Όσον αφορά το σκοπιανό, τελευταία πολλά γράφονται, πολλά λέγονται και πολλά ακούγονται. Η σύνεση όμως υπαγορεύει να είμαστε πιο προσεκτικοί και να μην υποτιμούμε τον ενδεχόμενο κίνδυνο από κακή λύση του προβλήματος.
Ας υποθέσομε ότι στο κράτος των Σκοπιανών χαρίζομε τελικώς το όνομα Μακεδονία. Τότε στους χάρτες θα υπάρχει ένα αυτοτελές κράτος με το όνομα Μακεδονία και κολλητά σ΄ αυτό το δικό μας κράτος με το όνομα Ελλάδα, που ένα τμήμα του εδάφους του ονομάζεται Μακεδονία.
Οι κάτοικοι λοιπόν του κράτους με το όνομα Μακεδονία θα μπορούσαν να εγείρουν αξιώσεις αργότερα για το τμήμα αυτό της Ελλάδας, που στον χάρτη θα φαίνεται σαν προέκταση του δικού τους κράτους, ισχυριζόμενοι ότι το έδαφος αυτό, όπως το όνομά του δηλώνει, λογικώς και ιστορικώς ανήκει στο δικό τους κράτος, την Μακεδονία, αλλά βρίσκεται σκλαβωμένο στο κράτος της Ελλάδας. Και να το διεκδικήσουν.
Προσέξτε. Οι Έλληνες είναι έθνος ανάδελφο. Οι σημερινοί Σκοπιανοί είναι Σλάβοι, όπως και η γλώσσα τους αδιαψεύστως το δηλώνει. Όχι Μακεδόνες. Και οι Σλάβοι έχουν πολλά αδέρφια και ξαδέρφια.
Μερικά από αυτά είναι μεγάλα και δυνατά. Εάν στο μέλλον το φέρει η τύχη να βρουν οι Σκοπιανοί στις διεκδικήσεις τους την υποστήριξη ενός δυνατού συγγενούς τους (έστω και άλλου μη συγγενικού τους λαού – κανείς δεν ξέρει πώς και πότε αλλάζουν τα συμφέροντα των δυνατών στον κόσμο), τότε η Ελλάδα θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση.
Μήπως και τώρα με το σύνταγμα που έχουν, με τους χάρτες που οι Σκοπιανοί εκδίδουν και θέτουν σε κυκλοφορία και με όσα διδάσκουν στα σχολεία τους περί αλυτρωτισμού (θέλουν την Θεσσαλονίκη δική τους και διέξοδο στην θάλασσα του Αιγαίου) και με όσα άλλα κάνουν και κηρύττουν, αυτό δεν επιδιώκουν;
Ας μην αψηφούμε λοιπόν τον κίνδυνο. Για φαντάσου τώρα, οι Σκοπιανοί, αναγνωρισμένοι και από εμάς τους ίδιους επισήμως ως Μακεδόνες, να έρθουν αργότερα και να διεκδικήσουν την δική μας Μακεδονία ως έδαφος δικό τους που είναι σκλαβωμένο στην Ελλάδα!
Οι φιλίες και οι αγάπες, μπροστά στο συμφέρον, γρήγορα σβήνουν. Ας μην έχομε αυταπάτες. Και τότε θα βρεθούμε σε σοβαρότατο κίνδυνο. Και ας είναι σήμερα οι Σκοπιανοί λίγοι και σε μικρό και αδύναμο κράτος. Μην τους περιφρονούμε. Ας φυλαχτούμε. Μη βάλομε φίδι στον κόρφο μας χωρίς να το αντιληφθούμε.