Βάλανε τώρα φαρδιά πλατιά τις υπογραφές σε όλα τα προαπαιτούμενα, δεν έμεινε τίποτα όρθιο για να αντιστέκεται. Όλοι πέσανε “μούρη-γόνατα” και προσκυνάνε! Στην ερώτηση “γιατί τα ξεπουλάτε όλα;” “Γιατί υπογράφετε τα πάντα;” Απάντηση: “Μα γιατί μας υποχρεώνουν οι Ευρωπαίοι, οι δανειστές μας και δεν μπορούμε να κάνομε αλλιώς! Αν δε τα κάνομε δεν θα μας δώσουνε τη δόση, δε θα μας κάνουνε ευκολίες πληρωμής του χρέους, δεν θα μας βελτιώσουνε τους όρους αποπληρωμής, επιμήκυνση, μείωση των επιτοκίων, βοήθεια και προστασία όπου χρειάζεται, διότι είμαστε ανίκανοι να τα βγάλουμε μόνοι μας πέρα και τότε υπάρχει ο κίνδυνος να χρεοκοπήσουμε τη χώρα μας!”

Απάντηση: “Και γιατί, βρε, δεν διώχνετε την τρόικα, γιατί δεν τους… σκίζεται τα μνημόνια, γιατί δεν κουρεύεται το 60% του χρέους και τελειώναμε;” “Mα, αυτά, σας τα λέγαμε προεκλογικά για να σας ξεγελάσομε, να σας κοροϊδεύομε, να μας βγάλετε στην εξουσία! Να δείτε πόσο γλυκιά είναι η εξουσία! Μπροστά σ’ αυτή, τι είναι τα ψέματα; Τίποτα”.

Η αλήθεια είναι κιόλας ότι ο αφελής λαός, ένα μεγάλο μέρος, τα ‘χει ήδη ξεχάσει! Τώρα που θα του δώσουνε πάλι το κοιν. μέρισμα, τι χαρά του! Θα ξεχάσει εντελώς και τις κοροϊδίες και τα ψέματα και τη βαριά φορολογία με την οποία τα ‘χει πάρει στο δεκαπλάσιο, θα ξεχάσει ότι τονε δέσμευσε για πολλά χρόνια ακόμη να πληρώνει ό,τι δεν μπορεί να σηκώνει!

Ότι γύρισε τη χώρα τρια και πλέον χρόνια πίσω, ότι έχασε την ελπίδα του και την αισιοδοξία του, ότι… εστραβώθηκε εντελώς και δεν βλέπει διόλου ούτε μια ακτίδα φως στο τούνελ!

Ερώτηση: “Και γιατί αφού τα υπογράφατε αμέσως την αρχή, δηλαδή πριν τρία χρόνια, την πρώτη, την δεύτερη και την τρίτη αξιολόγηση, να είχαμε τελειώσει, να μην είχαμε χάσει τρια χρόνια τσάμπα και το χειρότερο: αντί να καταφέρετε καλύτερη διαπραγμάτευση, αντιθέτως με την καθυστέρηση, όλο και βούλιαζε η οικονομία και όλο και σας φόρτωναν περισσότερα και σκληρότερα μέτρα, με αποτέλεσμα την περαιτέρω εξαθλίωση του λαού!”

Απάντηση: “Συμφωνούμε σ’ αυτά, αλλά επειδή είχαμε πει τόσα ψέματα και τόσα και τόσα άλλα, αν τα θυμόμαστε ακόμη, ήτανε δύσκολο για μας, μετά από τόσα να κάνομε τόσο γρήγορα την…κωλοτούμπα!… Έπρεπε να φανεί ότι κάναμε σκληρή διαπραγμάτευση, μέχρι τελευταίας ρανίδος, ότι είμαστε ανδριωμένοι, ότι παλέψαμε σαν ήρωες!

Όμως αψηφίσαμε τις ευρωπαϊκές δυνάμεις, το ΔΝΤ, τις αγορές, την τρόικα κ.λπ. Το μεγάλο λάθος μας ήτανε, πρώτον, που δεν υπολογίσαμε καλά ότι σ’ αυτούς δεν περνούσε ο τσαμπουκάς, ο λαϊκισμός και η παλικαριά και δεύτερο και σπουδαιότερο ότι εμείς πήγαμε… “άοπλοι” με χωρίς γραβάντες, ενώ αυτοί είχανε γραβάντες και μας νικήσανε!… (Μάλλον τους περάσανε για χωριάτες).

Ερώτηση: “Και γιατί να βάζετε βαριά φορολογία; Δεν ξέρετε ότι έτσι δεν γίνονται επενδύσεις και δεν ανακάμπτει η οικονομία ποτέ;”

Απάντηση: “Το ξέρομε, αλλά το κυριότερο για μας είναι να πιάνουμε το 3,5% να περισσεύει και 1,5 δισ. να σας το μοιράζομε, ετσά βλάκες που είσαστε, να σας ξεγελάσομε πάλι, να ολοκληρώσομε την τετραετία μας ομαλά, που με τον πρώτο χρόνο γίνεται κοντά πενταετία, γιατί ποιος ξέρει αν θα μας ξανάρθουνε αυτά τα ωραία χρόνια!”.