Μήπως δεν υπάρχουν, λοιπόν, Έλληνες επιστήμονες για να ασχοληθούν με το συγκεκριμένο θέμα των πύρινων καταστροφών;  Τότε γιατί άραγε εκλήθη για να εκφέρει άποψη και τι μέλλει γενέσθαι από τούδε και στο εξής ο Γερμανός καθηγητής;

Για να μας πει τι έγινε εκεί, ή μήπως για να αποδώσει εύσημα στην κυβέρνηση και τελικά την πολυπόθητη άφεση αμαρτιών;  Και τελικά τι ήταν εκείνη η δήλωση αυτού του ξένου ειδικού ότι η καταστροφή δεν θα μπορούσε με τίποτα να αποφευχθεί, επαναλαμβάνοντας σε συνεχόμενη βάση στις πρώτες του παρατηρήσεις τη λέξη ‘δεν’;

Η προηγηθείσα μεθόδευση εγείρει ερωτηματικά. Δηλαδή φτάσαμε στο σημείο να περιμένουμε εκείνον  να μας πει τι συνέβη και χάσαμε τόσους ανθρώπους, τι δεν πράξαμε σωστά και οδηγηθήκαμε εκεί στην απόλυτη καταστροφή με τις τόσες απώλειες ψυχών και υλικών αγαθών; Ή μήπως η υπογραφή του Γερμανού επιστήμονα έχει μεγαλύτερο ειδικό βάρος από την αντίστοιχη των δικών μας εγνωσμένης αξίας επιστημόνων;

Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση επείγεται να φύγουν τα φώτα της δημοσιότητας από το συγκεκριμένο θέμα, το οποίο πονάει μεγάλη περιοχή της πρωτεύουσας με απώτερα αποτελέσματα όχι τόσο ευνοϊκά για τους κυβερνώντες, ειδικά μετά από την υπογραφή, λίγο καιρό πριν,  για το λίαν ευαίσθητο εθνικό θέμα της Μακεδονίας από το οποίο επίσης εισέπραξε πολλαπλά και δυσμενή σχόλια.

Ίσως μέσα στην εθνική τραγωδία της πύρινης λαίλαπας να ξεχάστηκε κάπως η άλλη υπόθεση στις Πρέσπες, ή να έφυγε προσωρινά από τα ισχυρά φώτα της δημοσιότητας, αλλά δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι  γρήγορα θα επανέλθουν όλα πάλι μπροστά! Θα έρθουν στο προσκήνιο μαζί με ένα σωρό καθημερινά προβλήματα.

Τις περικοπές  συντάξεων, τη μείωση του αφορολόγητου ορίου, την τρομακτική έλλειψη αστυνόμευσης στις πόλεις και τα αναρίθμητα κρούσματα παρανομίας και ατιμωρησίας που δέρνουν τη χώρα χωρίς την παραμικρή προσπάθεια ανάκρουσης και ανάκαμψης του θέματος για λόγους που μόνο εκείνοι γνωρίζουν, έτσι για να σταχυολογήσουμε και αναφέρουμε μερικά εξ αυτών.

Και για να επανέλθουμε στην τελευταία εθνική καταστροφή, οι κυβερνώντες σκέφτηκαν να φέρουν στο προσκήνιο ειδική ρύθμιση σύμφωνα με την οποία οι συγγενείς πρώτου βαθμού των θυμάτων ή των νοσηλευθέντων τραυματιών  θα μπορούν στο μέλλον να διορίζονται στο δημόσιο. Αλήθεια με ποια λογική άραγε, με την προϋπόθεση να παραιτηθούν από τυχόν οικονομικές απαιτήσεις.

Ουσιαστικά αυτό σημαίνει  ότι οι εναπομείναντες πληγέντες σταματούν τις όποιες προσφυγές και μηνύσεις εναντίον όλων των υπευθύνων για τις καταστροφές που θα μπορούσαν να αποφευχθούν και τις όποιες μελλοντικές τους διεκδικήσεις. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση δεν έχει συγκεκριμένο σχέδιο αντιμετώπισης του συγκριμένου δύσκολου θέματος, όπως άλλωστε δεν είχε δημιουργήσει καμιά προηγούμενη κυβέρνηση έως τώρα.

Κάποιες κατεδαφίσεις αυθαιρέτων απλώς ρίχνουν στάχτη στα μάτια των πολιτών και με τις πολυποίκιλες και αντικρουόμενες, πολλές φορές, δηλώσεις των στελεχών της απλώς προσπαθεί να διαχειρισθεί το χρονικό διάστημα μέχρι την  εκλογική αναμέτρηση προς ίδιο περισσότερο επικοινωνιακό όφελος, παρά οτιδήποτε άλλο.

Η κυβέρνηση σήμερα άλλα πράγματα έχει κατά νου!  Κοιτώντας πίσω, όμως, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι καμία κυβέρνηση  δεν σώθηκε από την εκλογική συντριβή τάζοντας διορισμούς και αβέβαιες μειώσεις φορολογικών βαρών στους πολίτες με τη μορφή εφάπαξ πρόσκαιρων οικονομικών παροχών.

Εκτός αν η ίδια έχει αποδεχτεί την πραγματικότητα και προσπαθεί να διαχειρισθεί την επόμενη μέρα για την ίδια, κάτι που αποτελεί και το πιθανότερο σενάριο.

* Ο Γιώργος  Σχορετσανίτης  είναι χειρουργός  και διευθυντής του χειρουργικού τομέα  στο ΠΑΓΝΗ