-Ήμουνα αμούστακος και ψάρηνα κι ακόμα ακούω τα ίδια και τα ίδια, από τους προεκλογικούς αγώνες και μετά από τις αντιπολιτεύσεις. Κουράστηκα, βαρέθηκα ν’ ακούω τις ίδιες λέξεις. Γραφειοκρατία, διαφθορά, φοροδιαφυγή, δικαιοσύνη, ησυχία και ασφάλεια…

Όλες σταματήσανε στο… Θα! Περάσανε πολλές πάρα πολλές κυβερνήσεις όλων των χρωμάτων, αλλα δυστυχώς καμία δεν ήταν άξια ν’ αλλάξει ούτε ένα γράμμα! Εσείς οι νέοι μην περιμένετε άδικα!

Θα… γεράσετε κι εσείς και τα ίδια θα λένε!

-Καμία παροιμία στον κόσμο δεν υπάρχει που να μην είναι σωστή. Και τούτο διότι έχουνε βγει μέσα από τη ζωή από τα βάθη των αιώνων, από εμπειρίες και γνώσεις από σοφούς και πρακτικούς ανθρώπους.

Τι πρέπει να ξέρομε ακόμα για τις παροιμίες; Ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν, όσοι αιώνες κι αν περάσουν σε ό,τι αφορά τα φυσικά χαρακτηριστικά, όπως τα αισθήματα, συνειδήσεις, αγάπη, έρωτας, κακία, μίσος, ζήλεια και πολλά άλλα.

Ας πάρουμε μια παροιμία τώρα στην τύχη να δουμε.

Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει και κόκκαλα τσακίζει .Ποιος αμφιβάλλει γι’ αυτό; Κανείς; Τότε γιατί φοβούνται οι άνδρες να πούνε την παροιμία όταν από το πρωί ως το βράδυ τους… βαροκοπούνε, τους κατηγορούνε παντού στα κανάλια, σε σημείο που οι νέες κοπέλες θ’ αρχίσουν να φοβούνται τους άνδρες να νομίζουνε ότι είναι άγριοι, καννίβαλοι, τύραννοι κ.λπ. Δεν… παντρεύομαι γιατί φοβάμαι να μην με δέρνει ο άνδρας μου! Δεν είναι, κορίτσι μου, όλοι οι άνδρες το ίδιο. Αυτούς που ακούς στις τηλεοράσεις είναι πολύ ελάχιστοι, οι οποίοι είναι ανώμαλοι τύποι, άλλοι είναι διεστραμμένοι, ασυναίσθητοι στις πράξεις  και στα λόγια τους κ.λπ.

Γι’ αυτό θα πρέπει να προσέχεις, να γνωρίζεις πολύ καλά τις γνωριμίες σου, να τους γνωρίζεις στους γονείς σου, να γνωρίζονται τα σόγια μεταξύ τους που είναι το πιο σπουδαίο κ.λπ.  Μην παίρνεις κουτουρού… γουρούνι στο σακί και μετά να λες ότι σου φταίει το… γουρούνι!

-Αυτό που γίνεται να κατηγορούνε μόνο τους άνδρες είναι άδικο! Ποτέ δε θ’ ακούσεις ούτε μία λέξη από κανένα να πει, μωρέ μήπως φταίει και λίγο η γυνή; Όχι. δεν θ’ ακούσεις ποτέ απ’ αυτούς που βγαίνουνε και κάνουνε τους φωστήρες, αλλά και από τους ειδικούς προπαντός ψυχολόγους, ψυχιάτρους κ.λπ. να πούνε την… παροιμία!

Να πούνε έστω και μια φορά ότι και η γλώσσα σπάζει κόκκαλα,  μαυρίζει και πονάει η ψυχή, συκώτι και καρδιά! Μου πρήζεις πια τα σωθικά μου!

Γιατί, όπως υπάρχουν άνδρες κακοί κι ανάποδοι, υπάρχουνε και γυναίκες με φαρμακερή (λίγες ευτυχώς) γλώσσα! Ο Θεός να σε… ξεμιστεύει! Κάμετε ένα έστω τοπικό γκάλοπ με τους άνδρες και θα το διαπιστώσετε…

Δεν μπορώ όσο και να λατρεύω τις γυναίκες, να μην πω την αλήθεια. Αν δεν είναι έτσι… Κρεμάστε με!

Έτσι είμαι και στην πολιτική, λέω το καλό και το κακό από όποιο χώρο κι αν προέρχεται, αμερόληπτα…

-Τι έκανες κυρία μου στον άνδρα σου σου φέρθηκε άσχημα;

-Εγώ; Τίποτα! Εγώ είμαι μια αγία! Στόμα έχω και μιλιά δεν έχω. Γλώσσα έχω και αν καμιά φορά… λαλήσει μόνο λίγο τις καρδιές ραγίζει. Κόκκαλα ποτέ δεν είδα… ραγισμένα!

Με λίγα λόγια, οι γυναίκες αυτού του είδους, οι οποίες είναι ελάχιστες βέβαια, πονάνε σωματικά, αλλά για λίγο. Στους άνδρες ο πόνος είναι ψυχικός και μένει, και με την συσσώρευση γίνεται αγιάτρευτος.

Η λύση βέβαια δεν είναι ούτε του άνδρα να κόβουνε τα τέσσερα δάχτυλα, ούτε της γυνής τη γλώσσα! Το καλύτερο θα ήτανε ή να χωρίζουνε με μια απλή διαδικασία που να είναι ανώδυνη και εύκολη, όχι όπως είναι τώρα, ή να πηγαίνουνε στους ψυχιάτρους!

Το ζευγάρι που φτάνει εκεί, άλλη επιστροφή δεν έχει!κωστ π