– Η γυναίκα θέλει τον άνδρα πλούσιο για να ντύνεται ωραία να στολίζεται, να την καμαρώνουν οι άλλοι και η ίδια, στον καθρέφτη. Ο άνδρας, θέλει τη γυναίκα όμορφη, να την καμαρώνει και η γυναίκα να καμαρώνει τα… λεφτά του!
– Ο σαραντάρης παντρεύεται γιατί έχει ανάγκη τη γυναίκα να τονε φροντίζει, η γυναίκα παντρεύεται για να μη μείνει… απάντρευτη!
-Ο άνδρας ονειρεύεται τη γυναίκα που θα παντρευτεί να είναι όμορφη, καλότροπη, συνεννοήσιμη, στοργική, χαδιάρα, γλυκομίλητη, άκακη σαν τη μάνα του κλπ.
– Η γυναίκα ονειρεύεται όχι τον πατέρα της ο οποίος της στερούσε πολλά και διάφορα (το αντίθετο ο γιος με τη μάνα) αλλά έναν άνδρα γερό, δυναμικό καλόκαρδο, με χιούμορ (η γυναίκα θέλει σαν το παιδί το γέλιο). Να τον αγκαλιάζει, να νοιώθει ότι είναι η σιγουριά και το στήριγμα του σπιτιού, όπως η μοναδική πέτρα στο “μέσον της καμάρας”.
– Ο σύζυγος δεν θέλει τη γυναίκα που είναι πνεύμα αντιρρησίας, που είναι πεισματάρα, που πάει κόντρα του σχεδόν σε όλα, που είναι καλοπροαίρετη γκρινιάρα, που δεν είναι χαδιάρα (ο άνδρας είναι σαν το… “γουρούνι”, σαν τη γάτα, σαν το σκύλο και ποιο ζώον δεν θέλει χάδια); Ο άνδρας τη θέλει περισσότερο από την γυναίκα, αλλά αυτή δεν το ξέρει!.. Ένα…χάδι την ημέρα, τους καβγάδες κάνει πέρα!
– Αν ήξερε η γυναίκα τα σημεία στα οποία έχει ο άνδρας τα…κουμπιά, να τα πατούσε την ώρα που πρέπει, αλλά και ο άνδρας τα δικά της, θα ζούσαν σε παράδεισο. Αλλά δυστυχώς τα δύο φύλα είναι διαφορετικά όντα και δεν μπορούν να καταλάβουν τις διαφορές και τις ανισότητες που έχουνε, για να τις διορθώσουνε. Δεν συνταυτίζονται πολλές φορές οι απόψεις, οι αντιλήψεις τους κλπ. Με αποτέλεσμα να διαφωνούν, αφού δεν νοιώθει ο ένας τον άλλο και ν’αρχίζουν οι διαφωνίες και οι διαμάχες, άσκοπα. Το κακό είναι που νομίζουν ότι και οι δύο έχουνε δίκιο! Σκεφτείτε να μην έχει κανείς δίκιο και να τσακώνονται άδικα!…
– Να κάνουμε και λίγο χιούμορ.
– Όσο εξισώνονται τα δύο φύλα και το θηλυκό αποκτά δύναμη, τόσο το αρσενικό… αποδυναμώνεται!
– Όσο ο άνδρας υποτάσσεται στην ισότητα, τόσο τονε καβαλάει η γυνή και τον… κουμαντάρει.
– Στην ισότητα, δεν είναι ότι μόνο η γυνή αποκτά δικαιώματα, και ο άνδρας χάνει δικαιώματα, αλλά όσο η γυνή…”αντροπρεπίζει” τόσο ο άνδρας “θυληπρεπίζει”.
– Καλή είναι η ισότητα σε πολλά, πράγματι, αλλά να μην ξεφεύγουν απτά όρια πολύ, να ξεπερνάν τη λογική!..
– Ο επιμένων, νικά… γι’αυτό η γυνή όλα τα νικά και το σπίτι αυτή το…”κυβερνά”!
– Τι έκανες κυρία μου στον άνδρα σου και σου φέρθηκε άσχημα;
– Εγώ; Τίποτα! Εγώ είμαι μια αγία! Στόμα έχω και μιλιά δεν έχω. Γλώσσα έχω και αν καμιά φορά… λαλήσει, μόνο λίγο τις καρδιές ραγίζει. Κόκκαλα ποτέ δεν είδα… ραγισμένα!
Με λίγα λόγια, οι γυναίκες αυτού του είδους οι οποίες είναι ελάχιστες βέβαια, πονάνε σωματικά, αλλά για λίγο. Στους άνδρες, ο πόνος είναι ψυχικός και μένει, και με τη συσσώρευση γίνεται αγιάτρεφτος!
Η λύση βέβαια, δεν είναι, ούτε του άνδρα να κόβουνε τα τέσσερα δάκτυλα, ούτε της γυνής… τη γλώσσα! Το καλύτερο θα ήτανε, ή να χωρίζουνε με μια απλή διαδικασία που να είναι ανώδυνη και εύκολη, όχι όπως είναι τώρα, ή να πηγαίνουνε στους ψυχιάτρους!
Το ζευγάρι που ραγίζει, δύσκολα, ξανά κολλάει από μόνο του!