– Μα πως μου το πες μπρε κιονά που δα κάμουνε μέσα στη γη, μπαμ μπουμ θαρρώ;

– Μπινγκ Μπανγκ Διογένη, θες να πεις.

– Α, ναι, από κιονά. Και ήντα θέλει να πει;

– Θέλει να πει στα Ελληνικά, μεγάλη έκρηξη.

– και έχουνε αφήσει κοντό από πάνω κιαμιά τρυπιά να ξεπυρίζει, να μην σκάσει η γη;!

– Μη φοβάσαι Διογένη, δεν υπάρχει λέει κανένας φόβος.

– Μωρέ για καλό και για κακό αυτό έπρεπε να το κάνουνε στο φεγγάρι… και ήντα θένε εδά να δούνε με κεινά τη μεγάλη έκρηξη, το φούργελο, που σάϊκα δα του βάλουνε κιανένα παπόρι δυναμίτιδα!

– Δε θα’νε…φουρνέλο Διογένη όπως νομίζεις… Θένε να δούνε πως δημιουργήθηκε το σύμπαν πριν από 13,5 δις. χρόνια. Τότε που δεν υπήρχαν ούτε άνθρωποι, ούτε η γης, ούδε τ’αστέρια, ούτε τίποτα.

– Βάνω το νου μου να σκεφτεί πως ήτανε ο κόσμος χωρίς τη γη, τα βουνά, τη θάλασσα, τον αέρα, τ’αστέρια, τον ήλιο, το φεγγάρι, μα δεν μπορεί να φανταστεί πράμα..

– Φαντάσου ένα κενό Διογένη, που το μόνο που υπήρχε ήτανε μια σκόνη και ένα απέραντο σκότος!

– Όπως άμα φέρνει σκόνη κόκκινη ο νότος από την Αφρική;

– Ε, κάπως έτσι. Αυτή η σκόνη, η σωματίδια, ήτανε λένε φορτωμένη με ηλεκτρικά φορτία, πρωτόνια, ηλεκτρόνια κλπ. ώσπου μια μέρα έγιναν η μεγάλη έκρηξη!

– Α, όπως όντε βροντά κι’αστράφτει στ’ανέφαλα;

– Ναι, κάπως έτσι άρχισαν και βροντούσανε και σκούσανε τα σωματίδια που ήτανε φορτισμένα θετικά και αρνητικά, που γινότανε ύλη, η οποία προσκολούσε σιγά σιγά , το ένα σωματίδιο με το άλλο, γινότανε τεράστιοι όγκοι, εν συνεχεία οι όγκοι… κατακουρκουνούσανε ο ένας τον άλλο, γινότανε ένα σώμα και όλο και μεγάλωναν.

– Α, και δώστου, δώστου κούρκουνο και κουτουλιές σα τα… βούγια, εγεννήκανε αστέρια! Μα ποιος τα γύριζε όμως ύστερα γύρου- γύρου;

– Εκεί είναι τώρα η ουσία Διογένη. Ποιος τα γύριζε γύρου-γύρου; Ποιος εγύριζε το κάθε ένα γύρω από τον εαυτό του και γύρω από αλλά, με τέτοια ακρίβεια; Λένε κι εδώ ότι το μπινγκ μπανγκ τα δημιούργησε όλα αυτά. Τι να πούμε εμείς;

– Ντα αυτοί που κάνουνε τη μεγάλη έκρηξη, δε πιστεύουνε πως εφύσηξε ο Θεός και τα’καμε; Πιο είναι πιο εύκολο και πειστικό, να φυσήξει ο Θεός να τα κάμει, γή να γενούνε ετσά που τα λένε αυτοί με την έκρηξη;

– Α! Εδώ Διογένη είναι τώρα το μέγα ερώτημα του ανθρώπου. Μέχρι εδώ σταματάει το μυαλό μας μπροστά στο απέραντο σκότος! Η επιστήμη προσπαθεί να ανακαλύψει το μυστήριο αυτό και διαθέτει δισεκατομμύρια δολάρια στην έρευνα! Τους έχει φάει η περιέργεια και αγωνίζουνται μήπως ικανοποιήσουνε κάποτε το στόχο τους.

Αντιθέτως οι θρησκείες είναι σίγουρες 100%. Δεν έχουνε ανάγκη να ερευνούνε, να σπαζοκεφαλιάζουνε και να ξοδεύουνε δισεκ. για να ικανοποιήσουνε την περιέργεια τους, για τη δημιουργία του κόσμου. Με ένα φύσημα γίνανε όλα αυτά που η επιστήμη φαγώθηκε να ερευνά, και δεν κατάφερε να κάνει καλά ούτε το…μπινγκ μπανγκ μέσα σ’ ένα τούνελ. Ενώ ο Θεός έκανε το μπινγκ μπανγκ με μια λέξη, “ειπε και εγένετο”. Σε χρόνο μηδέν έγιναν δισ. γαλαξίες.

– Μήστητή μου κύριε μπρε ήντα τσί ’θελε τόσους ’σάς! Για να στολίζουνε τον ουρανό;…

– Και που να φανταστείς Διογένη ότι ο κάθε γαλαξίας αποτελείται από 100 δισ. αστέρια!

– Ε… μάνα μου!.. και που χωρούνε μπρε τόσανά;!

– Χωράνε Διογένη, άμα σκεφτείς ότι υπάρχουνε άστρα που βρίσκονται πολλά δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά…

– Εγώ δεν το πιστεύγω, κι’ας λένε αυτοί… Ήντα θαρρείς πως είναι μπρε έτη φωτός;! Μα κι αν είναι αλήθεια, σκέφτεσαι πόσο μεγάλος πρέπει να’ ναι ο Θεός, με μια φυσά να φτάξουνε τόσονά αλάργω τ’άστρα! Έτη φωτός!

– Για να σκεφτείς Διογένη πόσο μεγάλος είναι,σύγκρινέτονε με τον άνθρωπο, που με μια φυσά, γανακτά να σβήσει ένα κερί!..

– Όπως τα λες, είναι δύσκολο να πιστέψει κιανείς την επιστήμη, μα και τη… φυσά!

– Είδες εσύ Διογένη τις φωτογραφίες που έστειλε ο δορυφόρος από τον Άρη, πόσο μεγάλα έδειχνε τα κοντινά μας άστρα και πόσο έδειχνε τη γη μας;

– Ναι, απού την έδειχνε σαν το… τόπι μεγάλη!;

– Σκέψου τώρα τι είμαστε εμείς Διογένη. Ένα τόπι, ανάμεσα τρισεκατομμύρια… μπάλες!

– Δε μας έκανε κι εμάς το τόπι, σαν τη μπάλα μεγάλο, γιατί σε κάμποσα χρόνια δεν θα μας χώρα το… τόπι!.

– Φαντάσου τώρα Διογένη, αν πάνε άλλο ένα άστρο πιο μακριά από τον Άρη, θα φαινόμαστε σαν το ροβύθι και φαντάσου αν περάσεις όλους αυτούς τους δισεκατομμύρια γαλαξίες, τα δισ. έτη φωτός;!

– Ε, αποκιά δε δα μας εβρίσκει ούτε ο Θεός!…και ύστερα σου λένε πως δεν υπάρχει αλλού ζωή ε;

– Αν δεν υπάρχει αλλού ζωή στα τόσα δισεκατομμύρια των δισεκατομμυρίων αστέρια, τότε πιστεύω σίγουρα ότι είναι δημιούργημα του Θεού να φτιάξει τον άνθρωπο σ’ αυτό το… τόπι και να του κρεμάσει για ομορφιά τα καντηλάκια, στον ουρανό…

– Μα κι ετσά που το λες μπρε να’ναι κι’άνά απούνε αλάργω δισεκατομμύρια έτη φωτός και δε φαίνονται, ήντα τα’θελε;

– Σωστό αυτό που λες Διογένη, αφού ήθελε να κάμει μόνο τον άνθρωπο, ήτανε αρκετή η γή, τα τρισεκατομμύρια άλλα αστέρια τα οποία είναι και ακατοίκητα, τι τα’θελε;…