Εορτάσαμε την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940, ημέρα αντίστασης των Ελλήνων που δια στόματος του Πρωθυπουργού Ιωάννη Μεταξά αντέταξαν το ΟΧΙ κατά των επιβουλέων της πατρίδας μας. Τιμήσαμε τους ηρωικώς πεσόντας πατέρες και αδελφούς μας και αναπτερώσαμε το ηθικό και την εθνική μας συνείδηση ως ιστορικό έθνος που πάντα υπερασπίστηκε την αλήθεια, την δικαιοσύνη και την ελευθερία με θάρρος αλλά και με αυτοθυσία.
Ήλθαν στην μνήμη μας μάχες νικηφόρες αλλά και μάχες μέχρις εσχάτων με παραδείγματα τις μάχες του Μαραθώνα, των Θερμοπυλών και την ναυμαχία της Σαλαμίνας κατά των Περσών, την αντίσταση μέχρις εσχάτων για την υπεράσπιση της Κωνσταντινουπόλεως, την επανάσταση κατά της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, την έξοδο του Μεσολογγίου, την αντίσταση κατά των Γερμανών και τον αγώνας της ΕΟΚΑ κατά των Άγγλων. Δυστυχώς δεν έχουν λείψει από την ιστορία μας θλιβερές περιπτώσεις προδοσίας όπως των Θερμοπυλών και προσφάτως της Κύπρου αλλά και της Μακεδονίας.
Άλλες από τις μάχες αυτές τις δώσαμε ως αμυνόμενοι υπερασπιστές της ελευθερίας μας με κατά μέτωπο απόκρουση του εχθρού ενώ άλλες ως επαναστάτες αντιστασιακοί κατά ισχυροτέρων βαρβάρων κατακτητών όπως η Εθνική επανάσταση του 1821, η αντίσταση κατά των Γερμανών και ο απελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ. Σε αυτές τις περιπτώσεις αντίστασης κατά των κατακτητών βρεθήκαμε στην θέση του αδυνάτου ενάντια σε πανίσχυρο εχθρό όπου εκ των πραγμάτων δεν χρησιμοποιήσαμε μεθόδους μετωπικής αναμέτρησης αλλά μεθόδους δολιοφθοράς και πλαγιοκόπησης όπως ενδείκνυται σε αυτές τις περιπτώσεις.
Οι τότε κατακτητές μάς χαρακτήριζαν ως τρομοκράτες για να δικαιολογήσουν τα εθνοκτόνα και απάνθρωπα αντίποινα τους που τα χαρακτήρισαν ως “δικαίωμα αυτοάμυνας” και στοίχησαν σε ανθρώπινες ζωές, ξεκλήρισαν ολόκληρα χωριά αμάχων όπως της Κανδάνου, του Διστόμου, των Καλαβρύτων, του Κομμένου και των Λιγκιάδων, της Μουσιωτίτσας, των Κεδρυλλίων, του Χορτιάτη, των Γιαννιτσών, του Μεσόβουνου, της Δράμας, του Δομένικου και άλλων, χώρια τις καταστροφές που προκάλεσαν σε ζωτικές υποδομές απαραίτητες για την επιβίωση τους.
Η ένδοξη ιστορική ανάμνηση της 28ης Οκτωβρίου πέρασε και ξυπνήσαμε στην σημερινή πραγματικότητα όπου η Ελλάδα έχει υπογράψει μνημόνια οικονομικής εξάρτησης που παραχωρούν σε δανειστές το δικαίωμα να ελέγχουν τα οικονομικά μας, και να επιβάλουν νόμους, ενώ το εμπορικό μας ισοζύγιο πληρωμών είναι αρνητικό πράγμα που αυξάνει το χρέος μας συνεχώς παρά τις θυσίες του λαού μας. Η οικονομική μας εξάρτηση έχει επιφέρει και την γεωπολιτική υποτέλεια με αποτέλεσμα την ανικανότητα των κυβερνήσεων να υπερασπιστούν το δίκαιο και την αλήθεια τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο διεθνές γίγνεσθαι. Ζούμε σε μία κατάσταση σύγχυσης των εννοιών, διαστρέβλωσης της πραγματικότητας και παραβίασης του ορθού λόγου με πρωτοστάτες τις “δημοκρατικές κυβερνήσεις” των τελευταίων ετών που όλο και διαφοροποιούνται από την λαϊκή θέληση και παραβιάζουν το Σύνταγμα με την συνεργία των δικαστών και την σιωπή των δημοσιογράφων.
Με λανθασμένες εκτιμήσεις βραχυπρόθεσμης χρησιμοθηρίας μας έχουν παρασύρει σε μία ονομαζόμενη “σωστή πλευρά της ιστορίας” στην οποία κυριαρχούν το ψεύδος και η διαφθορά ενάντια στις ιστορικές Ελληνικές αρετές του Δικαίου, της Αλήθειας και της Ελευθερίας. Μία τέτοια λανθασμένη τοποθέτηση αποτελεί και η στάση μας στο παλαιστινιακό πρόβλημα όπου χωρίς σεβασμό στην εθνική μας επέτειο και την ιστορία του έθνους μας χαρακτηρίσαμε σαν τρομοκρατική οργάνωση την ΧΑΜΑΣ, την απελευθερωτική οργάνωση των καταπιεζομένων επί δεκαετίες Παλαιστινίων και αναγνωρίσαμε τις φονικές επιδρομές του Ισραήλ κατά αμάχων και την καταστροφή των υλικών τους υποδομών ως “δικαίωμα αυτοάμυνας”.
Η ειρωνεία είναι ότι για να χρυσώσουμε το χάπι ενδιαφερόμαστε για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας ή όπως λέει ο λαός θα σε κάψω αλλά μετά θα αλείψω τα εγκαύματα με λάδι.
Πώς είναι δυνατόν να μην κατανοούμε την οργή και την αγανάκτηση που έδειξε η ΧΑΜΑΣ όταν τα μέλη της έχουν μεγαλώσει με τον φόβο του θανάτου, με τα ρούχα και τα χέρια βαμμένα με το αίμα συγγενών και φίλων που ξεψύχησαν, την απώλεια των σπιτιών τους, τον περιορισμό του ζωτικού τους χώρου και την φυλάκιση τους σε ανοικτή φυλακή που τα σύνορα της όλο και μικραίνουν. Για εμάς τους Έλληνες μία ήταν πάντοτε η σωστή πλευρά της ιστορίας που την υπερασπιστήκαμε με αυτοθυσία και μας ανέδειξε σε πνευματικούς ηγέτες της ανθρωπότητας και αυτή είναι η πλευρά της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης και της Αλήθειας. Ας κρατήσουμε αυτή την περίλαμπρη θέση στην ιστορία και ας μην την αφήσουμε να γίνει εμπόρευμα αχθοφόρων μεγάλου ονόματος που πουλάνε την ιστορία τους ως σουβενίρ στην αγορά του τουρισμού.
Μπορεί οι Τούρκοι να υπερασπίζονται τους Παλαιστινίους διότι θέλουν να το παίξουν ηγέτες των Ισλαμιστών μετατρέποντας έναν αγώνα επιβίωσης σε θρησκευτικό πόλεμο, όμως εμείς υπερασπιζόμαστε τους Παλαιστινίους αποβλέποντες στην αποκατάσταση της Ελευθερίας, της Δικαιοσύνης και της Αλήθειας διότι αυτή η θέση αποτελεί και το θέλημα του Θεού και όχι η υποκριτική στάση υστεροβουλίας όπως των Τούρκων που σέρνονται στα ξένα χώματα που καταπατούν μέχρι να πνιγούν στο αίμα των νεκρών που κατέσφαξαν. Ας προσέχουν και οι Ισραηλινοί μην τυχόν και συμβεί πρώτα σε αυτούς.
Όσον αφορά την συμμαχική τους φιλία προς εμάς το έχουν ήδη ξεκαθαρίσει ότι σε περίπτωση εμπλοκής μας σε πόλεμο με την Τουρκία θα πρέπει να τα βγάλουμε πέρα μόνοι μας.
*Ο Ηλίας Σταμπολιάδης είναι μηχανικός Μεταλλείων, μεταλλουργός, πρώην καθηγητής Πολυτεχνείου Κρήτης