Με αυξήσεις φόρων και εισφορών, με θεόρατα ΦΠΑ, με ΕΝΦΙΑ, με κρατήσεις, με περικοπές συντάξεων, με απαιτήσεις για εξοντωτικά πλεονάσματα, με μείωση του αφορολογήτου, με κατασχέσεις σπιτιών και καταθέσεων… μας στύβουν, μας ξεζουμίζουν.
Τι υπόλοιπο τελικά μένει στον έλληνα εργαζόμενο ή συνταξιούχο για να ζήσει; Χώνουν το χέρι τους στην τσέπη μας και ψάχνουν να βρουν και να μας πάρουν και το ένα ευρώ, που μερικοί το έχουν για να αγοράσουν ένα καρβέλι να μη λιμοκτονήσουν. Νεαροί επιχειρηματίες, που ξεκίνησαν με όρεξη, απογοητευμένοι δηλώνουν ότι αναγκάζονται να κλείσουν την επιχείρησή τους: γραφειοκρατία, capital controls, φόροι, εισφορές… Δεν τα βγάζουν πέρα.
Ξεδοντιασμένοι γέροντες (πού να περισσέψουν χρήματα για οδοντίατρο!) παραπονιούνται για την άγρια αρπαγή της σύνταξής τους. Νεαρές μητέρες κλαίνε, γιατί τις πετάνε έξω από το σπίτι τους που κατάσχεται. Απελπισμένοι νεαροί, πτυχιούχοι πανεπιστημίου, κάποιοι και με διδακτορικά, με διπλά πτυχία… δηλώνουν ότι φεύγουν στο εξωτερικό για να μπορέσουν να ζήσουν
. Στην Ελλάδα είναι αδύνατο να κάνεις καριέρα, να δημιουργήσεις οικογένεια και να ευτυχήσεις. Το λένε στην τηλεόραση, το σχολιάζει ο ρεπόρτερ. Τελικά, με τις διάφορες φορολογίες, αρπάζουν ακόμη και το υστέρημά μας.
Θέλουν να δημιουργήσουν, λέει, οικονομικά περισσεύματα! Και από αυτά τα «περισσεύματα» ή «πλεονάσματα» δίνουν σε κάποιους ένα ψευτοεπίδομα, άπαξ εντός του έτους. Και αυτό το ονομάζουν προνοιακή πολιτική (κράτος προνοίας!). Θέλησαν μάλιστα να το βαφτίσουν δέκατη τρίτη σύνταξη. Ενδιαφέρονται, λέει, για τους αδυνάτους, να μην πεθάνουν από την πείνα…
Και διαλαλούν ότι μας βγάζουν από τα μνημόνια. Ότι απαλλασσόμαστε από δεσμεύσεις. Μόνοι μας, λένε, οι Έλληνες θα κανονίζομε πια την οικονομία μας (να σας πω την αλήθεια, εγώ αυτό πολύ το φοβάμαι) και το μέλλον μας. Επιτέλους οι έλληνες βουλευτές θα κυβερνούν την Ελλάδα. Όχι οι ανάλγητοι εταίροι μας.
Μα αυτό, με τόσες εκ των προτέρων νομοθετημένες δεσμεύσεις, είναι δυνατό να γίνει; Με δεμένα τα χέρια και τα πόδια, πώς είναι δυνατόν να κυβερνήσει ελεύθερα όποιος κι αν ανεβεί στην εξουσία μετά τις επικείμενες εκλογές;
Έξοδος από τα μνημόνια με αυστηρή επιτήρηση και δεσμεύσεις από τους εταίρους μας μέχρι το 2060… Από ό,τι καταλαβαίνω – γιατί κάπως μπερδεμένα μας τα λένε – εκείνο που πήραμε από το τελευταίο eurogroup είναι 15 δισ. (δάνειο ξανά;) και δέκα χρόνια επιμήκυνση αποπληρωμής του χρέους μας. Όχι κούρεμα. Καμία διαγραφή χρεών.
Δηλαδή σαχλαμάρες. Προς τι λοιπόν οι χαρές και οι πανηγυρισμοί των Συριζαίων; Τι εμπαιγμός! Την διαρκή και ατελείωτη λιτότητα με αυστηρότατη επιτήρηση και ελέγχους ανά τρίμηνο την ονομάζουν καθαρή έξοδο από τα μνημόνια! Τουλάχιστον με τα μνημόνια παίρναμε δάνεια από τους εταίρους μας με χαμηλά όσο να πεις επιτόκια. Από τις αγορές με τι επιτόκιο θα δανειζόμαστε; Ο Θεός να μας βοηθήσει…
Και φεύγοντας οι τωρινοί φορτώνουν ξανά το κράτος διορίζοντας «πλαγίως» δημόσιους και κοινοτικούς υπαλλήλους (είναι ή θα γίνουν με τον διορισμό «ημέτεροι». Έτσι σκέφτονται) που η οικονομία μας δεν αντέχει να τους μισθοδοτεί. Ξανά τα ίδια. Μυαλό δεν βάλαμε.
Και από την άλλη μεριά, από την Τουρκία, ο Ερντογάν τον χαβά του: εξακολουθεί να εξαπολύει απειλές εναντίον της Ελλάδος. Όσο για το σκοπιανό, δυστυχώς βάλαμε το φίδι μέσα στον κόρφο μας χωρίς να το αντιληφθούμε. Τι κατάσταση…
*Ο Αιμίλιος Ψαθάς είναι εκπαιδευτικός