Πολύς λόγος γίνεται αυτές τις  μέρες για τις πανελλήνιες εξετάσεις, σε σημείο μάλιστα που και τα ίδια τα παιδιά να αρχίζουν να πιστεύουν  ότι οι εξετάσεις αυτές είναι ο ένας και μοναδικός σταθμός της ζωής τους από όπου θα οδηγηθούν αυτομάτως στην ολική επιτυχία ή αποτυχία μια για πάντα.

Οι εμπειρίες που βίωσαν  αυτές τις μέρες, πιστεύω, ήταν και μια ευκαιρία  να εκτιμήσουν, νέοι αυτοί, πράγματα που μέχρι σήμερα τα θεωρούσαμε δεδομένα και ασήμαντα.

Θα αντελήφθησαν  ότι έννοιες  όπως  Οικογένεια, Υγεία, Φιλία, Αλληλεγγύη  έχουν πολύ μεγάλο ειδικό βάρος.

Γι’ αυτό πιστεύω και εύχομαι να βαδίσουν στον δρόμο που ανοίγεται μπροστά τους με βηματισμό πολύ καλύτερο από τον δικό μας και να έχουν  επιτυχία στη ζωή τους.

Πολύς λόγος.

Λες και αυτό είναι το μοναδικό πρόβλημα που απασχολεί τον Έλληνα , που θα χάσει τη δουλειά του, που δεν θα αποπληρώσει το κόκκινο δάνειο, που δεν θα  ανοίξει το μαγαζί του λόγω συσσωρευμένων υποχρεώσεων, τον εστιάτορα, τον ξενοδόχο, τον τουριστικό πράκτορα, τον ηθοποιό,

τον τραγουδιστή, την αεροσυνοδό, την αισθητικό,  την σερβιτόρα,  την ξεναγό, την… την πόρνη… τον συνταξιούχο που κάθε μέρα του λένε πως είναι  εν ζωή  εκ παρατάσεως και χαριστικώς.

Λες και μετά τις εξετάσεις τα πανεπιστήμια θα λειτουργούν έτσι όπως τα ξέραμε με τα αμφιθέατρα γεμάτα και τα κυλικεία  ακόμα πιο γεμάτα, και τα στέκια το φοιτητικά  να ζωντανεύουν τις πόλεις.

Λες  και τα επαγγέλματα που μέχρι σήμερα ξέραμε και που τα δύστυχα παιδιά ονειρεύονταν να ακολουθήσουν, θα είναι τα ίδια και αύριο, με εξαίρεση βέβαια αυτό του ψυχιάτρου  που θα δει ημέρες δόξας, για ευνόητους πιστεύω λόγους.

Έτσι λοιπόν θυμήθηκα το θέμα των “πανελλαδικών” εξετάσεων της Α, Β και Γ Δέσμης του 1995  και που ήταν:

“Παρόλο που το βιβλίο είναι παράθυρο ανοιχτό προς τον κόσμο της γνώσης και της καλλιέργειας, δε βρίσκει την ανάλογη ανταπόκριση από το κοινό. α) Ποιες είναι κατά τη γνώμη σας οι αιτίες αυτού του φαινομένου; β) Ποιους τρόπους θα προτείνατε, ώστε να αυξηθεί το ενδιαφέρον για το βιβλίο; “

Σήμερα βεβαία είναι κλειστά σχολεία και μαζί τους οι σχολικές δανειστικές βιβλιοθήκες, ακολούθησαν οι δημόσιες βιβλιοθήκες και τα βιβλιοπωλεία, που πολλοί θα ήθελαν να μην ξανάνοιγαν. Είναι όμως μέρες δόξας της τηλεόρασης, που ανέδειξε κάποιους, κατά το παρελθόν, ως εξαίρετους πωλητές βιβλίων υψηλών απαιτήσεων και κάποιους άλλους, λίαν προσφάτως, ως πωλητές ιερών  χειρογράφων.

Δεν υπάρχει σπίτι, στις μέρες μας, στο οποίο στις 6μμ να μην είναι συγκεντρωμένοι  οι ένοικοι του μπροστά από την τηλεόραση για να παρακολουθήσουν με κατάνυξη τις εντολές του ΄΄Υψίστου’’   από τους απεσταλμένους του ΄΄τον Καλό τον Κακό και τον Άσημο΄΄. Κάτι σαν εσπερινός.

Όταν  μιλάει ο πρώτος, πολλοί είναι εκείνοι που δακρύζουν  και κάνουν το σταυρό τους με  ευλάβεια,  ενώ στην καθημερινότητα μας ακούς τον άλλο να σου λέει ,από τηλεφώνου, “αφού  το είπε και ο Τσιόδρας“.

Όταν μιλάει ο δεύτερος δεν ακούγεται κιχ. Γιατί   ο κος Χαρδαλιάς (έτσι τον λένε) είναι πολύ ζόρικος και είναι να τον σέβονται  οι άρρενες και να τον χαλβαδιάζουν τα θήλεα (Χαρδαλιάζουν). Είναι ένα κράμα Gary Cooper και Dean Martin.

Όταν μιλάει ο τρίτος, όλοι και  εδώ κάνουν το σταυρό τους, όχι όμως από ευλάβεια αυτή τη φορά, αλλά γιατί άλλα τον ρωτάνε, άλλα απαντά και πάντα δείχνει να είναι μέσα στην καλή χαρά.

Με αφορμή λοιπόν όλα τα παραπάνω και με όσα μεσολάβησαν αυτές τις μέρες με το πέρασμα μας στη δεύτερη φάση της πανδημίας , με άρση μέτρων  ΄΄εν μέτρω΄΄, απογευματάκι, καθισμένος στην πολυθρόνα μου απέναντι από την τηλεόραση εν αναμονή των ανακοινώσεων των 6μμ  τον ψιλοπήρα  ένα υπνάκο και δείτε φίλοι μου τι είδα στον ύπνο μου.

Ένα μπαλκόνι με την γνωστή μας τριπλέτα  και από κάτω πλήθος κόσμου. Το τι διαδραματίσθηκε θα το δούμε αμέσως.

Μπαλκόνι:

Σαν σηκωθείτε να βγείτε στους δρόμους

με μάσκες και γάντια σας θέλουμε όλους.

Βάλτε τους γέρους σε μία γωνιά.

Να μην τους σιμώνουν τα νέα παιδιά.

Ιός αν τους πιάσει την έχουν βαμμένη

Κι η σύνταξη τους θα πάει χαμένη.

Λαός:

Πάρετε το σακάκι μου,

πάρετε και τη φόδρα

μ΄ από την Ε.Ρ.Τ. μην πάρετε

τους  Χαρδαλιά και Τσιόδρα

Μπαλκόνι:

Τις πρώτες  του  Μάη μην πάρετε δρόμους

Θα πήξει ο τόπος από αστυνόμους.

Τριακόσια ευρώ θα είν’ η ταρίφα.

Κι όποιους τους γράψουν  θα δούνε τη γλύκα

Λαός:

ο ιός που μας ήρθε προσφάτως

Κερασάκι στις κρίσης το βάθος.

Μας φτάνουνε των έξι οι ειδήσεις

Τσιόδρα και Χαρδαλιά να μην μας τους στερήσεις.

Κουράγιο, φίλοι μου, και καλή αποτοξίνωση. Επειδή, δε, δεν τις βλέπω τις βιβλιοθήκες να ανοίγουν για τώρα και αφού θα βγαίνομε πιο ελεύθερα έξω μπορούμε να ανταλλάζουμε και κανένα βιβλίο. Έτσι, ίσως κάποιο απόγευμα  να ξεχαστούμε και να αποδράσουμε μέσα από ένα ανοιχτό παράθυρο.

*Ο Γιώργος Αγγελάκης  είναι μαθηματικός