Είναι αλήθεια, ότι αυτό που βρίσκει κανείς με ευκολία ή όταν κάποιοι άλλοι εύκολα του το παρέχουν, σίγουρα δεν μπορεί να το εκτιμήσει, όπως πρέπει και όπως αρμόζει. Ιούνης του 1946, ο πρώτος μήνας του καλοκαιριού. Μια δύσκολη περίοδος μεταπολεμική, με πολλές στερήσεις, με νωπό τον όλεθρο και την καταστροφή, την πείνα και τις τόσες συμφορές που γνώρισε αυτός ο τόπος.

Παράλληλα όμως με έντονη την ελπίδα, αλλά και τη διάθεση για  νέο ξεκίνημα και μια προσπάθεια, πως όλα πρέπει να ξεχαστούν και να μπει μια νέα αρχή. Η πρωτεύουσα πρώτη δίνει το σύνθημα για κάτι τέτοιο. Ήδη ο καιρός έχει ζεστάνει για τα καλά και τα ζευγαράκια των ερωτευμένων γεμίζουν κάθε βράδυ τα πάρκα της Αθήνας, αφού ξέρουν ότι θα βρουν “άσυλο” και φυσικά καταφύγιο στις πυκνές φυλλωσιές, δίνοντας όρκους της αιώνιας αγάπης τους. Δεν υπάρχει κενό παγκάκι από νωρίς στα αθηναϊκά πάρκα. Το ηλεκτροφωτισμένο Πεδίο του Άρεως είναι ένας παράδεισος για τους νέους και τις νέες που λόγω της εποχής έχουν ανεβασμένο τον πυρετό της αγάπης τους!

Στα ίδια επίπεδα, με έντονο αέρα ερωτικής διάχυσης και ο λόφος του Φιλοπάππου, όπου οι ειδυλλιακές απόμερες γωνιές είναι αθέατες από τα περίεργα μάτια των περαστικών. Τα οικονομικά, όπως συνήθως συμβαίνει, ήταν άθλια και εκείνη την περίοδο για τη χώρα μας. Χαρές και πανηγύρια βέβαια για την τότε κυβέρνηση η οποία μαθαίνει, ότι θα εξασφαλίσει δάνειο 200.000.000 δολαρίων από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής.

Οι Έλληνες όμως είναι ανυπόμονοι, είχαν θυσιασθεί στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και περιμένουν πολλά από τις Μεγάλες δυνάμεις, οι οποίες διστάζουν. Η χρυσοφιλία αποτελεί το υπ’ αριθμόν ένα σοβαρό πρόβλημα για την ελληνική οικονομία. Η Τράπεζα της Ελλάδος αναγκάζεται να διαθέσει αρκετά χρήματα για να αγοράσει χρυσές λίρες, τις οποίες αγοράζει μετά μανίας ο κόσμος.

«Βρες μου λίρες και πάρε μου την ψυχή», έλεγαν αρκετοί. Την κυβέρνηση την απασχολεί έντονα η εξυγίανση των δημοσίων υπηρεσιών. Πολλοί ήταν οι υπάλληλοι που μέχρι τώρα είχαν πληρώσει ακριβά τις πολιτικές μεταβολές. Οι καπνιστές με μεγάλη δυσφορία πληροφορήθηκαν τις τιμές των τσιγάρων που καθορίστηκαν σε 1.05 δραχμές η τιμή τους. Τα τσιγάρα του δελτίου δεν καπνίζονταν, ήταν αληθινά «στούκας», όπως τα έλεγα, σωστό μπαρούτι και δεν διέφεραν από την κοπριά.

Τέτοιες μέρες έχουμε και το μεγάλο θαύμα στην φαρμακευτική επιστήμη που άνοιξε καινούργιους ορίζοντες στη θεραπεία πολλών ασθενειών. Η εφεύρεση της πενικιλίνης που γεμίζει τα φαρμακεία. Φορτία με πενικιλίνη ήρθαν με το υπερωκεάνιο «ΕΛΛΑΣ» από τη Νέα Υόρκη. Οι Αθηναίοι γιατροί δεν έχουν ακόμα πολλές γνώσεις για το νέο επαναστατικό φάρμακο. Όμως οι πανεπιστημιακοί γιατροί των νοσοκομείων δείχνουν πανευτυχείς γιατί η πενικιλίνη θα τους βοηθούσε να κάνουν καλά ασθενείς με σοβαρά προβλήματα. Η διεθνής ιατρική βιβλιογραφία μιλούσε για ένα θαύμα!

Οι άνθρωποι αρχίζουν να αποκτούν θάρρος και ελπίδα, δικαιολογημένοι άλλωστε, αφού τόσα είχαν περάσει. Αρχίζουν να γλεντούν, να γεμίζουν τα διάφορα εξοχικά κοσμικά κέντρα που το ένα άνοιγε πίσω από το άλλο. Και όσο ο καιρός προχωρούσε και η ζέστη του καλοκαιριού, έσπρωχνε διψασμένους για νυχτερινή ζωή τους Αθηναίους μέσα στους πανέμορφους κήπους με τα λουλούδια και τη δροσιά.

Πολλά τέτοια κέντρα και εστιατόρια είχαν επιταχθεί κατά το διάστημα της κατοχής. Τώρα ξαναλειτουργούν και η παλιά τους πελατέια βρίσκει στα γνώριμα αυτά λημέρια τον προπολεμικό της ευατό. Και ενώ όλα αυτά διαδραματίζονται στο «κλειόν άστυ» στην Αθήνα, το Ηράκλειο επί τη επετείω του τουφεκισμού των 62 Μαρτύρων θέλει να τιμήσει τους εθνομάρτυρές του.

Στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Μηνά τέσσερα χρόνια μετά πρόκειται να τελεσθεί μνημόσυνο μετά κόλλυβων και στη συνέχεια τρισάγιο. Αμέσως ύστερα απ’ αυτά κλήρος και λαός μετέβησαν στον τόπο του μαρτυρίου, όπου έγινε παρουσία των συγγενών τους η εναπόθεση των ιερών οστών στην κατασκευασθείσα κρύπτη. Επίσης, από τον εντόπιο Τύπο της εποχής, μαθαίνουμε ότι στην πόλη μας, κατά την τρέχουσα διανομή χορηγήθηκε μια οκά αλεύρι και μια οκά κριθάρι.

Με την ποσότητα αυτή έπρεπε να περάσει ο κάθε Καστρινός, έναν ολόκληρο μήνα. Διότι η ταγή δεν δόθηκε για… αρτοποίηση. Εντωμεταξύ ο φτωχόκοσμος που δεν μπορεί να αγοράζει ψωμί προς 1.600 δραχμές την οκά, αντικρύζει το φάσμα της πείνας. Οι ρέγγες της διανομής είναι εξαιρετικές, η εποχή όμως που δίνονται είναι ακατάλληλη. Στους συνταξιούχους του ΙΚΑ χορηγείται δάνειο 40.000 δραχμών για αγορά ιματισμού των.

Καλά όμως όλα αυτά, αλλά οι άνθρωποι πρέπει να βρουν τρόπους να διώξουν την καθημερινή καταπίεση και το άγχος που χρόνια τώρα τους ταλαιπωρεί. Είναι απαραίτητη και η διασκέδαση και δειλά-δειλά σύμφωνα με την καθημερινή ειδησεογραφική εφημερίδα «Η ΔΡΑΣΙΣ» αρχίζουν να αναζητούν κάποιο θερινό σινεμά ή ένα αντίστοιχο θέατρο ή κάποιο εξοχικό, προκειμένου να εκτονωθούν, αφού το έχουν ανάγκη. Χαρακτηριστικό είναι το κείμενο της προαναφερόμενης εφημερίδας το οποίο ακολουθεί και μας ενημερώνει:

«Έπρεπε να φθάσωμεν εις τον Ιούνιον δια να λειτουργήσουν τα θερινά μας θέατρα. Διότι μόνον τας ημέρας αυτάς εργάζονται απροσκόπως οι θερινοί κινηματογράφοι και το μοναδικόν θερινόν θέατρον εις την «Οασιν» του Γεωπονικού.

Ο θερινός «Ηλέκτρα» επεσκευάσθη πολύ καλά και λειτουργεί εξοχα όπως και ο θερινός «Απόλλων».

– Τα τσερτζεβατικά επλημμύρισαν εις την αγορά μας. Παρουσιάστησαν ως και μπάμνιες.

– Εις την «Ρέμβην» σήμερον επαναλαμβάνεται η συγκέντρωσις του τέννις.

– Το εξοχικόν κέντρον Αίγλη (θαλάσσια λουτρά) με την ευρύχωρη πίστα του, τις μεγάλες εξέδρες, την εξαιρετική θέα του και προ πάντων την περίφημη κουζίνα του συγκεντρώνει κάθε μέρα τον καλύτερο κόσμο. Μια επίσκεψις αρκεί.

-Εις τον εξοχικόν κέντρον Ανω Αρχανών οι “ροδακινιές” που διαθέτουν πίσταν για χορό και καλή μουσική, δίδονται γεύματ αεπί παραγγελία

– Σήμερον και ώραν 10 μ.μ. θα γίνη εις τα “Τρία Πεύκα” ο χορός του Συλλόγου των Γυναικών.

Δύσκολες και σκληρές εποχές, πέτρινα χρονια όπως τα ονόμαζαν!

Οι άνθρωποι πάλεψαν, αντεπεξήλθαν, χωρίς να χάσουν το κουράγιο τους, τη δύναμή τους και προπαντός την ελπίδα τους. Δεν το έβαλαν κάτω και μένοντας όρθιοι πέτυχαν πολλά!