Όταν πριν τρείς μήνες είχαμε εν εξελίξει το δεύτερο κύμα της πανδημίας, πολλοί συζητούσαν για το επόμενο, το τρίτο, ωσάν εκείνο που διαδραματιζόταν τότε έδειχνε να βαίνει μειούμενο και έτεινε προς εξαφάνιση. Και ναι μεν το πρώτο κύμα αντιμετωπίστηκε με μεγάλη επιτυχία, ίσως γιατί υπήρχε διάχυτος ο φόβος του πιθανού θανάτου, ίσως γιατί μεγάλη μερίδα του πληθυσμού συμμορφώθηκε εγκαίρως στις επιταγές των ειδικών στις πρωτόγνωρες συνθήκες που βιώναμε.
Οι φθινοπωρινοί μήνες που ακολούθησαν αποδείχτηκαν αναποτελεσματικοί τόσο από πλευράς λαμβανομένων μέτρων από την πολιτεία η οποία έλαβε υπ’ όψιν της παράλληλα και το κόστος της οικονομικής ζημίας των επιχειρήσεων, όσο και από πλευράς πολιτών οι οποίοι αδιαφορώντας για τα επερχόμενα προέβησαν σε ακραίες συμπεριφορές, όπως πορείες για τα μέτρα, ανεξέλεγκτες συγκεντρώσεις με πολιτικό πρόσχημα και αφορμή, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την συγκέντρωση έξω από τα δικαστήρια της λεωφόρου Αλεξάνδρας, και τόσα άλλα που γνωρίσαμε στην εξέλιξη των φαινομένου.
Η παρούσα κατάσταση χαρακτηρίζεται από την εφαρμογή των εμβολιασμών σε πανελλήνια κλίμακα, έστω με την ηλικιακή αλληλουχία που εφαρμόζει το υπουργείο υγείας και φυσικά με την υπάρχουσα ποσότητα διαθέσιμων εμβολίων, με σκοπό την ανοσοποίηση και προστασία όσο το δυνατόν περισσότερου πληθυσμού και την ελπίδα ότι με αυτή θα σωθεί η καλοκαιρινή σαιζόν στον τουριστικό κλάδο στο οποίο όλοι, πολίτες και κράτος, επενδύουν πολλά, και βεβαίως να ανακάμψουν οι υπόλοιποι αναξιοπαθούντες στο χώρο του εμπορίου.
Παράλληλα, όμως, η μεγάλη περιπέτεια στην οποία εισήλθε ο χώρος της υγείας, τον διαρρεύσαντα χρόνο, έκανε επιτακτική την ανάγκη θωράκισης του συστήματος υγείας της χώρας μας έτι περαιτέρω, με την κυβέρνηση να προχωρεί με ειλικρίνεια στην άμβλυνση κάποιων αντιξοοτήτων στους μηχανισμούς της, όπως προσλήψεις προσωπικού, μόνιμου και εποχικού, στην θεαματική αύξηση των κλινών σε μονάδες εντατικής θεραπείας, και κάποιες άλλες που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη. Η ανάγκη όμως ενός νέου, πια, συστήματος κρίνεται απ’ όλους σκόπιμη και επιτακτική. Την τελευταία εβδομάδα, μεσούσης της τρίτης επιδρομής της πανδημίας, γίναμε μάρτυρες της εξαγγελίας ενός νέου μοντέλου ανάπτυξης από τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Μεγάλα λόγια, δυστυχώς, όμορφες υποσχέσεις, προσλήψεις, αυξήσεις μισθών στους υγειονομικούς, την ανάγκη επιστροφής των ξενιτεμένων μας επιστημόνων που διαπρέπουν στο εξωτερικό, και τόσα άλλα με μπόλικη προεκλογική ιδεολογία και χαρακτήρα. Κι’ όλα αυτά την ώρα που το σύστημα για ακόμα μια φορά βρίσκεται στα όριά του, όπως εύκολα διαπιστώνουν όσοι βρίσκονται και εργάζονται μέσα σε αυτό.
Δεν δυνάμεθα να γνωρίζουμε επαρκώς τα οικονομικά που θα διατεθούν στο χώρο της υγείας από τις παρούσες και μελλοντικές κυβερνήσεις. Όμως η υγεία στις μέρες μας κοστίζει αρκετά, και δύσκολα μπορεί να ανταπεξέλθει ένα κράτος όπως το δικό μας, που έχει πληγεί από μια δεκαετή οικονομική κρίση που λάβωσε το σώμα της χώρας, με το μισό χρονικό διάστημα της κρίσης να βρίσκεται επί των επάλξεων το κόμμα της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Εύκολα, λοιπόν, συλλογίζεται κάποιος γιατί γίνονται τώρα οι σχετικές εξαγγελίες και δεν έγιναν πράξη στα χρόνια που βρισκόταν στην εξουσία. Σήμερα υπάρχουν χρήματα και τότε δεν υπήρχαν; Έχει, κατά κοινή ομολογία, βαρύτατες ευθύνες η συγκεκριμένη παράταξη και σε αυτόν τον τομέα, οι οποίες θα το συνοδεύουν για αρκετό χρονικό διάστημα. Αντί να πυροδοτεί, λοιπόν, τέτοιες ανεφάρμοστες πρακτικές, το καλύτερο που έχει να κάνει, και για τον εαυτό του και για τη χώρα, είναι να χαράξουν επιτέλους μια κοινή πορεία σε συνεννόηση με τους κυβερνώντες και να δεσμευτούν όλοι για μια καινούργια προσπάθεια για ορθολογισμό των εξόδων στο χώρο της υγείας, την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη επιστροφή ικανών γιατρών απ’ το εξωτερικό και την προσπάθεια ανάπτυξης της πρωτοβάθμιας περίθαλψης με την οποία θα εξοικονομηθούν πολύτιμοι πόροι και στην οποία δυστυχώς υστερούμε πολύ έναντι αρκετών άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Όλα τα άλλα δεν είναι τίποτα άλλο παρά πυροτεχνήματα πάνω στο κορμί της λαβωμένης υγείας. Όμως τα πυροτεχνήματα είναι καλά για συγκεκριμένες ομάδες πολιτών. Πρωτίστως για τα μικρά παιδιά που θαυμάζουν και απολαμβάνουν δεόντως το θέαμα και κάποιες ομάδες μεγαλύτερων σε ηλικία ατόμων που φωτογραφίζουν την όλη κατάσταση με τα κινητά τους τηλέφωνα απλώς και μόνο για τη βλέπουν, να ανταλλάσσουν μηνύματα και να οραματίζονται αλλότρια και ιδεατά!