Στριμωγμένοι,  πέντε άτομα, μέσα στο αυτοκίνητο πηγαίνανε στο εστιατόριο για μεσημεριανό. Οι δυο άντρες  μπροστά, ο Πολύβιος, οδηγός, και ο  Ζήσης, συνοδηγός. Και οι τρεις γυναίκες  πίσω, η Ειρήνη, η Ελευθερία και η Χαρίκλεια, σύζυγος  του Ζήση.

– Αν  μας πιάσει η αστυνομία, τώρα με τον κοροναϊό, καήκαμε, μουρμούριζε οδηγώντας ο Πολύβιος

– Κοιτάχτε να δείτε. Φοράμε μάσκες, δικαιολογούνταν ο Ζήσης. Θα τις φοράμε και στο εστιατόριο;

– Ζήση! Είναι δυνατό να τρώμε φορώντας μάσκες;  του  απάντησε ο Πολύβιος.

– Α, ναι! Καλά λες. Κοιτάχτε να δείτε. Τα μέτρα είναι υπερβολικά. Απολύμανση. Εγώ έπλυνα με απολυμαντικό το διακόπτη του αυτοκινήτου μας και χάλασε το τηλεκοντρόλ του. Τώρα ανοίγω την πόρτα με το κλειδί. Και το να κρατάς  αποστάσεις, όπως  λένε, και να αποφεύγεις τις  χειραψίες είναι πολύ δύσκολο. Ξεχνιέσαι.

Όλοι μας, ανεξαρτήτου ηλικίας, θέλουμε την παρέα. Εξάλλου, αν στην παρέα δεν πλησιάσεις, αν δε νιώσεις  το χνώτο του άλλου, δεν ευχαριστιέσαι. Και το να βάζεις  επικεφαλή  τον  μπάρμαν  ως υπεύθυνο για την τήρηση της  τάξης και των αποστάσεων στο κατάστημά του δεν είναι δίκαιο. Είναι αδύνατο να βάλει πειθαρχία στους πελάτες του αυτός. Και τους  βάζουν και τέτοια τσουχτερά προστίματα.

– Εν μέρει συμφωνώ, παρατήρησε η Χαρίκλεια, η γυναίκα του. Όμως να αναπνέεις  τα χνώτα του άλλου, σήμερα, με τον κοροναϊό, είναι άκρως επικίνδυνο. Διαφωνώ όμως  πλήρως  με τα γλωσσικά σφάλματά σου. Λέμε «ανεξαρτήτως» ηλικίας.

Λέμε τον «επικεφαλής», γιατί είναι επίρρημα απολίθωμα από καθαρευουσιάνικη φράση, δεν είναι επίθετο. Και ο πληθυντικός  είναι «πρόστιμα» και όχι «προστίματα». Και σταμάτα να λες  συνεχώς  «Κοιτάχτε να δείτε». Ακούγεται άσχημα.

– Ορίστε πώς μας κατάντησαν  τα μέτρα του Μητσοτάκη…  παρατήρησε η Ειρήνη. Να μαλώνουνε  τα αντρόγυνα… Και  μ’ αυτά καταστρέφεται  και ο τουρισμός μας. Όμως στην επίσκεψή του  στην Σαντορίνη το περασμένο Σάββατο, όπου τον υποδέχτηκαν, κανένας τους δεν φορούσε μάσκα. Αχ, ο Τσίπρας, το ομορφόπαιδο. Αυτουνού και το ψέμα όμορφο ακουγόταν από το στόμα του…

-Βέβαια μόνο «όμορφα» ψέματα μας έλεγε. Μας είπε ποτέ του καμιά αλήθεια; Δεν θυμάμαι,  ειρωνεύτηκε η Ελευθερία.

– Κοιτάχτε να δείτε. Μην αρπαχτείτε πάλι  για τα κομματικά, φώναζε ο Ζήσης.

Και ο οδηγός , από την σύγχυσή του, πάτησε απότομα φρένο και όλοι πεταχτήκανε ξαφνικά προς τα μπρος. Είχανε φτάσει στο εστιατόριο. Καλή όρεξη!