Πριν λίγες ημέρες παρουσιάστηκε στο Ηράκλειο μια από τις πλέον ευρηματικές και πρωτότυπες, τόσο στη σύλληψη όσο και στην εκτέλεσή της, μουσικοχορευτική αναπαράσταση της εποχής που έζησε ο N. Καζαντζάκης!

Στο κινηματοθέατρο «Αστόρια» το Σάββατο 21 Οκτωβρίου, παρακολουθήσαμε μια πρωτότυπη και άκρως σαγηνευτική παράσταση που μας ταξίδεψε δεκαετίες πίσω στις γειτονιές, αλλά και στις κοσμικές αίθουσες του Μεγάλου Κάστρου.

Η παράσταση στηρίχτηκε στο κείμενο του ιατρού-πολιτισμιολόγου, Αγησίλαου Αλιγιζάκη, ο οποίος με συγγραφική συνέπεια και γνώση της εποχής από προγενέστερες μελέτες του, μετέφερε τον παλμό της κοινωνίας κατά τη μεταβατική περίοδο από την οθωμανική κυριαρχία του νησιού μέχρι την απελευθέρωσή του και παρακολουθεί τη σταδιακή αστικοποίηση του πληθυσμού που φαίνεται μέσα από την πολιτιστική παραγωγή του.

Ο  «εξευρωπαϊσμός» του νησιού αλλά και η ενίσχυση της λαϊκής και παραδοσιακής μουσικής, καθώς και οι διαρκείς «συνθέσεις» μετά την έλευση των Μικρασιατών προσφύγων κυρίως κερδίζουν τις εντυπώσεις των θεατών σε μια  παράσταση που καλύπτει χρονικά περίπου το μισό 20ο αιώνα!

Ευρωπαϊκοί χοροί, σκηνικά και κοστούμια σε εικόνες και ήχους ατμοσφαιρικούς παράλληλα με τις εξαίσιες μουσικές που εκτέλεσαν ο Γ.  Ζαχαριουδάκης με την ορχήστρα του και στα παραδοσιακά ο Κωστής και Κλεάνθης Ατσαλάκης ήταν εντυπωσιακός ο τρόπος υποκριτικής της χορευτικής ομάδας του «Χορόσπιτου» που εναλλάσσονταν σε ρόλους χορευτών-ηθοποιών και ξεσήκωσαν επανειλημμένως τους θεατές της παράστασης.

(Βαλς, ταγκό, πόλκα κλπ), μικρασιάτικοι καρσιλαμάδες που χορεύονταν στη συνοικία της Αγίας Τριάδας, αλλά και  Καστρινοί συρτοί είναι μερικοί απ’ τους χορούς που με ακρίβεια και αρμονία χόρεψαν η ομάδα από το «Χορόσπιτο», καθώς η μορφή του Ν. Καζαντζάκη ήταν διαρκώς παρούσα. Η σοπράνο  Δεβόρα Κιαγιαδάκη με τον τενόρο Άρη Σφακιανάκη σε θαυμάσιες ερμηνείες, αλλά και ο θρυλικός «Ζορμπάς» που έκλεισε την παράσταση με τον πιο εμφαντικό τρόπο.

Συντελεστές  της παράστασης, ο διευθυντής του «Χορόσπιτου», Γ. Πλαγιωτάκης, οι συνεργάτες του Ν. Κουφάκης, Μ. Πεδιαδιτάκης και Ε. Μανουσάκη, ο σκηνοθέτης Μ. Κουκιαδάκης, οι μουσικοί Mαρία Λούκα (Τραγούδι), Μιχάλης Κώττης (ούτι ), Μιχάλης Σπυριδάκης (βιολί), Γιώργος Ζαχαριουδάκης (πιάνο) Βαγγέλης Τσαγκαράκης (λαούτο-μπουζούκι) Μανόλης Κανακάκης (κανονάκι), αλλά ο Μανόλης Αληγιζάκης στην επιμέλεια των γραφιστικών της παράστασης.

Αναγνωρίζοντας την αξία τέτοιου είδους παραγωγών που εξαίρουν την πολιτιστική παράδοση της πόλης, εκτός του επαίνου που τους αξίζουν, έχουμε προσδοκίες από αυτήν ή και άλλες ομάδες συμπολιτών μας να αποτελέσουν αντίδοτο στον βούρκο της υποκουλτούρας, -τηλεοπτικής και μη- και να συμβάλουν με τον τρόπο τους να αγαπήσουμε ξανά τον τόπο μας μέσα από τη γνώση και την αισθητική καλλιέργεια.