήτανε όλο μια παιδική χαρά για τα παιδιά, τώρα έγινε φόβος και τρόμος η χαρά!.. Όταν περνάς Δ. σταυροδρόμι, έπρεπε να αφήνεις το γκάζι και να βάζεις το πόδι σου πάνω από το φρένο. Αν δεν το’ ΧΑ κάποτε που πέρασε ένα 3χρονο παιδάκι ξαφνικά μπροστά μου, θα το’χα σκοτώσει! Αντιθέτως όλοι, μα όλοι, αντί φρένο και προσοχή, περνάνε τα σταυροδρόμια και ό,τι πάρει ο χάρος!
– Είδες, να’χανε τα σωμαράκια; Μόνο κιανά δα τους σταματούσανε.
– Λέω σε κάποιο νέο Δ. μάλλον μεσόκοπο γιατί είχε και 3 παιδάκια. Να σου κάμω μια παρατήρηση του λέω αν θέλεις; Λέει ναι. Το ξέρεις έτσι πως τρέχεις υπερβολικά και περνάς και τα σταυροδρόμια σαν να μην υπάρχουνε, αν καμιά φορά από τις πολλές θεός φυλάξει, περνά ένα παιδάκι με το ποδηλατάκι ως συνήθως, και το σκοτώσεις, ξέρεις τι θα πάθεις;! Πρώτον θα είσαι ένας φονιάς, δεύτερο, θα πουλήσεις το αμάξι σου, την περιουσία και το σπίτι σου, για να αποζημιώσεις το θύμα, θα χαραμίσεις τη ζωή σου μέσα στη φυλακή, θ’αφήσεις τα παιδιά σου ορφανά, πεινασμένα, και χωρίς αποκατάσταση, θα καταστρέψεις δύο οικογένειες, του παιδιού τη δική σου και των γονιών σου, θα σε φάνε οι τύψεις για το κακό, το θρήνο που προκάλεσες!
Το θέλεις αυτό; Τότε ξύπνησε και συνειδητοποίησε την κατάσταση, και είπε όχι δεν το θέλω… έχεις δίκιο, σου δίνω το λόγο μου θείε ότι θα προσέχω και δεν θα ξανά τρέχω. Και πράγματι από τότε όχι μόνο δεν έτρεχε ξανά, αλλά έγινε και πιο καλός και συνετός οδηγός. Πού είναι λοιπόν η σωστή ενημέρωση και η σωστά παιδεία;!
– Ετούτονά απού τούπες, να το λέγανε σε όλους;!