Χθες το βράδυ μιλούσα πάλι στο τηλέφωνο με τον παιδικό μου φίλο, τον Ντίνο, συνταξιούχο παθολόγο, που μένει στην Θεσσαλονίκη. Του έλεγα για μια γιαγιά (είναι οικογένεια ανθρώπων της εκκλησίας και εκκλησιάζονται τακτικά), που την περασμένη εβδομάδα την είδα γονατισμένη μπροστά στα εικονίσματα του σπιτιού της να προσεύχεται κλαίγοντας για την κόρη της, σαράντα χρονών, που είναι παντρεμένη στην Θεσσαλονίκη και νοσηλεύεται με κορονοϊό. Παρακαλούσε τον Θεό να «δείξει έλεος» για τα εγγονάκια της και να θεραπεύσει την μαμά τους. Την λυπήθηκα.
– Δυστυχώς η κατάσταση στην πόλη μας είναι πολύ άσχημη, μου έλεγε. Κάποιοι, μερικοί μάλιστα και από την Εκκλησία, συμβουλεύουν ότι δεν είναι ανάγκη να παίρνομε προφυλάξεις για τον κορονοϊό. Και δεν καταλαβαίνουν ότι αυτό είναι άκρως επικίνδυνο. Γενικώς είναι ανόητο να λέμε ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε τον κορονοϊό. Και είναι παράλογο να αμελούμε και ύστερα να προσευχόμαστε για σωτηρία. Εξάλλου η λήψη μέτρων δεν αφορά μόνο την ατομική μας υγεία. Πρόκειται για την δημόσια υγεία.
– Μα μερικοί έχουν εμπιστοσύνη στην προστασία που προσφέρει ο Θεός, όταν π.χ. βρισκόμαστε μέσα στην εκκλησία και προσευχόμαστε, του είπα.
– Ο Θεός, σ’ εμάς τους ανθρώπους, χάρισε μυαλό, με το οποίο δημιουργήσαμε επιστήμες. Και ιατρική, που σήμερα «κάνει θαύματα». Ενώ λοιπόν ο Θεός μάς έδωσε μυαλό, αγνοούμε, σαν ανόητοι, τον κίνδυνο από τον κορονοϊό. Και αρρωσταίνομε. Καλά να πάθουμε, θα μπορούσε να πει κανείς, αφού ενεργούμε αλαζονικά, αψηφώντας τους κινδύνους. Εγώ προσωπικά, το βλέπω σαν ο Θεός να μας είπε «Πάρτε μυαλό και λογική για να καλυτερεύετε συνεχώς την ζωή σας και να προστατεύεστε από τους κινδύνους».
Κατά την γνώμη μου συνεπώς δεν είναι σωστό, σαν άμυαλοι και ανίκανοι, να ζητούμε συνεχώς με προσευχές από τον Θεό να μας σώσει Εκείνος, όταν πάθομε το κακό. Καλύτερο είναι με την προσευχή μας να Τον ευχαριστούμε, που με το μυαλό που μας έδωσε, πράττοντας συνετώς, σωζόμαστε από το κακό και τους κινδύνους. Τεμπέληδες, αυθάδεις και αμελείς, ίσως, την προστασία του Θεού να μην την αξίζουν. Ευχαριστήριες προσευχές να αναπέμπομε.
Το να δείχνεις αυθαδώς προκλητική αμέλεια, και μάλιστα παρασύροντας και άλλους, και ύστερα ταπεινωμένος να προσεύχεσαι για σωτηρία, είναι κατά την γνώμη μου χαρακτηριστικό ανθρώπου ανεύθυνου. Και όσοι κήρυξαν να μη φοράμε μάσκα πρέπει να πουν «Ήμαρτον» στον Θεό και να ζητήσουν συγγνώμη, διότι έγιναν αιτία να αρρωστήσουν άνθρωποι από κορονοϊό με όλα τα επακόλουθα. Εφόσον σου έδωσε μυαλό, ο Θεός δεν θα τρέχει συνεχώς από πίσω σου να σε προστατεύει. Εγώ βέβαια θεολογία δεν σπούδασα. Και σε θεολογικά ζητήματα δεν θέλω να επεμβαίνω. Απλώς την γνώμη μου σαν επιστήμονας γιατρός εκφράζω.
Μιλούσε νευριασμένος.
– Μια τελευταία συμβουλή, Ντίνο.
– Οι ηλικιωμένοι να αποφεύγουν τις συχνές επαφές με νεαρούς, γιατί μπορεί να είναι ασυμπτωματικοί φορείς κορονοϊού.
Κι όλη την νύχτα σκεφτόμουν ότι ο Ντίνος έχει δίκιο.