Μέσα σ’ ένα γενικό κλίμα αβεβαιότητας και ανασφάλειας προγραμματίζονται εσωκομματικές εκλογές στο ΚΙΝ.ΑΛ. το Φθινόπωρο σύμφωνα με το καταστατικό και καλό είναι να μην υπάρξουν σκέψεις για την αναβολή τους λόγω της συγκυρίας.
Ήδη έχουν ανακοινωθεί τρεις υποψηφιότητες και πιθανόν να υπάρξουν κι άλλες. Αναμφισβήτητα αυτό είναι θετικό, αρκεί να υπηρετηθεί η ουσία και να αποφευχθεί η εσωστρέφεια και η αμοιβαία υπονόμευση, ώστε να αναδειχθεί εκείνος που θα μπορέσει να υπηρετήσει τις αρχές και τις ιδέες ενός ιστορικού κόμματος που πρωτοστάτησε σε θεσμικές αλλαγές και συνέβαλε στη διαμόρφωση της σημερινής Ελλάδας.
Στο σχετικό διάλογο θα ήθελα να συμβάλω με ορισμένες απόψεις που θεωρώ γόνιμες, ώστε να μην αμφισβητηθεί η αξιοπιστία της διαδικασίας και τo όποιο αποτέλεσμα να είναι σεβαστό, ώστε την επομένη να μην αρχίσει η υπονόμευση, όπως δυστυχώς έγινε μέχρι τώρα.
Το ΠΑ.ΣΟ.Κ άνοιξε νέους δρόμους στη δημοκρατία μας σε όλους τους τομείς με πολλές θεσμικές αλλαγές. Αν στη δημιουργία του ήταν ένα ριζοσπαστικό κίνημα αλλαγής, σήμερα μετά την διακυβέρνηση πολλών χρόνων δεν δικαιολογείται να ονομάζεται κίνημα, αλλά θεσμικό κόμμα διατηρώντας τα σύμβολα και την ιστορική του διαδρομή.
Θα μπορούσε να παραμείνει η συντομογραφία ΠΑ.ΣΟ.Κ και να διαβάζεται Πανελλήνιο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, όπως καλώς διαμορφώθηκε ακολουθώντας τη σταθερή και διακριτή φιλοευρωπαϊκή πορεία, όπου η Σοσιαλδημοκρατία παρά τη συγκυριακή κρίση πρόσφερε και προσφέρει πολλά.
Επίσης, αφού η Πρόεδρός του, είναι και υποψήφια δεν δικαιολογείται με κανέναν τρόπο ο κομματικός μηχανισμός και τα στελέχη που έχουν καίριες θέσεις να εκφράζονται δημόσια στα μέσα ενημέρωσης και να ταυτίζονται με έναν από τους υποψηφίους.Το ΠΑ.ΣΟ.Κ έχει καινοτομήσει σε πολλά. Επιτέλους ας προχωρήσει ακόμα σε ορισμένα βασικά θέματα. Όλα τα ελληνικά κόμματα είναι αρχηγοκεντρικά χωρίς εσωκομματική δημοκρατία. Ο αρχηγός ελέγχει τα πάντα και οι δήθεν εσωτερικές διαδικασίες είναι απλώς προσχηματικές. Έτσι, όμως, η δημοκρατία παραμένει ατελέσφορη και αναξιόπιστη. Αν ένα κόμμα δεν είναι ικανό να έχει εσωκομματική δημοκρατία είναι πολύ περισσότερο ανίκανο για να εδραιώσει τη δημοκρατία στην κοινωνία.
Ακόμα απαιτείται ανατροπή και ιδεών και προσώπων. Χωρίς αυτή την ανατροπή δεν θα δημιουργηθούν ελπίδες και προσδοκίες στους νέους ότι, αν αναλάβει την εξουσία, θα ανοίξει νέους ορίζοντες.
Επειδή οι εκλογές είναι εσωκομματικές και όχι εθνικές, πιστεύω ότι δεν πρέπει να αναλωθεί ο χρόνος σε γενικόλογες προγραμματικές προτάσεις, αλλά να επικεντρωθεί στα κύρια και ουσιαστικά που απασχολούν σήμερα τη χώρα μας, την Ευρωπαϊκή Ένωση και την παγκόσμια κοινωνία.