Σε πρόσφατο δημοσίευμα γνωστής ειδησεογραφικής ιστοσελίδας που αφορούσε τις διατροφικές συνήθειες του πρωθυπουργού, αποκαλύφθηκε το αγαπημένο του δεκατιανό. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, «ο κ. Μητσοτάκης ζητεί μόνο επτά αμύγδαλα για κολατσιό. Αυστηρά επτά».

Και μπορεί μεν τα αμύγδαλα να αποτελούν το αγαπημένο δεκατιανό του πρωθυπουργού, όμως εκείνο που δεν μας αποκάλυψε η ιστοσελίδα που έχει αναλάβει το ρόλο να φιλοτεχνεί το ανθρώπινο προφίλ του Έλληνα πρωθυπουργού, είναι το πώς επελέγη ο αριθμός τους; Γιατί να είναι αυστηρά επτά τα αμύγδαλα;

Ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης φαντάζομαι να γνωρίζει το λόγο, τον οποίο εμείς αγνοούμε. Αυτή η απορία όμως άφησε ένα κενό στην περιέργειά μας, που μοιραία «πυροδότησε» τη φαντασία μας, αλλά και το δικαίωμα να ερμηνεύσουμε με όρους πολιτικούς τη συνήθεια αυτή του πρωθυπουργού.

Όλοι όσοι διετέλεσαν πρωθυπουργοί σε τούτη τη χώρα, μας είχαν συνηθίσει κατά το παρελθόν να κάνουν χρήση του πλεονεκτήματος του αιφνιδιασμού, κάθε φορά που προκήρυσσαν πρόωρες εκλογές. Ο τωρινός πρωθυπουργός μας αιφνιδίασε πρόσφατα για το αντίθετο.

Έσπευσε, με κατηγορηματικό τρόπο μάλιστα, να κάνει δήλωση, όχι για το πότε θα γίνουν οι επόμενες εκλογές, αλλά για το πότε δεν θα γίνουν, θέτοντας έτσι ένα τέλος σε  μια παρατεταμένη εκλογολογία που είχε κατακλύσει την πολιτική ζωή του τόπου.

Μια εκλογολογία όμως για την οποία ευθύνεται ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης, αφού σε προηγούμενες συνεντεύξεις του είχε υπαινιχτεί την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, ως αναγκαιότητα για να αποφευχθεί ένα παρατεταμένο τοξικό πολιτικό κλίμα, το οποίο θα καλλιεργούσε, κατά τον ίδιο, η αντιπολίτευση.

Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι η πρόωρη προσφυγή στις κάλπες μέσα στο φθινόπωρο, ήταν στις προθέσεις του πρωθυπουργού, αφού ακόμα και φιλοκυβερνητικοί κύκλοι το επιβεβαίωναν μέχρι πρότινος, δίνοντας μάλιστα και ημερομηνίες, ενώ οι υπουργοί «είχαν αφήσει κάτω τα μολύβια» και προετοίμαζαν την επόμενη εκλογική τους μάχη.

Σίγουρα όμως κάτι άλλαξε την τελευταία στιγμή στα σχέδια του πρωθυπουργού για να ακυρώσει κατηγορηματικά όλα αυτά τα προεκλογικά σενάρια. Μάλιστα, την απόφασή του να μην πάει σε πρόωρες εκλογές μέσα στο 2022, συνόδευε συγκεκριμένο αφήγημα με το οποίο δεσμεύτηκε να μην παραβεί τον λόγο του, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα αμφισβητηθεί η πολιτική του αξιοπιστία.

Τους λόγους που οδήγησαν τελικά τον κ. Μητσοτάκη να μην πάει σε πρόωρες εκλογές μέσα στο τρέχον έτος, μπερδεύοντας ακόμα και τους συνεργάτες του, τους γνωρίζει μόνον εκείνος. Προφανώς με τα τωρινά δεδομένα μέτρησε τα «κουκιά» του, ή καλύτερα τα «αμύγδαλά» του, και έλαβε αυτήν την απόφαση.

Θα επιχειρήσουμε, με όρους πολιτικής αφαίρεσης, να προσεγγίσουμε αυτούς τους λόγους, σε καθένα από τα επτά «αμύγδαλα» του προέδρου. Να παρατηρήσουμε επίσης ότι, το πλήθος τους είναι περιττός αριθμός και αυτό αποκλείει ισοψηφίες ανάμεσα στα υπέρ και τα κατά και επιτρέπει την έκβαση του όποιου αποτελέσματος. Ας δούμε λοιπόν ένα-ένα τα πολιτικά «αμύγδαλα» του προέδρου:

Το πρώτο είναι αναμφίβολα μεγάλο «πικραμύγδαλο» και αφορά την ακρίβεια, την ύφεση, τον πληθωρισμό, την ενεργειακή κρίση και την δύσκολη οικονομική κατάσταση που θα πρέπει να διαχειριστεί ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του μέχρι και τις γιορτές των Χριστουγέννων, στην Ελλάδα της συνεχούς κρίσης και της ενσκήψασας πανδημίας.

Ο «δύσκολος χειμώνας» τον οποίο επικαλέστηκε ο κ. Μητσοτάκης, δεν εξαντλείται στα πλαίσια των τριών τελευταίων μηνών του έτους. Αντίθετα, ο χειμώνας αυτός «θα δείξει τα δόντια του» κατά τους πρώτους μήνες του 2023, μέσα στους οποίους κατά πάσα πιθανότητα θα έχει οριστεί και η ημερομηνία των επόμενων εθνικών εκλογών. Έτσι, το μεγάλο «στραπάτσο» του χειμώνα θα συμπέσει με την «μέθη» της προεκλογικής περιόδου.

Το δεύτερο επίσης «πικρό αμύγδαλο» και μεγάλο «αγκάθι» για τον κ. Μητσοτάκη, είναι ο ισχύων εκλογικός νόμος. Μάλλον κάτι άλλαξε τελευταία και ο πρωθυπουργός πήρε την απόφαση να μην επιδιώξει οποιοδήποτε κυβερνητικό σχήμα συνεργασίας, δηλώνοντας με νόημα ότι, «οι μόνες σταθερές κυβερνήσεις είναι οι μονοκομματικές». Εν τω μεταξύ, στο χρόνο που θα κερδίσει θα επιδιώξει σίγουρα την αλλαγή του εκλογικού νόμου, ώστε οι δεύτερες εκλογές να μην γίνουν με το νόμο του 2020, αλλά με νέο νόμο που να δίνει αυτοδυναμία στο πρώτο κόμμα με ακόμα χαμηλότερο ποσοστό.

Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα θα έχει την ευκαιρία να ενισχύσει την παροχολογία του, παραπέμποντας στις μελλούμενες παροχές του 2023, αλλά και ταυτόχρονα να θέσει διλήμματα στο εκλογικό σώμα. Τις όποιες αντιδράσεις που θα εγείρονται σίγουρα, εξαιτίας του αυξημένου κόστους ζωής, ευελπιστεί ότι θα τις «γητεύει» και πάλι με τα γνωστά «μαγικά» επιδοματάκια του, τα οποία όμως οι πολίτες, δείχνουν όχι μόνο να τα αποδέχονται, αλλά και να τα επιζητούν…

Ένα «αμύγδαλο» που δεν θα ήθελε σε καμιά περίπτωση να δοκιμάσει ο πρωθυπουργός, είναι το τρίτο, με τη «γεύση» του απρόοπτου. Όσο διευρύνεται το διάστημα μέχρι την προκήρυξη των εκλογών, τόσο θα ελλοχεύει και ο κίνδυνος της εμφάνισης κάποιου απροσδόκητου συμβάντος, είτε με την οσμή ενός σκανδάλου, είτε με την ορμή μιας φυσικής καταστροφής, ή ακόμα και με τη μορφή ενός θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο.

Το τέταρτο «αμύγδαλο» του κ. Μητσοτάκη έχει τη «γλυκιά γεύση» της υπεροχής και σχετίζεται με τις δημοσκοπήσεις, που ακόμα και μετά από τρία δύσκολα χρόνια διακυβέρνησης, όχι μόνο δεν καταγράφουν την αναμενόμενη φθορά της κυβέρνησης, αλλά εξακολουθούν να δείχνουν το κυβερνών κόμμα να προηγείται (μέχρι πρότινος και με διψήφιο ποσοστό) από το δεύτερο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, που δεν καταβάλλει όμως δυστυχώς καμία προσπάθεια για να αντιστρέψει το κλίμα και να καρπωθεί εκείνο την όποια φθορά της κυβέρνησης. Ευθύνες φέρει και σύμπασα η  αντιπολίτευση…

Το πέμπτο «αμύγδαλο» έχει τη «γεύση» της ικανοποίησης, από την καθολική στήριξη που απολαμβάνει ο πρωθυπουργός από τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους της χώρας και όχι μόνο. Αυτήν την στήριξη θα την ανταμείψει βεβαίως με κεφάλαια, που θα απορροφηθούν τους πρώτους μήνες του 2023 από τα ΕΣΠΑ και το Ταμείο Ανάκαμψης…

Στο έκτο «αμύγδαλό» του ο πρόεδρος «δοκιμάζει» την επικοινωνιακή του ομάδα, που αν κρίνουμε από τη μέχρι τώρα πορεία της, μόνο οφέλη του έχει επιφέρει. Πρόκειται αναμφίβολα για ικανούς ανθρώπους στο αντικείμενό τους, αφού έχουν καταφέρει να πείσουν τον κόσμο, έστω και με επικοινωνιακές υπερβολές, ότι η κυβέρνηση αυτή τα κάνει όλα σωστά, μετατρέποντας συχνά με «μαγικά τεχνάσματα», το «μαύρο» σε «άσπρο».

Στο έβδομο «αμύγδαλο» του κ. Μητσοτάκη, στο οποίο συναντάει και την τελευταία μπουκιά στο δεκατιανό του, βρίσκεται – σύμφωνα με τις παραδόσεις του λαού μας – «όλη η δύναμή του!». Αυτό το «αμύγδαλο» δεν θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει κάτι άλλο  από την τηλεόραση και γενικότερα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης της χώρας.

Μέσα, εξαιρετικά χρήσιμα, τα οποία σχεδόν στο σύνολό τους υποστηρίζουν σθεναρά την κυβέρνηση, με το αζημίωτο βεβαίως-βεβαίως, διαμορφώνοντας όμως την άποψη της κοινής γνώμης που καθορίζει και το αποτέλεσμα κάθε εκλογικής αναμέτρησης.

Ο πρωθυπουργός λοιπόν έβαλε στη σειρά τα «αμύγδαλα» του και μέτρησε σε αυτά τρία «πικρά» και τέσσερα «γλυκά», «αμύγδαλα». Τρεις λόγους «κατά» και τέσσερις «υπέρ» της απόφασής του να μην προκηρύξει τώρα πρόωρες εκλογές, αναλαμβάνοντας τελικά λιγότερα ρίσκα απ’ όσα αναμέναμε να εμπεριέχει αυτή του η απόφαση.

Όσο για την απορία μας, σχετικά με την προβεβλημένη συνήθεια του εγκρατή, ολιγαρκή και πειθαρχημένου πρωθυπουργού μας, να τρώει ακριβώς επτά αμύγδαλα για κολατσιό, αυτή τελικά λύθηκε, όταν διαβάσαμε άρθρο των «New York Times» του 2016, στο οποίο γίνεται εκτενής αναφορά στην «πειθαρχεία» του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Μπάρακ Ομπάμα, που δεν κατανάλωνε ανθυγιεινά snacks για κολατσιό κατά το διάστημα της προεδρίας του, αλλά προτιμούσε τα τρώει… επτά αμύγδαλα.

https://moschonas.wordpress.com