Το μεγαλειώδες συλλαλητήριο της περασμένης Κυριακής στη Θεσσαλονίκη για το Σκοπιανό αναμφίβολα έστειλε πολλαπλά μηνύματα με πολλούς αποδέκτες.
Κατ’ αρχάς σκόρπισε στους πέντε ανέμους τις προσπάθειες όλων εκείνων οι οποίοι ήθελαν να υπονομεύσουν κάθε μαζική αντίδραση του ελληνικού λαού στις μεθοδεύσεις για δήθεν λύση στο Σκοπιανό άρον-άρον και χωρίς να αναγκαστούν οι Σκοπιανοί να σταματήσουν την καπηλεία του ονόματος της Μακεδονίας μας και να εξαφανίσουν κάθε αλυτρωτισμό έναντι της πατρίδας μας.
Είναι γνωστό άλλωστε ότι εδώ και καιρό τα διάφορα παπαγαλάκια διεμήνυαν προς κάθε κατεύθυνση ότι η Ελληνική κοινή γνώμη έχει δήθεν κουραστεί από την μη επίλυση του Σκοπιανού και ότι δεν πρόκειται να αντιδράσει σε καμία περίπτωση ακόμη και έναντι της πιο επαίσχυντης δήθεν λύσης.
Ακολούθως εμφάνισαν την όλη υπόθεση εκλογής Ζάεφ ως μια μεγάλη ευκαιρία τη στιγμή που διάφοροι Σκοπιανοί αξιωματούχοι «πουλώντας τρέλα» ζητούσαν από την ελληνική πλευρά να σταματήσει να χρησιμοποιεί το όνομα της Μακεδονίας και να αλλάξει το όνομα του αεροδρομίου Μακεδονία στη Θεσσαλονίκη, του Πανεπιστημίου Μακεδονία, της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
Η μαζικότητα του συλλαλητηρίου που πολεμήθηκε άμεσα ή έμμεσα από όλα τα μνημονιακά και νεομνημονιακά κόμματα αλλά και από διάφορους άλλους θεσμούς υποδηλώνει την αποφασιστικότητα και τον γνήσιο πατριωτισμό του ελληνικού λαού, ο οποίος διατράνωσε ότι η Μακεδονία είναι μία και ελληνική.
Έχοντας βιώσει τη μνημονιακή φτωχοποίηση, την ανεργία και το πετσόκομμα μισθών και συντάξεων, οι εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές σε ένα κλίμα έντονης αγανάκτησης από τα καμώματα της κυβέρνησης στο σκοπιανό έστειλαν το μήνυμα: Ως εδώ και μη παρέκει. Έστειλαν το μήνυμα ότι δεν πρόκειται να δεχθούν την εθνική ταπείνωση που συνιστά οποιαδήποτε συμφωνία για χρήση του ονόματος της Μακεδονίας μας από τους Σκοπιανούς.
Οι μνημονιακοί κονδυλοφόροι επιχείρησαν να παρουσιάσουν όσους συμμετείχαν στο συλλαλητήριο ως ακροδεξιούς, χρυσαυγίτες και χουντικούς. Με τον τρόπο αυτό βέβαια αναβαθμίζουν τη Χρυσή Αυγή, καθώς της αποδίδουν δυνατότητα διοργάνωσης τεράστιων Συλλαλητηρίων παρότι γνωρίζουν ότι κάτι τέτοιο δεν θα μπορούσε να γίνει. Επιπλέον με τον τρόπο αυτό οι κυβερνητικοί κονδυλοφόροι πολώνουν το κλίμα με στόχο τον εκφοβισμό των πολιτών που εγκαταλείπουν μαζικά τον ΣΥΡΙΖΑ στοχεύοντας έτσι στην επανασυσπείρωση γύρω από την ηγεσία της Κουμουνδούρου.
Από την άλλη πλευρά όσοι προσπάθησαν να παρουσιάσουν το συλλαλητήριο ως μια διαμάχη στο πλαίσιο της Δεξιάς είναι βέβαιο ότι προσπαθούν να τετραγωνίσουν τον κύκλο, καθώς ούτε η ίδια η ΝΔ δεν θα μπορούσε να οργανώσει ένα τόσο μαζικό συλλαλητήριο, πολύ δε περισσότερο μια μερίδα βουλευτών της. Επομένως, όποιοι νομίζουν ότι αυτή η συγκέντρωση ήταν ένα Δεξιάς, που κατάφερε να συγκεντρώσει 400.000 με 500.000 κόσμο, πλανώνται πλάνην οικτράν.
Το συλλαλητήριο κατά τη γνώμη μας καταδεικνύει τις βαθιές διεργασίες οι οποίες έχουν συντελεστεί και συντελούνται τα τελευταία χρόνια στη μνημονιακή Ελλάδα, καθώς το 40% του πληθυσμού που ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας και οι στρατιές των ανέργων έχουν αρχίσει να διαμορφώνουν ένα έντονο αντισυστημικό προφίλ το οποίο λόγω της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ δεν συγκινείται πλέον από αριστερές απόψεις.
Ο κοινωνικός αποκλεισμός βαθαίνει δημιουργώντας μια άλλη Ελλάδα, η οποία απαξιώνει τη Βουλή και τα παρόντα κοινοβουλευτικά κόμματα, αναζητά εναλλακτική πολιτική έκφραση, την οποία όμως μέχρι στιγμής δεν μπορεί να αποκρυσταλλώσει, λόγω τόσο της πολυδιάσπασης στον δημοκρατικό, πατριωτικό, αντισυστημικό, αντιμνημονιακό χώρο όσο και της φίμωσης που έχουν επιβάλει τα διάφορα ΜΜΕ.
Η εμπειρία από τις άλλες χώρες της δυτικής Ευρώπης έχει καταδείξει ότι οι δυνάμεις του λεγόμενου συνταγματικού τόξου στάθηκαν ανίκανες να ενστερνιστούν τις αγωνίες των φτωχών και συνάμα αντισυστημικών κοινωνικών στρωμάτων, που η παγκοσμιοποίηση τα έσπρωξε στην άκρη και στις παρυφές της κοινωνίας, με αποτέλεσμα να καπελωθούν από τη Λεπέν και τους συν αυτή.
Όπως επισήμανα και σε συνεντεύξεις μου στα ΜΜΕ, ο σημερινός πολιτικός κόσμος αδυνατεί να συλλάβει τις διεργασίες που συντελούνται στη φτωχοποιημένη Ελληνική κοινωνία, όπως ακριβώς συνέβη και το 2011 όταν η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ αλλά και τα άλλα κόμματα αδυνατούσαν να συλλάβουν τις διεργασίες που γίνονταν στις πλατείες. Κάτι αντίστοιχο λοιπόν συμβαίνει και τώρα, αλλά με φόντο τα εθνικά θέματα και ιδίως το Σκοπιανό.
Εμείς ως ΕΛΛΑΔΑ- Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ από την πρώτη στιγμή ταχθήκαμε αλληλέγγυοι με τη διοργάνωση του συλλαλητηρίου καλώντας δημόσια τους πολίτες να συμμετάσχουν μαζικά. Και παρότι τα συστημικά ΜΜΕ επιχείρησαν κυριολεκτικά να εξαφανίσουν την παρουσία μας και συμμετοχή μας στο συλλαλητήριο η στήριξη που δεχθήκαμε από τους πολίτες που συμπορεύτηκαν μαζί μας στην οδό Νίκης, στο Λευκό Πύργο και στον χώρο της συγκέντρωσης μάς δίνει δύναμη για να συνεχίσουμε ακόμη πιο δυνατά, ακόμη πιο αποφασιστικά γιατί υπάρχει για την ΕΛΛΑΔΑ, Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ και στο Σκοπιανό.
Ζητούμενο πλέον σ’ αυτή τη φάση είναι η ενίσχυση του πατριωτικού κινήματος και η διερεύνηση των όρων και προϋποθέσεων υπό τις οποίες το δυναμικό αυτό κίνημα θα μπορούσε να συστρατευθεί και στο κοινωνικό πεδίο, ανατρέποντας τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, σταματώντας τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς και διαμορφώνοντας τους όρους προκειμένου όλοι ΜΑΖΙ να πετάξουμε την τρόικα και τους τοκογλύφους δανειστές έξω από την πατρίδα μας για να ξαναπάρουμε πίσω την ΕΛΛΑΔΑ.
*Ο Νότης Μαριάς είναι πρόεδρος του κόμματος ΕΛΛΑΔΑ- Ο ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, ευρωβουλευτής, καθηγητής Θεσμών ΕΕ στο Πανεπιστήμιο Κρήτης