Ημέρες Τριωδίου, ημέρες Αποκριάς…
Η πλατεία Ελευθερίας ήδη είχε προσαρμοσθεί πλήρως κατόπιν επεμβάσεων της τότε δημοτικής αρχής στις σύγχρονες αντιλήψεις και στις απαιτήσεις των δημοτών.
Δήμαρχος ο Γεώργιος Γεωργιάδης. Ένας δήμαρχος που έριξε μεγάλο βάρος στην δημιουργία πρασίνου για την πόλη μας, αλλά και σε άλλα έργα που έδωσαν νέα πνοή.
“Θεριό” τον ήξεραν πολλοί Καστρινοί, μια επωνυμία που αποτύπωσα κι εγώ από τα “ανώδυνα” του αείμνηστου συναδέλφου μου στη Βικελαία Βιβλιοθήκη και σκιτσογράφου, του Γιάννη Ανδρεαδάκη.
Επί των ημερών του Γεωργίου Γεωργιάδη, την προαναφερόμενη πλατεία πλαισιώνουν κάποια κέντρα – καφενεία, κοσμικά της εποχής, όπως: Ο “Ποσειδών”, του “Μπολσεβίκου”, του “Πουλακάκη” και φυσικά το ξακουστό “Ντορέ”, ένα από τα πιο αγαπημένα στέκια των Καστρινών.
Παλιότερα ονομαζόταν “ΠΑΝΘΕΟΝ”. Πρώτος του ιδιοκτήτης ήταν ο Αλέξανδρος Διαμαντάκης ή Κάιζερ, με καταγωγή από τη Σμύρνη. Ο Διαμαντάκης είχε μεγάλο και παχύ μουστάκι, στριφτό, και τον παρομοίαζαν με τον Κάιζερ επειδή έμοιαζε με τον Γερμανό αυτοκράτορα. Αργότερα περιήλθε στην ιδιοκτησία Πετράκη και στη συνέχεια ήταν ιδιοκτησία του Μανόλη Αγγελιδάκη. Το “Ντορέ” σήμερα ανήκει στον Σταύρο Σηφάκη.
Ένα κέντρο που έχει συνδέσει το όνομά του με γλέντια, χορούς και κοσμικές εκδηλώσεις της αστικής καστρινής τάξης, ιδιαίτερα γνωστό για τους μοναδικούς και αξέχαστους αποκριάτικους χορούς στο παλιό Ηράκλειο! Βρισκόμαστε στα 1932.
Ενας χρόνος προτού ξεσπάσει ο πόλεμος. Βαρύς εκείνος ο χειμώνας για την πόλη μας… Φλεβάρης γαρ, τι θα περίμενε κανείς. Βράδυ Σαββάτου και η αίθουσα του “Ντορέ” έχει γεμίσει από κόσμο προφανώς της υψηλής κοινωνίας του Ηρακλείου, αφού πρόκειται για τον αποκριάτικο χορό των τραπεζιτικών.
Προφανώς ήταν ένας χορός που ανήκε στην κατηγορία των επισήμων χορών. Οι χοροί τότε διακρίνονταν σε τρεις κατηγορίες (επίσημοι, ανεπίσημοι και λαϊκοί). Ανάλογα με την κατηγορία ήταν και το ντύσιμο, οι τρόποι συμπεριφοράς, ο τρόπος σερβιρίσματος και φυσικά το κέφι. Αυτό ήταν και καλό και κακό, αφού πολλές φορές στους λαϊκούς χορούς, τους οποίους τους διέκρινε η απλότητα, το κέφι ήταν μοναδικό και ατελείωτο.
Η συσταθείσα επιτροπή για την διοργάνωση του προαναφερόμενου χορού αποτελούνταν από τους Κορνάρο, Κανάκη, Ζερβουδάκη, Καβαλλάκη και Βογιατζή, οι οποίοι φρόντισαν να υπάρχει παραδειγματική τάξη και φυσικά το είχαν πετύχει. Κατά την μεσονύκτια πρώτη ώρα έγινε η διανομή των λαχνών και η κλήρωσή τους και η τύχη (σκανδαλωδώς;) ευνόησε τον Λιαπάκη, ο οποίος κέρδισε και τους τρεις λαχνούς. Ας είναι.
Ο χορός και το κέφι καλά κρατούσε, κάτω από την διακρκτική παρουσία του θεού Βάκχου και κάτω από το σύνθημα: “Οινοποσία και όχι νηστεία και με τους χορούς, ταγκό, βαλς, καλαματιανό και κρητικούς να πλημμυρίζει η πίστα με χορευτές καταχειροκροτουμένους αμφοτέρων των φύλων και κυρίως του ωραίου φύλου! Τις λεπτομέρειες αυτές που σας αναφέρω τις έχω εντοπίσει στην Αθηναϊκή εφημερίδα της εποχής εκείνης “Κρητικός Κόσμος” και το δημοσίευμα αυτό φέρει ημερομηνία 25η Φεβρουαρίου 1939. Ας δούμε όμως και τα ονόματα των προσερχομένων, αυτών που τίμησαν με την παρουσία τους την εκδήλωση αυτή.
Τον χορόν ετίμησαν δια της παρουσίας των, ο Διοικητής του Συντάγματος και η κ. Διαμαντοπούλου, ο Οικον. Εφορος και η κ. Χριστοπούλου, ο Διευθυντής της Ιονικής Τραπ. κ. Καντιώτης, ο Επιθ. της Εμπ. Τραπ. κ. Γαλάνης, ο Δικαστής και η κ. Παπαγεωργοπούλου, ο ο Διευθυηντής του Στρατ. Γραφείου Ταγματάρχης κ. Τσικριτζής μετά της κυρίας του.
Επίσης, ο κ. και κ. Μ. Τζουλάκη εμποροβιομηχάνου ο κ. και κ. Ε. Γαρυφαλάκη συμβολαιογράφου, ο κ. και κ. Μηχ. Κανακακη ο κ. και η δις Λεοντίδου, ο κ. Ε Τζεδάκης μετά της δ/δος αδελφής του, ο κ. και δις Λουκαΐδου, ο κ. και κ. Θ. Ξενικάκη, ο κ. και κ. Θ. Παπαδάκη, ο κ. και κ. Γ. Μανιαδάκη, ο κ. και κ. Μαρούδα, ο κ. και κ. Κ. Μπαρμπουνάκη, ο κ. και κ. Τζέρμπη, ο κ. και κ. Τζίγκα, ο κ. και κ. Καράγεωργα, ο κ. και κ. Ν. Παρασύρη, ο κ. και κ. Κουτεντάκη, ο κ. και κ. Κοκοαλάκη, ο κ. και κ. Βαρζακιάν, ο κ. και κ. Πλατάκη, ο κ. και κ/ Νικητοπούλου, ο κ. και κ. Πολιτάκη λοχαγού, ο κ. Αλ. Παπαδάκης μετά της αδελφής του. Ωσαύτως ο κ. Σαχλαμπάνης μετά της διδος αδελφής του ο κ. Μελισσείδης μετά των διδ/δων αδελφών του, ο κ. Ζαχαριουδάκης μετά της μνηστής του δος Λαχαριστάκη, ο κ. Βλασσάκης μετά της διδος αδελφής του, ο κ. Καριωτάκης μετά της διδος αδελφής του, ο κ. Στρατάκης μετά της διδος κόρης του, οι κ.κ. και αι διδες Καριωτάκη Παντουβάκη Μελισσείδου καθώς και οι κ. κ. Κατσάρος, Ι. Γράκης, Φορτσάκης, Ξανθάκης ιατρός, Λιανάκης, Μυλοποταμίτης μηχανικός, Μηλιάσας, Γαβριλάκης, Καπετανάκης, Χουρδάκης δικηγ., αδελφοί Αλικιώτη Μιχελιδάκης, Τσίκολης, Λαμπρινός, Ξυδιανάκης, Δερμιτζάκης μετά της αδελφής του, Χατζάκης, Μιστίλογλου, Λιάκουρης, Βελισσαρίου ιατρός, Κουβίδην ιατρόν, Βουρελάκης, Α. Μαυράκης, Πετράκης, ο κ. Λαμπαδαρίδης και η δ/νις Λ. Καβρού.
Αλλα ήθη, άλλες εποχές… Σκληρές αλλά ανθρώπινες, γεμάτες ζεστασιά, επιδεικνύοντας μια μοναδική περασμένη ομορφιά!
Κι εμάς τους δήθεν νεότερους όλα αυτά μας τα φέρνουν στο μυαλό μας και στο νου μας οι στίχοι του αείμνηστου Νίκου Γούναρη:
“Ο κόσμος άλλαξε, αλλάξαν οι καιροί,
πέρασαν, χάθηκαν, τα όμορφα τα χρόνια.
αγάπη γνήσια, ζητάς με το κερί,
δεν τραγουδάνε τώρα, κάτω απ’ τα μπαλκόνια”
Από τη στήλη μας αυτή σας ευχόμαστε: καλή Αποκριά, καλή διασκέδαση, γεμάτη υγεία και χαρά.