Προς το τέλος της δεκαετίας του 1910 έμενε σε ένα σπίτι στην Πλατεία Κορνάρου (περιοχή Βαλιδέ Τζαμί, όπως ονομαζόταν τότε) και έκανε στενή παρέα με ένα ζεύγος ιατρών, τον διακεκριμένο Λασιθιώτη (από τον Άγιο Γεώργιο του Οροπεδίου Λασιθίου) παθολόγο με ειδικότητα στο Παρίσι Καραβέλα και την οδοντίατρο σύζυγό του, Μαρία.
Το ζεύγος αργότερα μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη, όπου γνώρισε και συναναστράφηκε τον Βιαννίτη Γιώργο Βολωνάκη, στον οποίο ο Καραβέλας είπε δυο ιστορίες από τη ζωή του Κονδυλάκη.
Η πρώτη αφορούσε ένα περιστατικό στο σπίτι που έμενε όταν η Μαρία, η γυναίκα η οποία καθάριζε το σπίτι του Κονδυλάκη, παράκουσε τις εντολές του ηλικιωμένου λογοτέχνη.
Συγκεκριμένα, της είπε να καθαρίσει την καρέκλα με τα άχρηστα χαρτιά που είχε αφήσει πάνω, καθώς έγραφε και διόρθωνε τα χειρόγραφα, τα οποία έστελνε σε εφημερίδες και περιοδικά. Εννοείται ότι πάνω στο γραφείο του είχε πολλά έτοιμα χειρόγραφα, ανακατεμένα και ακατάστατα, τα οποία αφορούσαν ένα βιβλίο για τη Βιάννο που θα έστελνε στην Αθήνα για να τυπωθεί και ο συγγραφέας ονόμαζε το «στερνοβύζι» του.
Η Μαρία δεν κατάλαβε και έκαψε όλα τα χειρόγραφα, τα οποία βρίσκονταν πάνω στο γραφείο, στην ξυλόσομπα για να ζεσταθεί το δωμάτιο. Ο Κονδυλάκης βλέποντας τον κόπο τόσων μηνών χαμένο δεν έχασε το χιούμορ του και της είπε: «Καλά ήκαμες, μωρή Μαρία, άξιος ο μισθός σου, καλά ήκαμες» κι άρχισε να γελά.
Η δεύτερη ιστορία αφορούσε στον πονόδοντο του Κονδυλάκη, ο οποίος επισκέφθηκε την οδοντίατρο Μαρία, σύζυγο του ιατρού Καραβέλα. Η οδοντίατρος του εξήγησε ότι είχε πολλά δόντια χαλασμένα και ότι θα χρειαζόταν μια νέα οδοντοστοιχία με μια χρυσή γέφυρα. Έτσι, του έδωσε ραντεβού να πάρει τα μέτρα για την φτιάξει.
Από τότε όποτε έβλεπε τον Βιαννίτη λογοτέχνη του υπενθύμιζε το ραντεβού, αλλά αυτός επιμελώς το απέφευγε. Το ζευγάρι κατάλαβε ότι το πρόβλημα ήταν οικονομικό και ο ιατρός Καραβέλας με εύσχημο τρόπο του είπε ότι η πληρωμή μπορούσε να γίνει αργότερα, όποτε μπορούσε.
Με αυτή τη συμφωνία φτιάχτηκε η νέα οδοντοστοιχία, την οποία όμως δεν πρόλαβε να βάλει ο Κονδυλάκης, καθώς αρρώστησε, νοσηλεύτηκε στο Πανάνειο Νοσοκομείο και σύντομα απεβίωσε. Σε μια από τις τελευταίες επισκέψεις ο ιατρός Καραβέλας του είπε: «Δεν έχεις πράμα, Κυρ Γιάννη. Είσαι θεργιό!» και ο Κονδυλάκης με το γνωστό του καυστικό χιούμορ απάντησε: «Ναι, θεργιό, γιατρέ μου, αλλά θεργιό ψόφιο!». (Γ. Βολωνάκη, «Τα χειρόγραφα και η οδοντοστοιχία του Κονδυλάκη», «Βιαννίτικα Νέα» 15/7/1978)
*Ο Αγησίλαος Κ. Αλιγιζάκης είναι ιατρός ορθοπεδικός, πολιτισμολόγος