Το άρθρο 24 του Συντάγματος της Ελλάδας αναφέρεται στην προστασία του φυσικού και πολιτιστικού περιβάλλοντος. Δεν υπάρχει όμως εκεί καμία ρητή αναφορά στα ζώα, αφού αυτά συγκαταλέγονται στο φυσικό περιβάλλον. Αν και η προστασία των ζώων αποτελεί συμβατική υποχρέωση της Πολιτείας, αυτό δυστυχώς δεν συμβαίνει.
Η συνταγματική κατοχύρωση της προστασίας των ζώων, ήταν ένα αίτημα που έθεσε πριν από πέντε χρόνια η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία(Π.Φ.Π.Ο.), έτσι ώστε στην επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος, να περιλάβει ιδιαίτερη αναφορά στην προστασία των ζώων, με την προσθήκη διάταξης στο άρθρο 24. Σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, θα πρέπει τα ζώα να πάψουν πλέον να αντιμετωπίζονται από τον νομοθέτη ως αντικείμενα.
Το ελληνικό δίκαιο που αποτελεί ουσιαστικά μετεξέλιξη του ρωμαϊκού, αντιμετωπίζει κάθε τι που δεν είναι άνθρωπος ως αντικείμενο, ως ιδιοκτησία. Γνώμονας για την απονομή του δικαίου αποτελεί σύμφωνα με αυτό η κυριότητα της ιδιοκτησίας.
Η πρόταση για συνταγματική κατοχύρωση της προστασίας των ζώων κατατέθηκε στην παρούσα Βουλή, με πρωτοβουλία ομάδας 55 βουλευτών, (εκ των οποίων οι 52 είναι βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α) και με σχετικό αίτημα πρότεινε την προσθήκη διάταξης στο άρθρο 24, με ειδική αναφορά στην αναγκαιότητα προστασίας και ευζωίας των υπόλοιπων έμβιων όντων. Υπέρ της πρότασης ψήφισαν τότε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. οι ΑΝ.ΕΛΛ. το ΚΙΝ.ΑΛΛ. και ο ανεξάρτητος βουλευτής Γιώργος Μαυρωτάς, ενώ καταψήφισαν η Νέα Δημοκρατία, η Χρυσή Αυγή και η Ένωση Κεντρώων. Το Κ.Κ.Ε. επιφυλάχθηκε να τοποθετηθεί στην ολομέλεια.
Την αρχική όμως αισιοδοξία για την επίτευξη ενός στόχου που θα ικανοποιούσε χιλιάδες φιλόζωους συμπολίτες μας, διαδέχθηκε σύντομα η απογοήτευση, όταν η πρόταση ετέθη προς ψήφιση στην ολομέλεια. Υπέρ της πρότασης τάχθηκαν 92 μόνο βουλευτές, την καταψήφισαν 130 και 40 δήλωσαν «παρών». Το μοναδικό πολιτικό κόμμα που κράτησε ενιαία στάση ήταν το Κ.Κ.Ε. του οποίου όλοι ανεξαιρέτως οι βουλευτές υπερψήφισαν την πρόταση.
Εδώ αρχίζουν να συμβαίνουν και τα παράδοξα της υπόθεσης. Από τους 145 βουλευτές του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. υπερψήφισαν την πρόταση μόλις 69 και αυτός ήταν ουσιαστικά ο βασικός λόγος που η πρόταση απορρίφθηκε. Οι υπόλοιποι 76 έδωσαν με διαφορετικό τρόπο την αρνητική ψήφο τους.
Ανάμεσα όμως σε αυτούς συγκαταλέγονται και οι 14 βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος που είχαν υπογράψει το αίτημα για την προσθήκη της διάταξης στο άρθρο 24. Δηλαδή οι ίδιοι καταψήφισαν τη δική τους πρόταση! Τι άλλαξε άραγε; Τι μεσολάβησε στο διάστημα, από την κατάθεση της πρότασης έως την ψήφισή της; Τι ακριβώς έγινε είναι απορίας άξιον!
Η θετική ψήφος του πρωθυπουργού υπέρ της πρότασης που μειοψήφησε δεν υιοθετήθηκε από τους υπόλοιπους βουλευτές του κόμματός του, που ακολούθησαν την ψηφοφορία.
Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσε και η αρνητική ψήφος που έδωσε για τη συγκεκριμένη πρόταση το κόμμα των Οικολόγων Πράσινων, που συνεργάζεται με την κυβέρνηση. Στη συνέχεια βέβαια εξέδωσε ανακοίνωση, προσπαθώντας να δικαιολογήσει την αρνητική στάση του στο ζήτημα, με παιδαριώδεις εξηγήσεις που δεν έπεισαν όμως κανέναν νοήμονα.
Γιατί όμως συνέβησαν όλα αυτά και η μοναδική ευκαιρία για τη θέσπιση μέσω του Συντάγματος, ενός στοιχειώδους πλαισίου προστασίας των ζώων, ναυάγησε;
Η απάντηση νομίζω βρίσκεται στην ανακοίνωση που εξέδωσε η Κυνηγετική Συνομοσπονδία Ελλάδας (Κ.Σ.Ε.), αμέσως μετά την καταψήφιση της πρότασης από την ολομέλεια. Σε αυτήν την ανακοίνωση η Κ.Σ.Ε. ευχαριστεί θερμά και συγχαίρει τους βουλευτές που απέτρεψαν την προστασία των ζώων μέσω του Συντάγματος και μεταξύ άλλων προσθέτει: «Οι βουλευτές και τα κόμματα «άκουσαν» την Κ.Σ.Ε. και απέτρεψαν το ενδεχόμενο της εξίσωσης ανθρώπων και ζώων στο Σύνταγμα της χώρας μας.
Όλο αυτό το διάστημα που προηγήθηκε η Κ.Σ.Ε. επιδόθηκε σε ένα μπαράζ επαφών με το πολιτικό προσωπικό της χώρας και κατάφερε να πείσει τους περισσότερους από τους συνομιλητές της, για όλα αυτά που θα ακολουθούσαν εάν και εφόσον όλων των ειδών τα ζώα αποκτούσαν συνταγματικά δικαιώματα».
Βλέπετε, οι εκλογές δεν έρχονται μόνες τους! Οι κυνηγοί που είναι περισσότεροι πλέον και από τα θηράματά τους, φαίνεται πως αποτελούν για αρκετούς ακόμα παραδοσιακούς πολιτικούς «Μαυρογιαλούρους», υπολογίσιμη εκλογική μάζα, αγνοώντας όμως ίσως την ίδια στιγμή πως και οι φιλόζωοι είναι επίσης αρκετοί και βέβαια ψηφίζουν κι εκείνοι!
«Ο πολιτισμός ενός έθνους διακρίνεται από τον τρόπο, με τον οποίο οι άνθρωποι συμπεριφέρονται στα ζώα», σύμφωνα με τον Μαχάτμα Γκάντι.
Ένα δείγμα του δικού μας πολιτισμού δώσαμε κι εμείς με την ευκαιρία αυτή!
Στην πρόσφατη ολομέλεια της Ελληνικής Βουλής για την αναθεώρηση του Συντάγματος, δεν ναυάγησε απλά μια ευκαιρία για την συνταγματική κατοχύρωση των δικαιωμάτων των ζώων στη σύγχρονη Ελλάδα, αλλά ναυάγησε, δυστυχώς, η ανθρωπιστική συνείδηση και η αλληλέγγυα στάση του υποτιθέμενου «ανώτερου είδους», απέναντι στα ανυπεράσπιστα δυστυχισμένα πλάσματα της φύσης, που είναι καταδικασμένα να υφίστανται καθημερινά και με τον πλέον βάναυσο τρόπο την ανθρώπινη βιαιότητα.
Διαβάζοντας την άποψη του Αβραάμ Λίνκολν, αισθάνομαι πως έχουμε μπροστά μας αρκετό δρόμο ακόμα: «Είμαι υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων, όπως και των δικαιωμάτων των ανθρώπων… Αυτός είναι ο δρόμος του ολοκληρωμένου ανθρώπου»!