Δεν μπορώ να πω ότι είναι ο τύπος μου. Αυτό ουδόλως αφορά εκείνον και πολύ περισσότερο εμένα αφού κάνει τη δουλειά του σωστά.
Αλλά να κρυφτώ πως διαβάζοντας το πολυσέλιδο βιογραφικό του δεν αναφωνώ: “ουάου”; Έχει ένα ύφος επιστήμονα που δεν είναι συνηθισμένο πια.
Κάτι σαν τους παν- επιστήμονες, τους παλιούς που με την ίδια ευκολία έκαναν λατινικά και χημεία, δίδασκαν αρχαία ελληνικά και διαφορικές εξισώσεις!
Αλλά γιατί τόσες επιθέσεις σε έναν άνθρωπο, σε έναν επιστήμονα που μόνο οι εργασίες που έχει κάνει, η δουλειά που έχει ρίξει σε αυτό το σύστημα υγείας, η αναγνώριση που έχει σε παγκόσμιο επίπεδο μπορεί να είναι αποστομωτική απάντηση;
Γιατί τόσοι… ψεκασμένοι συναθροίζονται στο να τον “χτυπήσουν” για να μας πουν ότι είναι… ύποπτος ως ντίλερ εταιρειών εμβολίων τα οποία έχουν δαιμονοποιήσει;
Ας είναι. Ούτε ο καθηγητής κ.Τσιόδρας έχει ανάγκη υπερασπίσεως από μένα, από κανένα δηλαδή, ούτε ο καθένας που λέει το μακρύ του και το κοντό του σε αυτή τη χώρα δικαιούται… 2-3 διαφημιστικά λεπτά.
Αλλά κάποιοι πραγματικά χρειάζονται… αποδόμηση και δεν μπορούμε να τους αφήνουμε έτσι.
Πχ ορισμένοι που διαδίδουν ότι άλλα έλεγε τον Ιανουάριο και άλλα τώρα, επειδή ανέφερε τα όσα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας μετέδιδε από την Κίνα. Κι επειδή, όπως όλοι οι γιατροί του κόσμου, μετά κατάλαβαν ότι ο ιός είναι φονικός. Θα ήταν καλύτερο να έμενε…στην αρχική του άποψη…”έλα μωρέ δεν τρέχει και τίποτα”!
Ή για παράδειγμα το άρθρο που ανέβηκε σε αριστερό δικτυακό τόπο και που πραγματικά δείχνει το πόσο ορισμένοι άνθρωποι έχουν απωλέσει την τάξη στο μυαλό τους.
Είτε αριστεροί , είτε δεξιοί αδυνατούν να συλλάβουν τα μηνύματα των καιρών μπερδεύοντας την τωρινή πανδημία, για παράδειγμα με τον…Εμφύλιο, την στάση του Ζαχαριάδη που κάλεσε καίτοι φυλακισμένος, τους Έλληνες να πάρουν τα όπλα κατά του φασισμού. Κάπως έτσι -σαν καπετάνιοι του Άρη και του Ναπολέοντα (Ζέρβα)- βλέπουν τον εαυτό τους ορισμένοι που γράφουν ότι “ο μειλίχιος Τσιόδρας είναι, επιπλέον, το κατεξοχήν ανθρωπολογικό πρότυπο της κυρίαρχης δεξιάς, αυτής του Κυρίου αλλά και της άλλης του Μαμμωνά.”!
(Τι λες ρε παιδί μου… η Δεξιά του Κυρίου και του Μαμμωνά! Άνοιξαν οι πύλες της Κολάσεως…).
Που θεωρούν την αριστεία…ρετσινιά, που καταλήγουν να πιστεύουν ότι “κάθε λογής επιστήμονες, οι οποίοι κατέχουν γνώσεις λιγάκι απρόσιτες στο μέσο άνθρωπο -γιατροί, μαθηματικοί κ.ο.κ.- στις σύγχρονες κοινωνίες τείνουν να λάβουν θέση τοτέμ.” και πώς πρέπει: “Να τους αποδομείς δημόσια είναι καθήκον”!
Δηλαδή τρικυμία εν κρανίω. Ενας επιστήμονας που δεν εκπροσωπεί τον εαυτό του, αλλά καταρχήν 28 εμπειρογνώμονες, που βρέθηκαν να συγκροτούν μια εθνική επιτροπή αλλά και μια ολόκληρη επιστημονική κοινότητα που προσπαθεί να λύσει ένα πρωτοφανές για τα παγκόσμια χρονικά υγειονομικό μεγάλο θέμα, να βρίσκεται στη δίνη μιας αντιπαράθεσης που έχουν ορισμένοι με ύφος… θα λογαριαστούμε εδώ και τώρα!
Ένας επιστήμονας που… δεν μιλάει -λένε- για τις ελλείψεις (αν και αυτός κάθε μέρα αναφέρεται!) λες και είναι η δουλειά του να πολιτικοποιεί τα πάντα, να κάνει… αντιπολίτευση την ώρα που δίνει τις μάχες για να κερδηθεί ο πόλεμος. Η κριτική που του γίνεται επειδή είναι πολύτεκνος και… ψάλλει (πω πω… εγκλημα!) ξεπερνάει και τα πιο παιδικά μυαλά…
Δεν είναι το πρόβλημά τους ο Τσιόδρας και ο κάθε Τσιόδρας. Είναι αυτό το σύμβολο που ενοχλεί. Το πρότυπο που δεν αρέσει. Που δεν έχει ταμπέλες, που δεν βάζει ταμπέλες. Θέλουν καμένα μυαλά που να μην σκέφτονται…για να μπορούν να μετρηθούν με το δικό τους μπόι.
Ή όπως έλεγε ο Καζαντάκης: “Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει.”
Για να το πω όπως πιο ωμά, να το βάλουμε στη σημερινή του διάσταση, όπως εύστοχα έγραψε και η Αλίκη Κατσαρού…Σώπα επιτέλους, ανόητε!