-Τώρα ζούμε τη… δεύτερη κρίση του… ΣΥΡΙΖΑ!
Ανεβαίνουμε το βουνό (τοn Γολγοθά μάλλον) το οποίο ήτανε 1.000 μέτρα. Είχαμε φτάσει στα 700. Ήρθανε οι ΣΥΡΙΖΑνέληδες και μας γυρίσανε πίσω πάλι στα 300 μέτρα! Αρχίσαμε ξανά να ανεβαίνομε -να ανεβαίνομε, αλλά πιο κουρασμένοι, πιο ταλαιπωρημένοι, πιο πεινασμένοι, πιο εξαντλημένοι, χρεωμένοι! Κοντεύομε μετά από 3 χρόνια να φτάσομε στο ίδιο σημείο!
Άμα γυρίσεις πίσω στον κατήφορο δύσκολα ξανά ανεβαίνεις, διότι χάνεις τις δυνάμεις σου, καθώς και οι άλλοι που σε περιμένουνε στην κορυφή να σου πούνε… μπράβο, τώρα σας έχομε εμπιστοσύνη, μπορείτε να τα βγάλετε πέρα μόνοι σας πάρετε και το… πριμ!Αυτά τα πισωγυρίσματα μάς φάγανε, πότε με τον ένα αντιμνημονιακό, πότε με τον άλλο!
Το ‘χω πει πολλές φορές και θα το ξαναπω γιατί με τρώει μέσα μου και δεν μπορώ να κρατηθώ!Αν από το 10 (ας αφήσω το 4-9 όπου κάποιος κρύβεται εκεί μέσα και δε μιλάει) δεν εφεύρισκαν την… πατέντα την αντιμνημονιακή, για λόγους ευνόητους και έσμιγαν όλα τα κόμματα, μαζί να βάλουνε πάνω απ’ όλα την πατρίδα τους και όχι τα κομματά τους και τον εαυτό τους όπως κάνανε οι άλλες χώρες, στο δεύτερο χρόνο ή τον τρίτο θα ‘χάμε βγει στις αγορές, θα ‘χαμε αποκτήσει την απαραίτητη σιγουριά και εμπιστοσύνη, ή μάλλον δεν θα χάναμε καθόλου την εμπιστοσύνη και την αξιοκρατία μέσα και έξω, που είναι το Α και το Ω σε μια τέτοια οικονομική κρίση.
Λέτε να μην τα ξέρανε αυτά οι 300;Τα… ξέρανε; Κιαμέ γιατί μας ταΐζουνε σανό και μας πουλάνε εντιμότητα, πατριωτισμό… (κοροϊδία και εμπαιγμό;!).Γιατί, αν θέλανε δεν παίρνανε παράδειγμα τις άλλες χώρες;Να πάρουνε παράδειγμα την Κύπρο, ελληνικά μιλάνε κι αυτοί, δεν είναι δύσκολο. Αλλά μάλλον το πιο δύσκολο είναι γι’ αυτούς να συνεννοηθούνε στα… ελληνικά! Έτσι προτιμήσανε να τους τα επιβάλουνε οι ξένοι με το ζόρι στα… ξένα!
Αν η προτεραιότητά τους δεν ήτανε η εξουσία αλλά ο δύστυχος λαός, θα είχανε μονιάσει όπως θα κάνανε σε περίπτωση πολέμου (αλλά εκεί δεν έχουνε να χάσουνε ψήφους αντιθέτως παίρνουνε. Επιπλέον και εύσημα!), θα είχανε κάνει από μόνοι τους ένα πρόγραμμα εξόδου από την κρίση πιστευτό, λογικό, ανγακαίο κ.λπ. και θα το πήγαιναν μόνοι τους στους Ευρωπαίους. Ορίστε κύριοι το πρόγραμμά μας, το οποίο όλοι μαζί το αποφασίσαμε με πόνο ψυχής. Πιστεύομε σ’ αυτό και ότι όλοι μαζί σαν μια γροθιά θα το εφαρμόσομε για το καλό της χώρας μας, να την βγάλομε από την κρίση.
Μπράβο… αρχαιοέλληνες σοφοί, θα μας πούνε, κι εμείς αφού, είσαστε έτσι, θα σας βοηθήσομε, όπως μπορούμε!