Οι πολιτικές και πολιτιστικές επενδύσεις του Όρμπαν, που αναφερθήκαμε σε προηγούμενα σημειώματα, έχουν αποφέρει μεγαλύτερες αποδόσεις στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
Αμερικανοί ‘ακροδεξιοί’ διανοούμενοι επισκέπτονται τακτικά τη Βουδαπέστη, η οποία διαφημίζεται ως ασφαλής χώρος για τους συντηρητικούς, όπως ο Ροντ Ντρέχερ (Rod Dreher, γεν. 1967), βετεράνος του ‘The American Conservative’ και ο Κρίστοφερ Φ. Ρούφο (Christopher Rufo, γεν. 1984), συγγραφέας του βιβλίου America’s Cultural Revolution: How the Radical Left Conquered Everything’ (2023).
Έμπειρος δημοσιογράφος, ο πρώτος, σε περιοδικά και εφημερίδες, έχει γράψει τρία μπεστ σέλερ, ενώ τώρα επέλεξε να ζει στη Βουδαπέστη. Το ‘The American Conservative’ (TAC) είναι περιοδικό που εκδίδεται από το American Ideas Institute που ιδρύθηκε το 2002.
Αρχικά δημοσιευόταν δις μηνιαίως, μειώθηκε σε μηνιαία έκδοση τον Αύγουστο του 2009, και από τον Φεβρουάριο του 2013 δημοσιεύεται κάθε δύο μήνες. Ο λόγος ύπαρξής του, όπως αναφέρει, είναι να προωθεί έναν συντηρητισμό που αντιτίθεται στην ανεξέλεγκτη εξουσία της κυβέρνησης και των επιχειρήσεων, να προωθεί την έννοια της οικογένειας, των ελεύθερων αγορών και να υποστηρίζει τον ρεαλισμό και την αυτοσυγκράτηση στις εξωτερικές υποθέσεις με βάση πάντα τα εθνικά συμφέροντα της Αμερικής.
Στο, μεγάλης επιρροής, νέο του βιβλίο, ο Κρίστοφερ Φ. Ρούφο αποκαλύπτει την κρυμμένη ιστορία των αριστερών διανοουμένων και ακτιβιστών που συστηματικά ανέλαβαν τον έλεγχο των θεσμών της Αμερικής για να τους υπονομεύσουν, όπως διατείνεται, από μέσα.
Η αποκαλούμενη ‘Πολιτιστική Επανάσταση της Αμερικής’ ισχυρίζεται, απαντά σε πολλά ερωτήματα που έχουν οι ‘κανονικοί’ Αμερικανοί, γιατί σχεδόν κάθε μεγάλη εταιρεία υποχωρεί στην ακροαριστερή ατζέντα, ή ακόμα γιατί η φυλή αποτελεί το κύριο ενδιαφέρον της πλούσιας, λευκής ελίτ της Αμερικής! Αναρωτάται επίσης αν και πόσο ο στόχος της αριστεράς, επί έναν αιώνα, ήταν η καταστροφή κάθε δυτικού θεσμού.
Οι αναγνώστες, γράφει, μπορεί να μην γνωρίζουν τα ονόματα των Χέρμπερτ Μαρκούζε, Άντζελα Ντέιβις, Ντέρικ Μπελ και πολλών άλλων, αλλά αναγνωρίζουν τις ιδέες που διαδίδουν και τον τρόπο που η ριζοσπαστική, καταστροφική τους ιδεολογία έφτασε μέχρι τον ακαδημαϊκό χώρο και σε όλες τις κοινωνικές τάξεις.
Εάν δεν δραστηριοποιηθούμε σύντομα, προειδοποιεί, θα επιτρέψουμε στη ριζοσπαστική αριστερά να επιτύχει τον απώτερο στόχο της, που είναι η αντικατάσταση της συνταγματικής ισότητας με σύστημα αναδιανομής βασισμένο στη φυλή, το οποίο θα εποπτεύεται από γραφειοκράτες. Οι περισσότεροι Αμερικανοί δεν το θέλουν αυτό, αναφέρει, αλλά δυστυχώς δεν έχουν πλέον τον έλεγχο των θεσμών της κοινωνίας!
Οι Αμερικανοί συντηρητικοί είναι ενθουσιασμένοι με τον τρόπο που ο Όρμπαν χρησιμοποιεί το κράτος για να προωθήσει τον νατιβισμό και τον ναταλισμό. Να υπενθυμίσουμε ότι ‘νατιβισμός’ είναι η πολιτική προώθησης και προστασίας των συμφερόντων των ιθαγενών πολιτών ενός κράτους, έναντι εκείνων των μεταναστών, σε συνδυασμό πάντοτε με μέτρα κατά της μετανάστευσης, ενώ ‘ναταλισμός’ η θέση υπέρ των γεννήσεων, είναι η πολιτική που προωθεί την αναπαραγωγή της ανθρώπινης ζωής ως σημαντικό στόχο της ανθρωπότητας και ως εκ τούτου προτρέπει στον υψηλό ρυθμό γεννήσεων σε κάθε χώρα.
Είναι αρκετοί στις ΗΠΑ που επισημαίνουν ότι στον σημερινό δυτικό κόσμο, το πλησιέστερο σημείο που έχουν φτάσει ποτέ οι συντηρητικοί στην επιτυχή αντιμετώπιση της αριστερής κυριαρχίας στα πανεπιστήμια, είναι η προσέγγιση του Όρμπαν στην Ουγγαρία και ότι ο τρόπος εκείνου πρέπει να αποτελεί το μοντέλο και για τη χώρα τους.
Πολλοί επισημαίνουν ότι στο Σχέδιο 2025 (Project 2025) του Ιδρύματος Heritage για τη δεύτερη έλευση του Ντόναλντ Τραμπ, έχει γεύση από την πολιτική του Όρμπαν. Το ίδρυμα ‘Heritage Foundation’, που ιδρύθηκε το 1973, αποτελεί αμερικανικό συντηρητικό οργανισμό έρευνας δημόσιας πολιτικής ή δεξαμενή σκέψης, με έδρα την Ουάσιγκτον, η αποστολή του οποίου είναι να διαμορφώνει και να προωθεί συντηρητικές δημόσιες πολιτικές που θα βασίζονται σε αρχές ελεύθερης επιχείρησης, περιορισμού της κυβέρνησης, ατομικής ελευθερίας, παραδοσιακών αμερικανικών αξιών και φυσικά σε ισχυρή εθνική άμυνα.
Η πρόταση του προαναφερθέντος σχεδίου για αντιμετώπιση του βαθέος κράτους αντικαθιστώντας τους δημόσιους υπαλλήλους με πιστούς και καθιστώντας τους εισαγγελείς υποταγμένους στην εκτελεστική εξουσία, αντιγράφει τη στρατηγική του Όρμπαν η οποία άρχισε να δρομολογείται από το 2010. Ο επικεφαλής του ιδρύματος, άλλωστε, Κέβιν Ρόμπερτς, είναι ένθερμος οπαδός του Όρμπαν.
Ακριβώς, όπως δήλωσε ο ήρωάς του ότι οι ουγγρικές εκλογές του 2010 ήταν μια επανάσταση, έτσι και αυτός τώρα υπόσχεται μια άλλη Αμερικανική Επανάσταση. Ο Όρμπαν, ψιθυρίζουν στις ΗΠΑ, μπορεί να έκανε πραγματικότητα τους στόχους του στις Βρυξέλλες, αλλά κάνει πρόοδο, τουλάχιστον για την ώρα, και στην Ουάσιγκτον!
Τα τελευταία δύο χρόνια, η ‘Διεθνής Διαφάνεια’ (Transparency International) αξιολογεί την Ουγγαρία ως την πιο διεφθαρμένη χώρα της Ε.Ε. Το άνοιγμα προς την Ανατολή, τη Μόσχα, το Πεκίνο και την Τεχεράνη, υποτίθεται ότι θα εξασφάλιζε συμφέρουσες συμφωνίες για το έθνος του, αλλά απέδωσε ελάχιστα, κυρίως φθηνό ρωσικό πετρέλαιο και φυσικό αέριο, οπότε και ο Όρμπαν έδειξε την ευγνωμοσύνη του αντιτιθέμενος στη στήριξη της Ε.Ε. προς την Ουκρανία.
Όμως, η χαϊδευμένη μεσαία τάξη, από το κόμμα ‘Φίντες’, αρχίζει τώρα να αισθάνεται τις επιπτώσεις του πληθωρισμού. Πολλοί εγκαταλείπουν τη χώρα, η χρόνια υποχρηματοδότηση της υγειονομικής περίθαλψης πλήττει ακόμη και τους σχετικά εύπορους, η Βουδαπέστη εξελίσσεται στις λιγότερο προσιτές πόλεις στην Ευρώπη για τους ενοικιαστές κατοικιών και επιχειρήσεων και οι γεννήσεις μειώθηκαν το περασμένο έτος, παρά τις πολιτικές του Όρμπαν, οι οποίες σημειωτέον αγαπήθηκαν από τους Αμερικανούς συντηρητικούς, και οι οποίες ενθαρρύνουν με διάφορους τρόπους την απόκτηση παιδιών.